ใน 1 ปี แบ่งเวลาสำหรับความสุขสัก 300 วัน อีก 65 วันเผื่อไว้สำหรับความทุกข์บ้าง
ผมมักจะคุยกับเพื่อน ๆ เสมอว่าใน 1 ปี สำหรับผมขอให้เป็นวันแห่งความสุขสัก 300 วัน อีก 65 วันแบ่งไปให้กับความผิดหวังบ้าง ท้อแท้บ้าง เบื่อหน่ายบ้าง และวันนี้ก็เป็น 1 ใน 65 วันที่รู้สึกเบื่อ ๆ ครับ...
ถามผมว่า วันนี้ผมเบื่ออะไร มันบอกไม่ถูกครับ อาจจะเป็นความเบื่อสะสมมาหลายวัน จนมาถึงวันนี้มันถึงระดับที่มีอิทธิพลต่อความรู้สึกของเราก็ได้ครับ...
แต่ไม่เป็นไรครับในเมื่อผมเผื่อใว้แล้วตั้ง 65 วันสำหรับความรู้สึกแบบนี้ ผมก็ต้องยอมรับและอยู่กับมันให้ได้ครับ...
วันนี้เข้ามาอ่านบันทึกโน้น บันทึกนี้หลายบันทึกครับ แต่ไม่ได้ comment เลยสักบันทึกครับ ไม่อยากจะ comment เวลาที่เราขาดพลังครับ...
เลยตั้งใจจะเขียนบันทึกสักบันทึก เผื่อว่าจะทำให้รู้สึกดีขึ้นบ้างครับ เขียนมาจนถึงตรงนี้เริ่มรู้สึกดีขึ้นมาบ้างแล้วครับ...
ถือว่าเขียนบันทึกนี้ไว้เพื่อเป็นหลักฐานครับว่าเราได้ใช้ 65 วันที่เราเผื่อไว้ไปแล้ว 1 วัน และเรามีเวลาสำหรับความรู้สึกแบบนี้อีกแค่ 64 วันครับ...
เราคงต้องเผื่อเวลาให้กับความทุกข์บ้าง เพราะเราคงไม่สามารถจะสุขได้ทุกวันครับ...
ความเห็น (16)
ขอบคุณครับ คุณมะขามอ่อน 
...
อ่านคอมเมนต์แล้วรู้สึกดีจังครับ...
ขอบคุณอีกครั้งครับ...
สมมติว่าวันนี้เราเกิดเบื่อๆๆ จะทำงัยให้หายค่ะ
สำหรับผมนะ...
หาหนังสือดี ๆ สักเล่มอ่านครับ หลังจากนั้นก็นอนครับ พอได้หลับสักงีบหนึง ตื่นขึ้นมาก็หายแล้วครับ...
ครับ...อาจารย์ราณี 
...
เผื่อใจไว้บ้าง เวลาเกิดความทุกข์ขึ้นมา เราจะได้ไม่ทุกข์มากครับ...
ขอบคุณครับ...
- มาเป็นกำลังใจกับ 65 วัน ที่อยู่กับความทุกข์นะครับ
- เดี๋ยวก็พ้นแล้ว...สู้ ๆ ครับ
ขอบคุณครับ...คุณย่ามแดง 
...
แค่เผื่อไว้ครับ 65 วัน จริง ๆ แล้วถ้าไม่ถึงจะดีกว่าครับ...
ขอบคุณสำหรับกำลังใจอีกครั้งครับ...
เป็นกำลังใจให้เช่นกันครับ...
สวัสดีค่ะคุณดิเรก
สุข..ทุกข์..ทุกข์..สุข...แบบทดสอบทางจิตใจเหล่านี้วนเวียนมาจนบางครั้งเราก็เหนื่อยล้า เกินกว่าจะลงมือทำ..
บางทีการนั่งเงียบๆ ก็ถือว่าเป็นการลงมือทำอย่างหนึ่งเหมือนกัน..
เป็นกำลังใจให้ผ่านช่วงวันอันอ่อนล้าไปได้นะคะ..
