เธอคือความสว่างอันอ่อนโยน..แม้ในวันที่เทาทึบ
There are moments in life when someone is misses so much that it makes us long for them everyday.
-
Dream about what pleases you,
-
Go where you want to go,
-
Be who you want to be,
-
You only have one life.
The happiest people don't necessarily have everythings, they simply utilized all the potential in what life has to offer....
Happiness awaits...
-
for all the tears,
-
for the sufferer,
-
for the one who searches,
-
for the devoted ones,
-
for the one who loves.
Because only people who care, can appreciate the important of the things that leaves traces in life.
Forget the past, leave behind the mistakes and sorrows.
Love is born with a smile and grows with a kiss
If you wish to share the positive note, sent it to someone who means something to you..
- To the one who at one point or another, left traces into your life.
- To the one who made you smile when you needed it the most.
- To the one who made you see the good side of things when you could only see the not so good.
- To the one who you want to tell how you appreciate the friendship.
- or simply....A THANK YOU FOR MAKING YOU BELIEVE IN BETTER DAYS A HEAD
HAVE A GREAT WEEK!!
เนื้อความข้างบน ถอดมาจาก file ที่ได้รับจากเพื่อนรักคนหนึ่ง ....อ่านจาก Text อาจจะไม่ไพเราะเท่ากับอ่านพร้อมๆกับฟังเพลงประกอบ จาก ลิ้งค์ตรงนี้นะคะ ขอบคุณเพื่อนรัก ที่เป็นดุจแสงสว่างอันอ่อนโยน แม้ในวันที่เทาทึบ
คุณค่ะ........เคยมีไหมคะ...วันที่เทาทึบ วันที่ ความอ่อนล้า กำจายตัวลงแทรกทุกอณู และแผ่ซ่านขึ้นสะบัดกั้นลมหายใจ จนสะดุดและสั้นลง หรือวันที่ ความผิดหวังหดหู่ เข้ามาดูดซับความสดชื่นให้ระเหิดหาย
บทบันทึกนี้ก็เต็มใจที่จะอยู่เคียงข้างคุณ
ลองสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ผ่อนออกช้าๆ ติดตามเส้นทางเดินของกระแสลมแห่งชีวิตที่ขับเคลื่อนลงสู่ปอดและผ่อนออกจากตัว.....
อ่านเนื้อความช้าๆ ฟังเพลงกล่อม อันแผ่วเบา ......น้อมนึกถึงเพื่อนรัก และใครต่อมิใครๆ ที่ได้ฝากรอยจารึกแห่งความดีงามประทับไว้ในชีวิต..
คุณสัมผัสถึงความรู้สึกอย่างไรบ้างคะ
ความเห็น (18)
ขอบคุณค่ะ พี่บางทราย (คนเข็นครก ขึ้นภูเขา)
หวานเย็นค่ะ หวานเย็น ..อิอิ....
เพื่อความเชื่อของวันพรุ่งที่จะดีขึ้น...สำหรับทุกๆคนค่ะ
- คนสอนภาษามาอ่านชอบมากเลยครับ
- ทำอย่างไรจะทำได้ทั้งหมดนะ
- ขอ save ไว้เตือนตนเองนะครับ
- ขอบพระคุณมากครับ
ด้วยความยินดีค่ะ อาจารย์ ขจิต ฝอยทอง
ส่งต่อให้กับน้องคนพิเศษหรือยังคะ.....(มีแซว)
สวัสดีครับ คุณ
 |
เป็นเพื่อนคู่ใจที่ดีมาก...หายากเสียด้วยนะครับ
เพื่อความเชื่อของวันพรุ่งที่จะดีขึ้น...
วิถีชีวิตมักเป็นไปตามความเชื่อของตน...นะครับ
ฮา ๆ เอิก ๆ
 |
เพื่อนสนิท..ล้มหายตายจากไปก็หลายคนแล้วค่ะ ที่เหลือก็ยุ่งงาน ยุ่งครอบครัว ...ได้แต่ส่งเมล์ถึงกันข้ามฟ้า...ตามประสาคนที่เกาะความโสดเหนียวไปหน่อย....อิอิ..
