การเขียนบล็อกแบบบ้านๆ "ต่อสายยาง เปิดก๊อก ปล่อยให้สารไหล จากหัวถึงบล็อก"


ดังนั้นสำหรับมือใหม่หัดรัก(GotoKnow) อย่างผมนั้น ต้องใช้วิธีการนี้ครับ ถึงจะได้และเหมาะสมในเวลานี้ ท่านอาจจะเห็นว่าเวลาที่เขียนบันทึกออกไปนั่น จะมีคำผิดๆ เพี้ยนๆ ออกไปเต็มเลยครับ

สวัสดีครับทุกท่าน

         วันนี้ขอนำเสนอ วิธีการเขียนบล็อกแบบบ้านๆ ลูกทุ่งของข้าพเจ้าครับ วิธีการที่ใช้นั่นง่ายๆ ธรรมดาคือ นึกอยากเขียนก็เขียน โดยคล้ายๆ กับว่า หากมีความรู้สึกอยากเปิดก๊อกน้ำ ก็เอาสายยางมาต่อแล้วเปิดก๊อกได้เลย หลังจากนั้นก็ปล่อยให้น้ำไหล จนกว่าจะหมดหรือเกือบจะหมดในเรื่องนั้นๆ แล้วก็ปิดก๊อก รอการแลกเปลี่ยนเรียนรู้จากท่านอื่น ว่าน้ำที่ปล่อยไปนั้น มีอะไรบ้างหรือเปล่า มีสารพิษติดไปบ้างหรือเปล่า หรือว่ามีสารรักติดไปด้วยหรือเปล่า

         ดังนั้นสำหรับมือใหม่หัดรัก(GotoKnow) อย่างผมนั้น ต้องใช้วิธีการนี้ครับ ถึงจะได้และเหมาะสมในเวลานี้ ท่านอาจจะเห็นว่าเวลาที่เขียนบันทึกออกไปนั่น จะมีคำผิดๆ เพี้ยนๆ ออกไปเต็มเลยครับ บางทีก็พบว่า สมองสั่งงานเกินกว่า มือสองข้างจะสัมผัสได้ทันตามที่เธอต้องการ ก็เลยได้คำออกมาเพี้ยนๆ ให้ท่านๆ อึดอัดใจเล่นกันบ้างครับ

         ดังนั้นเรื่องราวที่จะเขียนอาจจะถูกบ่มเอาไว้ซักพัก เหมือนกับว่า ในบ่อน้ำต้องรอให้น้ำไหลซึมมากองรวมกันที่แอ่งน้ำใต้ก้นบ่อครับ พอพร้อมแล้วก็ดูดน้ำขึ้นมา เพียงจะปล่อยน้ำนั้น จากก้นบ่อ ให้ไหลผ่านเข้ามาที่บล็อก G2K ผ่านนิ้วสัมผัสออกไป

         สิ่งที่เขียนออกไป ตลอดจนการได้มีโอกาสเข้าไปแลกเปลี่ยนในบล็อกต่างๆ ของท่าน เลยเป็นไปตามที่รู้สึกตอนนั้นๆ และประมวลตอนนั้นครับ หากมีอะไรผิดพลาดก็ต้องขออภัยด้วยนะครับ ว่าวกันซื่อ ตรงไปตรงมาได้เสมอนะครับผม

          เพราะอยากให้สิ่งที่ออกมาเป็นธรรมชาติแบบบ้านๆ ที่สุดครับ ส่วนสำนวน กำลังภายในนั้น เป็นแนวทางของลิเกป่าที่ไม่มีสัมผัสใดๆ คิดเอาสดๆ ง่ายๆ ตรงๆ กันตอนนั้นครับ

ขอบคุณมากๆ นะครับผม สำหรับการเข้ามาเยี่ยมเยียน แลกเปลี่ยนเรียนรู้ร่วมกันเสมอมา ครับ ผมดีใจที่เครือข่ายภายใน G2K เริ่มขยายกว้างขึ้นครับ คงมีโอกาสได้ทำงานอะไรร่วมกันบ้างในอนาคตครับ สำหรับท่านได้ที่เข้ามาอ่าน ก็เชิญฝากรอยนิ้วไว้บ้างก็ได้นะครับ ไหนๆ ก็หลงเข้ามาแล้วครับ  อิๆ

