ผมได้รับมอบหมายให้ ดำเนินการเรื่องศูนย์เรียนรู้ มหาวิทยาลัยชีวิต ในเขตที่ มหาวิทยาลัยภาคี ผ่านหลักสูตรแล้ว..........ปี 2550
ก่อนจะกล่าวเรื่องศูนย์เรียนรู้ ม.ชีวิต คงต้องกล่าวถึง โครงการมหาวิทยาลัยชีวิตเสียก่อน คือ การศึกษาระดับอุดมศึกษาที่เน้นการเรียนแบบผู้ใหญ่ และมีระบบการเรียนที่ให้ความรู้และทักษะเรื่องของชุมชนเป็นหลัก
ที่เป็นการเรียนแบบผู้ใหญ่คือ นักศึกษาของโครงการมหาวิทยาลัยชีวิตเฉลี่ยที่อายุ ๔๑ ปี แล้วการจัดการเรียนต้องจัดระบบพิเศษ
เพราะถ้าเรียนแบบภาคปกติจะเป็นการlectureส่วนใหญ่ เน้นที่เนื้อหาวิชาการ (subject-centered) เพื่อพัฒนาวิชาการความรู้เพื่อวันข้างหน้า
แต่การเรียนแบบผู้ใหญ่ จะมุ่งที่กระบวนการแก้ปัญหา (problem-centered) นำผู้ใหญ่เข้าร่วมกิจกรรมการเรียนรู้เพื่อพัฒนาความรู้ความสามารถในการแก้ปัญหาในการดำรงชีวิตของตน
นักศึกษาในโครงการมหาวิทยาลัยชีวิต เป็นผู้เรียนที่เป็นผู้ใหญ่(adult learner) เกือบทุกคนมีอาชีพการงานแล้ว บางคนเป็นข้าราชการ พนักงานบริษัท เป็นผู้ประกอบการ เกษตรกร และนักการเมืองท้องถิ่น ตั้งแต่ระดับอบต. เทศบาล จนถึง อบจ.
เพราะฉะนั้น การจัดการเรียนการสอนสำหรับผู้เรียนที่เป็นผู้ใหญ่ไม่อาจจัดแบบเดียวกับนักเรียนในระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานได้ เนื่องจากผู้ใหญ่มีวัยวุฒิ ประสบการณ์ และความสามารถทางกายภาพแตกต่างจากผู้เรียนที่เป็นเด็ก
นี่คือ โครงการมหาวิทยาลัยชีวิต หลักสูตรของ รศ.ดร. เสรี พงศ์พิศ ผู้อำนวยการสถาบันส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน เป็นผู้จัดทำขึ้นมา โดยประสานกับมหาวิทยาลัยภาคีทั่วประเทศ
ไม่มีความเห็น