มีเพื่อนดีๆ ชีวีสุขโข.....
มีเพื่อนธรรมโม ขีวีสุขสันต์ ....
มีเพื่อนคู่คิดร่วมชีวิตเดียวกัน ทั้งสุขโขทั้งสุขสันต์ ...ทุกวันทุกวาร....
จริงไหมคะอาจารย์.....
(ถามๆๆ คนมีครอบครัว....)
- มาทักทายอีกรอบครับอาจารย์
- สงสัยจะต้องกินแห้วครับ
- ฮือๆๆๆๆ
สวัสดีครับ คุณ
|
พบเพื่อนพ้องต้องติดคิดดีดี...
ดวงชีวีหนีเศร้าเฝ้าสุขโข...
เป็นคนงงหลงตนพ้นธรรมโม...
ร้องโอโหไขว่คว้ามาจูบเงา...
สุขก็เพียงฉายาแห่งความสุข...
จมกองทุกข์โลกีย์นี้หนักหนอ...
มีเพื่อนคิดร่วมกันอย่ารีรอ...
คอยพนอพันผูกทุกวันเอย...ฮา ๆ เอิก ๆ
ไพเราะห์มากครับ
ทั้งคำในต้นฉบับและในคำสรุปของอาจารย์ สังเกตว่าสำนวนเขียนของอาจารย์สละสลวยและมีอารมณ์กวีสุนทรีย์ขึ้นมามากครับ
สวัสดีค่ะ อาจารย์ขจิต
...เอ...จะหาทางช่วยได้อย่างไรเนี่ย..เร่งระดมสมองหลายๆคน ร่วมแก้สมการป้องกันการกินแห้วให้อาจารย์ขจิตดีไหมคะ
สวัสดีค่ะ อาจารย์umi
ชอบๆ ....อาจารย์ทำไมเขียนกลอนเก่งคะ...
(อยากเขียนเก่งมั่งค่ะ)
...
ขอบคุณค่ะ อาจารย์พิชัย กรรณกุลสุนทร
อยากเป็นกวีค่ะ..อยากเขียนงานที่สุนทรีย์บ้าง...และที่สำคัญ....หัดๆๆๆ เพื่อหนีไม้บรรทัด(อันนั้น...แฮ่ๆ)
อาจารย์ชมแบบนี้...ดีใจมากเลยค่ะ....จะฝึกๆๆ ให้มากขึ้นค่ะ....(แหม..แต่อยากถามอาจารย์จังว่า การสร้างอารมณ์ให้เขียนละเมียดละไมแบบศิลป์ๆ เนี่ยมันทำไมยากนะคะ)
หวานจัง...อยากเป็นกวีเหมือนกันค่ะ แต่ยากเน๊อะ...
แวะมาทักทาย อาจารย์สบายดีนะคะ
สวัสดีตอนบ่ายครับ คุณ
|
ชอบๆ ....อาจารย์ทำไมเขียนกลอนเก่งคะ...
กลอนพาไปครับ...อาจเป็นเพราะ นั่งตากลม...ลมพัดผ่านอยู่บนยอดขุนเขากลางเกาะแก้วพิศดาล...เลยไปตามลมครับผม...ฮา ๆ เอิก ๆ
ขอบคุณค่ะ อาจารย์ umi
ต่อไปเมื่อ เมื่อผู้หญิงคนหนึ่ง เลิกดูทีวีหนึ่งสัปดาห์: คงจะได้หัดเขียนกลอน(ให้เก่ง)แบบอาจารย์บ้างล่ะค่ะ...อิอิ
- อาจารย์ค่ะ
- เหมือนได้นั่งอ่าน บนยอดเขาเย็นๆค่ะ ซึ้งๆ
- 3 รอบแล้วค่ะ
