สืบเนื่องจาก "เกณฑ์การพิจารณารางวัล : Best Blog of NU" ที่ท่านอาจารย์ BEEMAN ได้ร่างไว้ และจากข้อคิดเห็นบางส่วนในบันทึก "รายงาน (เกือบ) สด "เสวนารวมพลคนเขียน blog ครั้งที่ 1/2550" ดังที่เราตั้งใจมอบรางวัล Best Blog of NU ให้กับ Blogger ที่เขียนบันทึกใน GotoKnow.org นี้ได้โดดเด่น และเห็นถึงความต่อเนื่อง
วันนี้ ช่วงบ่ายได้มีการประชุมกันระหว่าง (MINI) คณะกรรมการที่พิจารณาผลโดยมีคณะกรรมการ 3 คน รวมอาจารย์วิบูลย์ ที่ปรึกษา เป็น 4 คนด้วยกัน (อาจารย์BEEMAN พี่บอย และตัวเอง) ในฐานะเลขาของที่ประชุม ผลการร่วมพิจารณารางวัลสรุปออกมาได้เป็นเรื่อง ๆ ดังนี้
1. ชื่อรางวัลจากเดิมที่เรียกว่า Best Blog of NU เปลี่ยนเป็น NU Blogger Award คิดกันหลายชื่อ แต่ก็มาสรุปเป็นชื่อนี้
2. เกณฑ์การพิจารณาตามที่อาจารย์BEEMAN ได้ร่างไว้นั้น ปรับเป็นดังนี้
(1) สงวนสิทธิ์เฉพาะสมาชิกมหาวิทยาลัยนเรศวร (รวมวิทยาเขตฯ พะเยา) และอยู่ใน Planet ของ NUKM blog ซึ่งเราประชาสัมพันธ์การแจ้งชื่อ blog มาที่หน่วยประกันคุณภาพการศึกษา บ่อยครั้งเวลาที่เราจัดอบรม blog และเคยแจ้งไว้ที่ “ชาว blogger มน.โปรดทราบ” ด้วย
(2) ติดป้ายแต่ละบันทึกเกี่ยวข้องกับเนื้อหาที่บันทึก
(3) มีการบันทึกสม่ำเสมอ 2-10 บันทึก/เดือน และมีแนวโน้มในการเขียนบันทึกที่มากขึ้น (นับช่วงมกราคม 2550 – มีนาคม 2550)
(4) ต้องมีบันทึกความรู้ฝังลึกที่ได้มาจาก “การปฏิบัติจริง” ในเรื่องนั้น ๆ รวมอยู่ด้วย
(5) ตั้งชื่อเรื่อง ได้น่าสนใจ และดึงดูด (เนื้อหาก็น่าสนใจด้วย)
(6) มีการตกแต่งบล็อกบ้างตามสมควร
(7) มีจำนวนข้อคิดเห็นบ้างในบันทึก..(เน้นที่มีการลปรร.) <p> 3. กำหนดการโดยละเอียด “เสวนารวมพลคนเขียน blog ครั้งที่ 2/2550” ในวันที่ 19 เมษายน 2550 ซึ่งคุณตูนจะลงรายละเอียดของกำหนดการนี้อีกครั้ง</p><p> 4. ผลของ NU Blogger Award ครั้งนี้ ซึ่ง blog ที่เข้าตากรรมการ ในช่วง 3 เดือนที่ผ่านมามี blog ที่โดดเด่นเราแบ่งเป็น 2 สาย คือ</p><p> 4.1 สายวิชาการ เน้นทาง blog ของอาจารย์ ผู้บริหารของมหาวิทยาลัยนเรศวร ซึ่ง blog ที่ได้รางวัลคือ </p><p align="center">NU English
โดย อาจารย์ อ้อม ฐิติรัตน์ สุวรรณสม คณะมนุษยศาสตร์ มน.</p><p> ซึ่ง blog ของอาจารย์อ้อม สร้างสีสันให้กับ NUKM blog ของเรามาก บันทึกในเรื่องที่เกี่ยวข้องกับตนเอง เป็นการแบ่งปันความรู้ ให้เกิดการเรียนรู้ มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้เขียนและผู้อ่าน blog ของอาจารย์อ้อมทำให้คณะกรรมการทำงานไม่หนักกันเลย สำหรับการตัดสิน เพราะโดดเด่นอยู่คนเดียว (ไม่นับคณะกรรมการอย่างอาจารย์BEEMAN)</p><p> 4.2 สายสนับสนุน เน้นทาง blog ของเจ้าหน้าที่สายสนับสนุน ของมหาวิทยาลัยนเรศวร สายนี้นี่เราพิจารณากันอยู่สมควร เพราะสูสี สำหรับการเริ่มต้นเขียน แต่แนวโน้มที่จะเขียนมากขึ้นก็ดูไม่ยากเลย ซึ่ง blog ที่ได้รางวัลคือ</p><p align="center">Story by Wannaporn