ไม่ว่าจะอ่านแล้ว รู้สึกหมั่นไส้จังบ่าวนิ๊ หรือเขียนแล้วไม่ได้เรื่อง ก็ฝากไว้ได้นะครับ ยินดีเสมอครับผม อย่าได้คิดว่าผมกำลังเรียนอยู่ต่างเทศ แล้วไม่กล้าเสนอความคิดครับ อย่าได้พิจารณาในส่วนนั้น เพราะผมก็กินน้ำพริกกะปิอยู่บ่อยๆ ครับ เกี่ยวกันไหมครับเนี่ย

ขอให้โชคดีตลอดไปนะครับ และขออภัยสำหรับมือใหม่หัดพิมพ์ด้วยครับ

ขอบคุณมากครับ

เม้ง สมพร ช่วยอารีย์

หมายเลขบันทึก: 90659เขียนเมื่อ 16 เมษายน 2007 22:14 น. ()แก้ไขเมื่อ 22 มิถุนายน 2012 10:06 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (35)

ขอสารภาพ..นะครับ...

ชอบลีลา สไตล์คุณเม้งมาก...ติดตามอ่านเสมอ...(เรื่องของเรา - เราต้องเล่าด้วยวิธีของเราเอง)

ผมแวะมาสวัสดีวันปีใหม่ไทย...(ช้าหน่อยไม่ว่ากัน นะครับ)...

อยู่ดี มีแฮง แข็งแรงทั้งกายและใจ...นะครับ

P

สวัสดีครับพี่พนัส

  • เป็นอย่างไรบ้างครับผม สวัสดีปีใหม่เหมือนกันนะครับผม ผมก็ไม่ได้ว่างไปแวะทายทักพี่เลยครับ
  • สองสามวันที่ผ่านมา ออกไปเดินข้างนอกครับผม
  • มีความสุขตลอดไปนะครับผม ขอบคุณมากๆ นะครับพี่ โชคดีมีชัยครับ

ดิฉันนึกว่าคุณเม้งเขียนแนะนำวิธีต่อสายยางนะคะเนี่ย  :)

.....  ตอนนี้อยากให้แบบว่าคิดปุ๊บแล้วปริ๊นต์ออกจากสมองได้เลยอะค่ะ    

........แล้วก็เลยคิดต่อว่าถ้าคิดแล้วปริ๊นต์ได้จริงๆ  จะมีคำผิดน้อยลงไหม  เพราะมันไม่ต้องสั่งผ่านระบบกลไกยาวหลายชั้น  กว่าจะไปถึงมือ.....

........เอาเข้าไปอะค่ะ.......  :)

ปล.  อันนี้พูดจริงๆอีกทีค่ะไม่ได้ชม  :)   คุณเม้งความรู้เยอะ ความสนใจหลากหลาย ประสบการณ์เพียบอีกต่างหาก เลยเขียนได้หลากเรื่อง หลายมุมมอง  แล้วยังมีวิธีสื่อสารที่ดี ทำให้รู้สึกอยากมีส่วนร่วม    ดีใจแทนเด็กๆที่จะได้เรียนกับอาจารย์เม้งจริงๆนะคะ 

สวัสดีค่ะพี่เม้ง

แวะมาแปะโป้งค่ะ  ฝากรอยนิ้วไว้แล้วนะค่ะ 

ขอบคุณมากค่ะ ที่แนะนำเพื่อนของพี่เม้งมาร่วมเป็นสมาชิกใน Gotoknow และขอบคุณที่ช่วยสร้างชีวิตชีวาให้ Gotoknow ค่ะ