- ขอให้คุณเพื่อน มีความสุขทุกๆสุขครับ
- ผมว่ามีทุกข์เยอะๆ ก็ดีครับ จะได้ทำให้เราสร้างความสุขบนกองทุกข์นั้นได้
- ใส่แว่นอันหนึ่งที่เป็นแว่นที่เคลือด้วยเลนส์ positive จะทำให้เรามองเป็นเด่นชัดเลยครับ เมื่อเราเห็นความเป็นมา เป็นอยู่และเป็นไป ด้วยแว่นนั้น
- เราจะเจอว่าวันทุกข์ทุกวันก็คือวันสุขนั่นเอง
- ขอเป็นกำลังใจให้เห็นวันสุขของทุกๆวันทุกข์
- ขอบคุณมากครับ
- สวัสดีค่ะ คุณดิเรก....
- ถ้าคนเราไม่เคยทุกข์เลย เราก็จะไม่รู้สึกตื่นเต้นในความสุขที่เราได้รับสักเท่าไหร่
- แบ่งความทุกข์ไว้ 65 วันหรือคะ ทุกอย่างอยู่ที่ใจค่ะ ว่าใจเราคิดให้เป็นทุกข์หรือสุข
- แต่ถ้าวันนี้เราทุกข์ก็ระบายออกมาบ้างอย่าเก็บเอาไว้เลย...
- เวลาหว้ามีความทุกข์จะเขียนออกมา ระบายออกมาค่ะ มีไดอารี่เป็นตั้งเลย พอเขียนเสร็จ คิดได้ หายทุกข์เลยค่ะ
- เป็นกำลังใจให้นะคะ
ครับ...คุณเบิร์ด 
...
ปกติผมเป็นคนที่ไม่ค่อยทุกข์อะไรมากมายหรอกครับ มันเป็นแค่บางช่วงอารมณ์ที่ผ่านเข้ามาบ้างครับ...
ผมจะไม่ทำอะไรเวลาไม่สบายใจ ชอบอยู่นิ่ง ๆ ครับพยายามทำความเข้าใจความทุกข์นั้น...
สักพักก็หายครับ...
ขอบคุณมาก ๆ ครับสำหรับกำลังใจ...
ขอบคุณครับ...เพื่อนเม้ง 
...
ในทุก ๆ ความทุกข์ย่อมมีความสุขเล็ก ๆ แฝงอยู่ คงต้องใช้ดวงตาที่เป็นบวกมอง อันนี้เห็นด้วยเลยครับ...
แต่การปล่อยให้ใจเราเป็นทุกข์และเผชิญกับความทุกข์บ้างเพื่อเราจะได้เรียนรู้มัน...
ก็เป็นอีกวิธีที่เราจะได้เห็นคุณค่าของความสุขเมื่อความสุขเข้ามา...
ขอบคุณมาก ๆ ครับเพื่อน...
ครับ...อาจารย์ลูกหว้า 
...
เรียนรู้ความทุกข์เพื่อจะเห็นคุณค่าของความสุข...
เผื่อ ๆ ไว้ครับ จริง ๆ แล้วเป็นคนไม่ค่อยทุกข์เท่าไหร่ครับ แต่ชอบพูดให้เพื่อนฟังเวลาเพื่อนทุกข์นะครับ...
ขอบคุณมากครับ...
โอ้โห...เผื่อวันที่จะทุกข์ตั้ง 65 วัน ผมเชื่อว่า คุณดิเรก คงใช้ไม่ถึงครึ่งหรอก เพราะมีแผนบริหารความเครียดรองรับดีซะขนาดนี้ ฮ่าๆๆ
ผมเคยได้รับทราบหลักการบริหารความเครียดของผู้นำมาว่า เข้าป่า เรียนรู้ อยู่รอด (อ.เธียร พานิชย์)
เข้าป่า หมายถึง การออกมาจากสภาพที่เราเผชิญ หรือเปลี่ยนสภาพแวดล้อมเดมๆ เช่นไปพักผ่อนต่างจังหวัด ทำอะไรที่ไม่เคยทำ หรือเปลี่ยนร้านอาหารที่ทานประจำก็ยังได้
ครับ...คุณข้ามสีทันดร 
...
ส่วนมากใช้ประโยคนี้ไว้ปลอบใจเพื่อนครับ ทุกข์บางอย่างต้องใช้เวลารักษาใจนานครับ โดยเฉพาะเวลาเพื่อนอกหักบางทีเศร้านาน มักจะพูดประโยคนี้ให้ฟังครับ...
เป็นหลักการบริหารความเครียดที่น่าสนใจครับ วันไหนถ้าผมทุกข์มาก ๆ ผมจะลอง "เข้าป่า" ดูนะครับ ได้ผลยังงัยจะมาเล่าให้ฟังครับ...
ขอบคุณมากครับ...