สวัสดีครับทุกท่าน
ผมครุ่นคิดมานาน ว่าจะทำอย่างไรให้เข้าถึงบทความต่างๆ ของเราให้เร็วที่สุด ไม่เกินสองคลิก จากหน้าแรกของเรา เพื่อความสะดวกในการดูบันทึกต่างๆ ของเราเอง
และแล้วความคิดก็ระเบิดขึ้นเมื่อได้ถกกับน้องชายสุดหล่อ ธรรมาวุธ เพราะผมได้สร้างบันทึกหนึ่งชื่อว่า บันทึกต้มยำรวมมิตร ของฉัน ซึ่งบันทึกนี้จะถูกอัพเดตบทความต่างๆ เอาไว้ที่เคยเขียนมาตามลำดับจากใหม่ไปยังเก่า โดยมีเบอร์หมายเลขเรียงกำกับเอาไว้
และด้วยข้อจำกัดที่ไม่อยากจะรบกวนผู้พัฒนาระบบด้วย เพราะงานของท่านอาจารย์ทั้งสองก็คงเยอะด้วยครับ และเข้าใจในหัวอกของนักพัฒนาระบบครับ เลยหาทางออกเพื่อเข้าถึงระบบบล็อกของเรา โดยทำได้ง่ายๆ ดังต่อไปนี้ครับ
ต่อมา หากผมจะเข้าถึงบทความผม หรือคุณอยากจะทราบว่าผมได้เขียนอะไรไปบ้างแล้ว ผมจะทำอย่างไรดีครับ ผมก็เข้ามาที่หน้าแรกของบล็อกผม แล้วคลิก บันทึกต้มยำรวมมิตร ของฉัน (Blog Content) ซึ่งจะอยู่ทางด้านขวาของบล็อกของผม (ดูได้เลยตอนนี้นะครับ) ผมก็เลือกบทความได้เลย ว่าบทความไหนที่ผมอยากเข้าไปแก้ไข หรือเข้าไปอ่าน หรือจะคัดลอกไปวางเพื่อให้คนอื่นมาอ่าน หรือเพื่อเชื่อมโยงให้ง่ายต่อการใช้ในอนาคต
คุณเห็นว่าอย่างไรครับ หากเกิดประโยชน์ก็นำไปใช้ได้เลยครับ สำหรับผมตอนนี้ผมได้ทางออกแล้วครับ กราบขอบพระคุณผู้สร้างสรรค์ งานบล็อกนี้นะครับ ที่ทำให้มีความเป็นไปได้ในการผสมผสาน หลายๆ อย่างเข้าด้วยกันในการเขียนหน้าบล็อกให้น่าสนใจครับ
ขอแสดงความนับถือ
สมพร ช่วยอารีย์
สวัสดีค่ะคุณเม้ง
อย่าว่าแต่ทำ index เลยค่ะ
ครูอ้อยเขียนบันทึกไม่ได้ในทุกบล็อก
S.O.S
ครูอ้อยแจ้ง ดร.จันวรรณแล้วค่ะ
หากคุณเม้งจะช่วยอีกทางก็จะเร็วขึ้นค่ะ
หมายความว่า..Error on page ในหน้า แผงควบคุม คลิกแล้วเข้าไปจัดการบล็อกและบันทึกไม่ได้ ทำงานในหน้าศูนย์รวบรวมไม่ได้คะ
ครูอ้อยจะไปมหาวิทยาลัยแล้วค่ะ
S.O.S
ขอบคุณค่ะ
คุณเม้งมีวิธีการรวมบล็อกไหมคะ
คือเดิมมี 2 บล็อกแต่อยากรวมให้เป็นแค่บล็อกเดียว
ขอบคุณค่ะ
เพลงนี้ เป็นอีกเพลงที่ชอบมากค่ะ ไว้วันไหนคิดถึงเม้ง พี่จะฝากจันทร์ไปบอกนะคะ อิอิ
อ้อ มีอีกเพลง ที่ซึ้งพอๆ กัน คือเพลง ฝากฟ้า ของ บ่าววี ค่ะ ฟังทีไร คิดถึ้ง คิดถึง ..........ทุกทีเลย
ขอบคุณคุณ Tha มากครับ
สวัสดีค่ะคุณเม้ง
วันนี้สอบภาษาอังกฤษค่ะ..อ่านหนังสือก่อน แล้วจะมาติดตามอ่านค่ะ
สวัสดีครับคุณครูอ้อย
ขอบคุณคุณเม้งมากเลยค่ะ เอาไปลองใช้แล้วพบว่า บางบันทึกเราไม่เคยรู้เลยว่ามีคนเข้าไปอ่านเยอะมากแล้ว เพราะเขียนไว้ตั้งแต่ปีก่อนค่ะ
คิดว่าแม้คนจะอ่านบันทึกล่าสุดของเราบ่อยกว่า แต่บันทึกอื่นๆที่ติดป้ายคำหลักไว้"สื่อสารดีๆ" สำหรับเรื่องที่เราอยากให้เป็นประโยชน์ ก็จะมีคนเข้ามาอ่านเสมอค่ะ เรียกได้ว่าเยนไว้เถอะค่ะ มีประโยชน์แน่นอน เพราะบางบันทึก เราเองยังประทับใจตัวเองเลยว่า เขียนได้ยังไง ให้เขียนตอนนี้ก็เขียนแบบนั้นไม่ได้ เพราะมันมาด้วย"ใจ"และ"ความรู้สึก"เฉพาะการณ์นั้นๆ ซึ่งอาจจะเกิดเพียงครั้งเดียวในชีวิตเราก็ได้ ใครจะรู้ หากไม่บันทึกไว้ เราคงจะลืมไปเสียแล้ว น่าเสียดายค่ะ
ขอบคุณคุณเม้งอีกครั้ง สำหรับความคิดดีๆที่นำมาเผื่อแผ่ค่ะ เยี่ยมมากๆ
ขอบคุณพี่โอ๋เช่นกันนะครับ ที่ให้คำแนะนำดีๆ ขอบคุณมากนะครับผม มีอะไรแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันครับ
โชคดีนะคับ
พึ่งได้มีโอกาสเข้ามาอ่านครับ ช่วงนี้ยุ่งในเชิงหามและเผา (ข้อสอบ) ครับ
ขอบคุณมากสำหรับคำแนะนำครับ เดี๋ยวเราจะทำส่วนนี้เป็น feature ของระบบเลยครับ