P

สวัสดีครับคุณครู

  • อิๆ ว่าจะแนะนำวิธีการต่อสายยาง จริงๆ ก็ทำได้เลยครับ บ่มสิ่งที่จะเขียนไว้ก่อนครับ ซักสองสามวันก็ได้ครับ ให้มันเกิดกาซในสมอง จนได้กลิ่นความรู้ออกมารสฉุนๆ คล้ายๆกลิ่นแมงดานา นะครับ จากนั้นก็พอรู้สึกว่าสุกเต็มที่ สมองจะบอกเราเองครับ ว่าวันไหนอยากจะเขียน เหมือนผมวันนี้ ฟาดไปสี่บทความ เพราะมันอยากจะไหลออกมาวันนี้ครับ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันครับ
  • สำหรับการพริ้นนั้น ผมว่าก็ดีนะครับ แต่มันเปลืองต้นไม้หรือเปล่าครับ ผมว่าเราเล่นแบบ Mind2Mind เลยดีกว่าครับ ดีไหมครับ โดยการทำสมาธิ แล้วส่งใจไปถึงใจ จากนั้น ก็เมื่อได้ความรู้สึกที่ผ่านแล้ว และคิดว่ารับส่งสัญญาณได้แล้ว ก็เริ่มนึกและคิดในสิ่งที่ตัวเองมอง แล้วส่งไปยังอีกคนนะครับ ผมเชื่อว่าอีกฝ่ายจะรับได้เช่นกันครับ แล้วจะคิดต่อได้นะครับ
  • หากพริ้นได้ก็น่าสนใจครับ วันก่อนเลยคุยกับโปรเฟสเซอร์ ท่านบอกว่า ผมทำงานเกี่ยวกับต้นไม้ในคอมพ์ ก็จริง แต่ว่ามันไม่มีกลิ่น จะทำต้นไม้ในคอมพ์ให้มีกลิ่นได้อย่างไร ผมบอกว่า คงต้องมีเครื่องผสมกลิ่นครับ ซื้อเป็นอุปกรณ์เสริมมาต่อครับ ปัญหามีต่อคือ หากเกิดว่ากลิ่นที่ได้นั้น ออกมาไม่ตรงจะขจัดอย่างไร ผมเลยตอบไปว่า ต้องมีเครื่องดูดอีกอันเช่น แอร์ ทำหน้าที่ดูดกลิ่นออกไป แต่มีข้อแม้ว่า ผู้ใช้จะต้องไม่ผลิตกลิ่นจากตัวเองออกมาสู่ระบบนะครับ หากเป็นเช่นนั้นไม่รับรองครับ ว่าจมูกใครต้องทนดมเอาเองครับ อิๆ
  • ส่วนประเด็นสุดท้ายนั่น ชมผมเกินไปครับ ผมอยากเขียนให้ธรรมดามากที่สุด พยายามลดภาษาอังกฤษครับ หลายครั้งที่พิมพ์ออกมาแล้วพยายามลบทิ้ง เพราะว่าพยายามไม่ใช้หากไม่จำเป็นครับ
  • มีประเด็นอื่นเสริมได้เสมอนะครับ อย่าได้กลัวที่แสดงความเห็นในบทความผมนะครับ เมื่อคุณกล้าแล้วผมเชื่อว่าคุณเปิดตัวตน เปิดใจแล้วครับผม การแชร์ความรู้สึกจะเกิดขึ้นทันทีครับ
  • ขอบคุณคุณครูมากๆ นะครับ กระแสที่เมืองนครเป็นอย่างไรบ้างครับ หมายถึงทุกๆ กระแสนะครับ
  • ขอให้คุณครูมีความสุขกับการสอนนักเรียนนะครับ ขอบคุณอีกครั้งนะคับ
P

สวัสดีครับน้องมะปราง

  • ไม่ขอต่อว่าเปรี้ยวนะครับ เพราะคิดว่าคงหวานมากขึ้นเมื่อมีกาซอะเซติลีน เพิ่มมากขึ้นครับผม
  • ด้วยความยินดีนะครับผม พอดีเห็นน้องๆ มีแวว ก็แนะนำเข้ามาครับ จริงๆ มีหลายๆ คนที่อยากจะแนะนำ แต่ค่อยๆ ทยอยครับผม ตามวาระและโอกาสนะครับ
  • แล้วจะแนะนำน้องๆ ที่เยอรมันเหมือนกันครับ คงได้แนวทางอะไรหลายๆ อย่างในการคิดทำร่วมกันก่อนจบกลับไปครับ
  • ทำให้เค้าเหล่านั้นปรับตัวกันก่อนจะกลับบ้านไปทำงาน ลดความขัดแย้งทั้งภายในและภายนอกระหว่างองค์กรหรืออะไรต่ออะไรลงไปได้เยอะครับ
  • ขอบคุณน้องมะปรางและทีมงานนะครับ ที่ทำให้ชุมชนนี้เกิด
  • พี่ฝากน้องมะปรางลองคิดแนวทางเรื่องการส่งเสียงผ่านบล็อกไว้คิดเล่นๆ ดูนะครับ พี่ว่าวันหนึ่งอาจจะเกิดขึ้นได้ในเมืองไทยครับผม
  • แต่จะออกมาในรูปแบบใดนั้น เราต้องคิดกันและหาแนวทางที่ดีที่สุดออกมาเพื่อคนไทยครับผม
  • โชคดีนะครับผม