โดย แก่นจัง … วรรณาภรณ์ เทียนท้าว สำนักหอสมุด มน.</p><p> blog ของน้องแก่นนี่ ก็สร้างสีสันให้เราอยู่พอสมควร เรื่องที่บันทึกน่าสนใจ เกิดจากความรู้ที่ฝังลึกกลั่นออกมาเป็นคำพูด คำบรรยาย ทำให้เกิดการ ลปรร. กันได้ดีทีเดียว</p><p> สำหรับผู้ที่ได้รับรางวัลจะได้รับการติดต่อจากหน่วยประกันคุณภาพการศึกษา อีกครั้งนะคะ ส่วนรางวัลขออุบไว้ก่อนค่ะ</p><p align="center">
ภาพช่วงพิจารณารางวัลกันเมื่อบ่ายวันนี้</p><p> เนื่องจากการพิจารณารางวัล NU Blogger Award นี้ในช่วงเริ่มต้น อาจจะเป็นไปด้วยความเงียบ ๆ เหงา ๆ เพราะพูดถึงใน “เสวนารวมพลคนเขียน blog ครั้งที่ 1/2550” เมื่อ 23 มกราคม 2550 แล้วก็เงียบไป แต่เราก็พยายามดูความเคลื่อนไหวอยู่ทุกวัน ไม่ประชาสัมพันธ์มาก เพราะไม่อยากทำให้คิดว่าทำเพื่อรางวัล แต่ไม่ใช่ว่าลืม หรือไม่ให้ความสำคัญ งาน “เสวนารวมพลคนเขียน blog ครั้งที่ 2/2550” ในวันที่ 19 เมษายน 2550 เราจะได้รับฟังข้อคิดดีๆ จากการเขียน blog ให้ชัดเจนมากขึ้น </p><p> ขออนุญาตประชาสัมพันธ์ไว้ ณ ที่นี้เลยว่า ขอเชิญ blogger ชาว มน.ทั้งหลาย (รวมถึงผู้ที่อยากเขียน blog ด้วย อาจจะยังไม่ได้เริ่มเขียนเลย) พบกันในวันที่ 19 เมษายน 2550 ที่ห้อง Main Conference มน. เวลา 09.00-13.00 น. ขอความกรุณาแจ้งชื่อมาที่หน่วยประกันคุณภาพการศึกษา (โทรภายใน 1643-44) ได้เลย หรือแจ้งไว้ที่นี่ก็ได้ค่ะ แล้วพบกันนะคะ งานนี้ นพ.วัลลภ มาด้วยนะจะบอกให้</p><p> รัตน์ทวี อ่อนดีกุล
</p>
สวัสดีค่ะพี่หมวดขจิต ยังคงรวดเร็วเหมือนเดิมนะคะเนี่ย
ขอบคุณคุณอุบลนะคะ ที่เข้ามาทักทายกัน เขียน blog ให้ดี ก็เป็นตัวของตัวเอง และถ่ายทอดเรื่องที่รู้ เรื่อที่ทำออกมาให้มากที่สุด ก็ถือว่าเยี่ยมแล้วล่ะค่ะ (รางวัลถือเป็นกำไรค่ะ)
ท่านอาจารย์BEEMAN ต่อไปเราคงทำการบ้านกันมากขึ้นอีกเท่าเลยค่ะ ช่วยกันเรียกความเงียบเหงาของเราคืนมา ..
เข้มแข็งกันดีจังครับ ขอชมจากใจ
สวัสดีค่ะ อ.โอชกร
ขอบคุณมากนะคะ พี่โอ๋ ส่วนตัวของโอแล้ว (ส่วนมาก) ก็ยึดแบบอย่างการทำงานมาจากบุคลากรหลายท่านของ มอ.นี่ล่ะค่ะ รวมทั้งพี่โอ๋ด้วย ถึงแม้จะไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัว แต่อ่านบันทึกหลายบันทึกก็ทำให้มาปรับใช้กับตัวเองได้ค่ะ
ดิฉันอยู่นิวซีแลนด์ค่ะ โฮๆๆ ดีใจมากๆ หายหนาวเลย ขอโทษทุกท่านที่ไม่ได้เขียนนาน เพราะต้องหาที่ต่อเน็ต อย่างยากลำบาก
แต่สู้ตายค่ะ การบ้านเยอะ แต่การเขียนบล็อกทำให้รู้สึกไม่เดียวดายเมื่ออยู่ไกลบ้าน
ขอบพระคุณทุกท่านอีกครั้ง
กำลังใจสำหรับผู้หญิงตัวโตๆ ที่ไกลบ้านคนหนึ่ง
ขอแสดงความยินดีกับอาจารย์อ้อม และอาจารย์ wannaporn (แก่นจัง) ครับ
ขออภัย ผมมาร่วมงานไม่ได้...