วันนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่ผมรู้สึก...ปลื้ม... ในตัวเอง เนื่องจากเป็นวันแห่งชัยชนะของผมเอง... ที่ว่าชนะนั้น ผมไม่ได้ไปแข่งอะไรกับใคร มาหรอกครับ แค่ได้ไปบริจาคเลือดมา ที่ว่าชนะผมไม่ได้ชนะใคร แต่ชนะใจตัวเอง หลายคนอาจคิดว่าการบริจาคเลือดเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่สำหรับคนที่กลัวเข็ม แบบสุดๆ อย่างผมแล้วมันเป็นอะไรที่ภูมิใจที่สุด (ฮาๆๆ) ไม่รู้ว่าเป็นอะไรตั้งแต่จำความได้ ผมก็รู้สึกว่าเข็มฉีดยาช่างน่ากลัวเสียนี่กะไร ยิ่งตอนที่ คุณหมอ คุณพยาบาล ยกเข็มขึ้นมา แล้วฉีดไล่อากาศ ก่อนที่จะมาฉีดเรา (ช่างเป็นภาพที่สยดสยอง มากที่สุดสำหรับผมเลยทีเดียว)
ในที่สุดผมก็ชนะจนได้ เป็นหนที่ 3 แล้วที่ได้ไปบริจาคเลือดมา
ครั้งแรกจำได้ว่าฝันว่ามีคนมาขอเลือด ก็เลยไปคุยกะเพื่อนๆ และก็แนะนำให้ไปบริจาคเลือด แก้เคล็ด กว่าจะบริจาคได้ก็ทำใจนานเหมือนกัน ต้องรวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มีอยู่ เดินเข้าไปบริจาค แต่ก็ผ่านพ้นมาด้วยดี
ครั้งที่ 2 เป็นวันเกิดของพ่อ ก็เลยไปบริจาคเลือด ทั้ง 2 ครั้งที่บริจาคต้องฉีดยาชา ตลอด
ครั้งที่ 3 สดๆ ร้อนๆ เลยครับ เนื่องจากติดตามอ่าน Blog ของ อาจารย์หมอ วัลลภ พรเรืองวงศ์ ก็เลยฉุกคิดขึ้นได้ว่าเราไม่ได้บริจาคเลือดมานานแล้วเหมือนกัน วันนี้เลยถือโอกาสไปบริจาคซะเลย ซึ่งครั้งนี้ไม่ได้ฉีดยาชาด้วย ก็ถือว่าเป็นประสบการณ์ใหม่ ก็ช่วยทางโรงพยาบาลประหยัดยาชา ไปได้อีกเข็มหนึ่งเลยนะครับ
แต่ถึงยังไงผมก็คงต้องสารภาพว่า "ผมยังกลัวเข็มอยู่ครับ"
ขอขอบคุณ... คุณสาทิตย์และท่านผู้อ่านทุกท่าน
ถ้าหากว่า...
พระโพธิสัตว์...
ถ้าไม่ได้นับถือพระพุทธศาสนา...
ความสุข...
สาธุ สาธุ สาธุ...
ขอต่อหน่อย...
ทำดี...
ยินดีด้วยค่ะ ชัยชนะที่ยิ่งใหญ่คือชนะใจตัวเอง การให้ที่เหนือสิ่งอื่นใด คือการให้ชีวิต
ดังสโลแกนที่ว่า บริจาคโลหิตช่วยชีวิตเพื่อนมนุษย์เป็นกุศลสูงสุด
ยินดีด้วยมากๆ ค่ะ
ร่วมภูมิใจด้วยครับ...
ไม่มีชัยชนะใด ยิ่งใหญ่เท่าการชนะใจตนเองครับ...
ขอคุณครับ