สวัสดีค่ะคุณเม้ง อ่านที่คุณเขียนอยู่บ่อยๆ ลีลาไม่เหมือนใครนะคะ สนุกๆ แต่มีสาระ ไปเที่ยวคงสนุกซีคะ ขอให้ความสุขในปีใหม่ไทยนี้ค่ะ

P

สวัสดีครับคุณ sasinanda

  • ขอบคุณมากครับ
  • ไปเที่ยวในละแวกนี้ครับ พาคุณแม่ไปเที่ยวกับพี่พยาบาลที่มากับอาจารย์ด้วยครับผม
  • โปรเฟสเซอร์ก็เลยพาไปเที่ยวด้วยครับ สนุกดี มีไกด์เป็นคนสำคัญของเยอรมัน
  • ขอให้พี่มีความสุขตลอดไปเช่นกันครับผม

คุณเม้งคะ

  • สงสัยพรุ่งนี้ต้องลองทำน้ำพริกแมงดา ... :-) .... แต่ของดิฉัน คือความรู้สึกอยากเขียนที่บ่มแล้วของดิฉันเป็นแบบไม่มีกลิ่น  มีแต่รสอะค่ะ 
  • ดิฉันนึกๆอยู่ว่า อนาคตข้างหน้าเราน่าจะทันได้เห็นการสื่อสารโดยพลังจิตระดับเบื้องต้นนะคะ  ถึงตอนนั้นก็หวั่นๆว่าคนจะคุมใจได้แค่ไหน  (เดี๋ยวจะได้พล็อตหนังไปฝาก อ.มัทนาอีกเรื่อง) 
  • สงกรานต์ที่นครฯปีนี้ คนเยอะเป็นพิเศษค่ะ  เล่าเรื่องกระแสเดี๋ยวยาว :)  แต่ได้เห็นคุณค่าของกระแสการสื่อสารอย่างนึงค่ะ  เมื่อมีปรากฏการณ์ใดๆเกิดขึ้น  การสื่อสารที่เป็นกระแสอันหลากหลาย   มีส่วนช่วยให้มนุษย์รู้เท่าทัน  โดยเฉพาะเมื่อกระแสต่างๆนั้นมันทำ "วาทกรรม" กันอะค่ะ    (แว่บไปก่อนนะคะ ไม่งั้นเดี๋ยวยาวจริงๆ..อิอิ....) 
P

สวัสดีครับคุณครู

  • ดีครับผม ลองทำดูนะครับ น้ำพริกแมงดา ของชอบเลยครับ นึกถึงเมื่อไหร่ ใจแม่ก็ลอยมาเลยครับ น้ำพริกแมงดา ใส่ปลาทูนึ่งด้วยหนึ่งตัวครับ แบบว่าใส่ให้มันมีเนื้อน้ำพริกและเพิ่มปริมาณด้วย แบบว่าลูกกินจุครับ
  • ส่วนเรื่องกระแสจิตที่ส่งถึงกันผมว่าตอนนี้เค้าก็มีตัวอย่างกันให้เห็นกันบ้างแล้วครับ คือไม่ต้องใช้ โทรศัพท์ครับ แต่ทราบถึงกันตามพลังที่ส่งถึงกันครับ
  • ครับผม ดีครับ ผมไม่ได้เข้าไปในเมืองนครนานแล้วเหมือนกันนะครับ เพราะปกติกลับบ้านแต่ละครั้งก็ไปนอนที่บ้านหมอนไม่ทันเรียบครับ (แม่บอกว่า มาแต่ละทีหมอไม่ทันเรียบ บางครั้งแม่บอกว่า มาเหมือนผีหลอก คือมาหลอกให้ดีใจแล้วก็จากไปนะครับ) อิๆ สงสัยก็จริงของท่านครับ แต่ก็โทรคุยกันบ่อยกับที่บ้าน เลยทำให้ระยะทางไม่ห่างใจครับ
  • โชคดีนะครับคุณครู ปล่อยยาวก็ได้ครับผม พิมพ์ได้ยาวครับผม

ขอบคุณมากค่ะ พี่เม้ง

โจทย์ของพี่เม้งน่าคิดค่ะ  แต่หนูว่าตอนนี้ก็เริ่มมีบ้างแล้วค่ะ

P
  • ครับผม ต้องลองคิดว่าจะให้มีการออกมาแบบไหนครับ
  • ไม่ทราบว่าที่เริ่มมีตอนนี้ เค้าเอาเสียงออกมาใช้ในการสื่อสารทางบล็อกอย่างไรบ้างครับ
  • พี่สนใจการอ่านภาษาไทยอัตโนมัติ ผ่านบล็อกนะครับ เช่นมีโปรแกรมตัวหนึ่งทำหน้าที่วิเคราะห์ตัดคำภาษาไทย แล้วอ่านภาษาไทยโดยมีการกำหนดเสียงให้เป็นหญิงชายของแต่ละคนได้ ตามคุณสมบัติของบล็อก จากนั้น เมื่อคืนนั้นมาโพสต์ เราไม่ต้องอ่านเอง อิๆ
  • ให้ระบบอ่านให้เราฟังตามเสียงของคนนั้นที่กำหนดไว้ในคุณสมบัติของตัวเอง ทำให้เราลดเวลา แต่เป็นการฟังแทนครับ ไม่แน่ใจว่าจะทำให้เราเป็นง่อยมากขึ้นหรือเปล่าครับ ว่าจะอ่านบทความไหน ระบบจะจัดการให้ อิๆ สงสัยคงอีกซักพักครับผม
  • ขอบคุณมากๆ นะครับ

วิธีการเขียนบล็อกของน้องเม้ง เป็นการเขียนที่เป็นสไตล์เฉพาะตัว สดๆ อ่านแล้วมองเห็นบุคลิกลักษณะ ตัวตนของน้องเม้งได้เลยนะค่ะ

คุยๆ กัน แปบเดียว เขียนปับๆๆ เก่งจริงๆค่ะ แสเงว่าข้อมูลในสมองเพียบ เหมื่อจะเขียนก็หลั่งไหลออกมาเหมือน Brain storm รึปล่าวค่ะ

คิดอย่างไรเขียนอย่างนั้น...

ดีครับ อ่านง่าย ๆ ไม่ต้องแปล อ่านปั้บเข้าใจปุ๊บ...

ขอบคุณครับ...

 

P

สวัสดีครับพี่แป๋ว

  • ขอบคุณมากๆนะครับ
  • จริงๆ ไม่ได้มีอะไรในหัวมากครับ เขียนเอาตามที่ประมวลเอาได้ตอนนั้นครับ
  • บางทีไปตระเวนอ่านความเห็นที่เคยแสดงไว้ในบทความท่านอื่น ก็สนุกดีครับ ว่าตัวเองเคยให้ความเห็นในเรื่องนั้นว่าอย่างไร
  • คือเหมือนว่าให้ความเห็นไปแล้ว ไม่เอาคืนเลยครับ บางทีก็งงว่าเอความคิดตอนนั้นก็พอถูกไถครับ แต่บางทีก็จะเกิดประสบการณ์ที่มากกว่านั้นครับ
  • ขอบคุณมากนะครับ ฝันดีครับผม
P

สวัสดีครับคุณเพื่อน

  • ขอบคุณมากๆนะครับผม เป็นอย่างไรบ้างครับผม
  • หายเบื่อยังครับผม สู้ๆนะครับผม ผมก็เคยเป็นครับผม หาอะไรทำเล่นๆ แล้วก็ยิ้มกับประสบการณ์เบื่อดีๆ ที่เกิดขึ้นครับ
  • สู้ๆครับผม

น้องเม้ง

ง่วงนอน

ไปปลุกพ่อครูตื่นที คนง่วงนอนแต่นอนไม่หลับ

P

สวัสดีครับพี่สาว

  • นอนไม่หลับหรือครับ
  • ง่วงนอน แต่นอนไม่หลับ
  • กระส่ายกระสับ ลุกขึ้นมาไวๆ
  • ลองนอนนิ่งๆ แล้วลดเรื่องที่กำลังคิดอยู่ออกไปทีละเรื่องครับ ลดลงไปเรื่อยๆ
  • ลดลงไปเรื่อยๆ
  • จนเหลือเพียงหนึ่งเรื่องที่เบาที่สุด
  • ลดไปเรื่อยๆ
  • หงาวซักฟอดครับ
  • สองฟอด
  • สามฟอด
  • แล้วเอาเรื่องเบานั้นออกไป
  • หลับฝันดีครับ
  • ตามเข้ามาอ่านแล้ว ไม่ต้องแอบยิ้มมุมปากหรอก อิอิ (เห็นจากรูป)
  • ระวังสมองไหลนะคุณเม้ง เล่นเอาสายยางต่อสมองเลย ฮ่า ๆๆ
  • ราณีกลัวว่า ถ้าบ่มนาน กลายเป็นเหล้าอีก  ทำไง
  • เพราะถ้านึกได้เขียนเลยเดี๋ยวลืม แก่แล้วก็งี้แหละ
  • สิ่งที่ยังคาใจในบล๊อกนี้ คือ"มือใหม่หัดพิมพ์ " ตกลงคุณเม้งมีกี่มือค่ะ  มีมือใหม่มาช่วยพิมพ์ด้วยหรือค่ะ อิ อิ
  • ก็ขอจบแค่นี้ กลัวอะไรลอยขว้างมาจากเยอรมันจะหัวแตกซะปล่าว

 

P
  • สวัสดีครับคุณราณี
  • จริงๆ ภาพเต็มๆ คือกำลังทำท่าต่อยต้นไม้อยู่ครับ เลยต้องยิ้มมุมปากแบบนักมวย ฮ่าๆ
  • ต่อสายยางนี่ไม่เท่าไหร่ครับ ยังไหลได้ทันครับ แต่หากใช้อย่างอื่นต่อ นี่ไม่ไหวครับ ไหลออกไม่ทันแน่ครับผม
  • บ่มนานหรือครับ เราไม่รอให้เป็นเหล้าไงครับ ก็ต่อสายเสียก่อนครับ
  • มือใหม่หัดพิมพ์คือ มีสองมือครับ มือใหม่หัดพิมพ์ ก็พิมพ์สองมือครับ ส่วนมือใหม่หัดรัก(GotoKnow) นั่นรักด้วยมือของหัวใจครับ
  • ไม่มีมือใหม่ช่วยพิมพ์ครับผม พิมพ์เองด้วยมือใหม่ครับ เอ หรือว่ามือเก่าถนัดพิมพ์ แทนดีครับคุณราณี
  • เป็นไงบ้างครับ อยู่ กทม.หรือครับ
  • ไม่มีอะไรลอยไปเมืองไทยหรอกครับ เว้นแต่จะฝากแสงจันทร์ไปแทน ส่งถึงเมืองไทย ผ่านแสงจันทร์ดีไหมครับ ให้พ่อแม่พี่น้อง มิตรสหายทั้งหลาย คนไทย นอนหลับฝันดีครับ
  • ขอบคุณมากๆนะครับ
  • ฮ่า ๆๆๆๆตามมาก๊าก
  • มาแบบมุข นุ่นนุ่น (เบา เบา) เลยนะค่ะมือใหม่หัดรักเนี่ย แบบรักเธอเสมอใจเลยเปล่า (เข้าเพลงซะงั้นเรา อิ อิ)
  • ห้องราณีติดแอร์ค่ะ มองไม่เห็นแสงจันทร์หรอกค่ะ เพราะตึกบังหมด ไม่ได้อยู่ข้างนอกด้วย
  • อ๊ะ อ๊ะ อย่าชกคอมแทนนะค่ะ  นักมวยพาร์ทไทม์
  • ขอบคุณที่สละเวลาอันมีค่ามาตอบนะค่ะ
  • อ้อลืมไป อยู่กรุงเทพค่ะ
P

สวัสดีครับ

  • หยุดหัวเราะยังครับ ฮ่าๆๆ
  • แล้วนี่นั่งเฝ้านาฬิกาปลุกทั้งคืนเลยหรือครับ
  • ดีจังครับ มีแอร์ด้วย ผมเคยอยู่สองปีครึ่งที่ กทม. นอนกอดขวดน้ำแทนครับ เพราะขวดน้ำหน่ะ เย็นที่สุดแล้วในห้อง ไม่มีแอร์
  • ว่าแล้วก็คิดถึงห้องพักห้องนั้นจริงๆ ครับ
  • โชคดีนะครับผม ฝันดีครับ

คุณเม้งเขียนยังกะเป็นมือใหม่ฝากเนื้อฝากตัวไปโน่น เล่นเอานึกว่าเข้าบล็อกผิดเลยค่ะ คิดว่าบุคลิกที่เราเห็นจากการเขียนต่อเนื่องไปสักระยะนี่ เป็นสิ่งที่แสดงความเป็นตัวตนของเรานะคะ เพราะฉะนั้น เห็นด้วยว่าเขียนไปเถอะค่ะ บางวันเป็นเรื่องเป็นราว บางวันเป็นแต่ราว ไม่มีเรื่อง ก็เหมือนชีวิตเราที่ไม่ได้สวยสดใส ราบเรียบไปซะทุกวัน เขียนแล้วก็อ่าน อ่านแล้วก็เขียน รับรองเห็นผลอยู่แล้ว ผลอะไรก็ค่อยมาว่ากันอีกที (เข้ากับเรื่องที่คุณเม้งตั้งไหมเนี่ย)

P

สวัสดีครับพี่โอ๋

  • สวัสดีปีใหม่นะครับพี่ ขอให้แลปเค็ม จงเค็ม(อุ้ย เป็นเหมือนเกลือรักษาความเค็มต่อไปครับ)ต่อไปนะครับ
  • ใช่ครับ บางวันมีสาร บางวันไม่มีข้าวสาร ก็ต้องกินหนมปังครับ แต่ก็อิ่มเหมือนกันนะครับ แม้ว่าจะไม่โดนใจ เหมือนแกงไตปลา
  • ขอบคุณมากๆ นะครับ เขียนได้ครับ เปิดกว้างทุกข้อในการแสดงความ การแสดงความเห็นแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ไร้เพดานกั้น ดังนั้น ไม่ต้องกลัวว่าเราจะหัวโนครับ
  • โชคดีนะครับผม
  • พี่เม้งค่ะ
  • มะปรางขอมาแก้ข่าว สำหรับเรื่อง ส่งเสียงผ่านบล็อก (มะปรางเข้าใจผิืดค่ะ)
  • พอมาอ่านข้อคิดเห็นที่พี่เม้งเขียนเพิ่มเติมไว้ เลยทำให้รู้ว่าตัวเองเข้าใจผิด
  • สำหรับแนวทางที่พี่เม้งอธิบายเพิ่มเติมน่าสนใจดีเหมือนกันนะคะ

สวัสดีค่ะคุณเม้ง

ดูน้ำที่ปล่อยมาจะมีวิตามินนะคะ รดต้นไม้ แล้วงอกงามดีจัง

^____^

P

สวัสดีครับน้องมะปราง

  • ครับผม ยินดีให้แก้ข่าวนะครับ อิๆ
  • สมมติว่า เราต้องการจะให้คนที่อ่านไม่ได้ หรือพิมพ์ไม่คล่อง หรือคนตาบอด แต่พูดได้และฟังได้ดีมาร่วมด้วย
  • คงเปิด gotoknow ให้กว้างขึ้นอีกครับ
  • และอาจจะมีโปรแกรมในการช่วยอ่านซึ่งพี่ได้ทดสอบโปรแกรมของน้องคนไทยที่ทำขึ้นมาในการสังเคราะห์เสียง นับว่าทำได้ดีมากๆ แล้วครับ
  • เอาไว้คิดเล่นๆ ครับ แต่ทำออกมาจริงคงทำได้ครับ
P
IS

สวัสดีครับคุณ IS

  • อิๆๆ ขอบคุณมากครับที่แวะมาเยี่ยมเยียนครับ
  • เชิญนั่งจิบน้ำชาวิตามินก่อนครับผม
  • อิๆ น้ำวิตามินหรือครับ รดน้ำต้นไม้หวานไปทั่วทุกชิ้นส่วนเลยดีไหมครับ
  • จะได้แร่ธาตุอาหารให้ครบทั้ง 16 ตัวเลยดีไหมครับ
  • ขอบคุณมากครับ สวัสดีปีใหม่นะครับ
มาอ่านและทำตามคำสั่งว่าให้..ฝากรอย..ขำ ขำ ลีลาเหลือร้าย...
P

สวัสดีครับพี่เมตตา

  • ขอบคุณมากครับป๋ม
  • นึกว่าสาวไหน น้องๆ สบายดีกันนะครับ
  • ไม่มีลีลาเลยครับ อิๆ
  • ขอบคุณมากครับ
  • "สมองสั่งงานเกินกว่า มือสองข้างจะสัมผัสได้ทันตามที่เธอต้องการ" ก็เป็นอยู่บ่อยๆ ครับ
  • ผมว่าพิมพ์ผิดก็แก้ได้ครับ ผิดก็จะได้แก้ไขไว้เป็นครู และรู้ว่าเค้าสนใจที่เราพิมพ์ ดีกว่าไม่รู้จะพิมพ์อะไรออกมา บางครั้งจะได้เดาด้วยว่ากำลังจะพิมพ์คำว่าอะไร ก็พยายามแกะกันไปเป็นรหัสลับ รหัสใจ ให้ขำเล่น ผู้รู้ผู้อ่านมาตอบก็ได้เพื่อนเพิ่มอีก ได้รู้ว่าเค้าสนใจไม่ได้อ่านผ่านไป แหม ข้อดีเยอะจริงๆ พิมพ์ผิดแบบมี นัยยะ แอบแผงให้(คุณประโยชน์)ดีซะมากกว่า
  • คิดงานเครียดๆ ง่วงๆ ก็แวะมาอ่าน มาตอบให้หายแล้วก็ไปทำงานต่อ ;p
P

สวัสดีครับน้องถา

  • อิๆๆ ขอบคุณมากครับผม ใช้ครับ พี่ก็มาอ่านดูอีกที อ้าวผิด ปล่อยให้คนอื่นเดากันไว้เป็นนัย ให้เค้าทายกันสนุกๆ
  • ให้อ่านใจเราเล่นครับ สงสัยเสน่ห์ของบทความคงได้ข้อดีที่มาเดาคำกันนี่หล่ะครับ
  • สู้ๆนะครับ งานเครียด อย่าไปเครียดตามงานครับ แกะไปเรื่อย จาก เครียด ก็จะเป็นเคลียร์ จากเคลียร์ ก็จะเป็น เค คือโอเค
  • โชคดีครับ

สวัสดีค่ะคุณเม้ง

อืม ! เบิร์ดว่าถ้าอย่างที่คุณเม้งเขียนนี่ ยังขาดไปอีกนิดหนึ่ง..การเขียนบล็อกแบบบ้านๆ "ต่อสายยาง เปิดก๊อก ปล่อยให้สารไหล จากหัวถึงบล็อก..จากบล็อกถึงใจผู้อ่านทุกคน" ..( ต่อให้อีกนิดนะคะ จะได้สมบูรณ์ ^ ^ )
P

สวัสดีครับคุณเบิร์ด

  • ขอบคุณมากครับ ที่มาช่วยต่อเติมให้เต็มครับ
  • ก็เหลือไว้ให้ท่านผู้อ่านมาต่อนี่หล่ะครับ เพราะท่อนที่คุณเบิร์ดมาต่อนั่น เป็นส่วนของการประเมินผล ผมผู้เขียน เขียนลงไปเองไม่ได้ครับ
  • เพราะเกิดเขียนไป ไม่เข้าถึงใจก็แย่เลยครับผม
  • มีความสุขตลอดไปกับงานทางที่น่าท้าทายครับ
  • ขอบคุณมากครับ
    โอ๊ย เหนื่อย ขอยุดพักสักครู่ครับ ..
     กว่าจะลงมาถึงที่ให้พิมพ์ สัมผัสสองนิ้ว ได้ .. ไล่อ่านความเห็นของญาติๆน้องบ่าวเสียจนลืมว่าจะเขียนอะไรทิ้งไว้บ้าง  ..
   ตามที่น้องบ่าวบอกมาว่าเขียนแบบไหนนั้น แบบบ้านๆก็ดีแล้วครับ  อันนี้มีหลักวิชารองรับครับ  จากตำราเรื่อง " People Home Home must present with Home Home Styles " อย่าเผลอไปหาล่ะ
   พี่บ่าวว่า .. พอคนเราพูดหรือเขียนสิ่งที่มีอยู่ในตัว ในใจ  เมื่อนำเสนอออกไปแล้วมีคุณค่าเสมอ ในมุมที่ต่างๆกัน  ต่อกลุ่มผู้รับข่าวสารที่หลากหลายแตกต่างกัน .. แม้แต่ที่เราทำพลาดผิด  คนเขาก็ได้เรียนรู้ว่าที่ถูกมันคืออย่างไร .. ก็ทำให้เขาได้ชัดเจนกับเรื่องนั้นๆมากขึ้น ..
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท