วันธรรมดากับคนพิเศษความรู้สึกจึงพิเศษเป็นธรรมดา…


รายงานชีวิตประจำวันของนักศึกษาปริญญาเอกภาษาอังกฤษ

   ช่วงนี้อยู่ในช่วงการทำวิทยานิพนธ์ ค่อนข้างวุ่นๆกับการค้นงานการหาข้อมูลต่างๆมาเขียน  ผู้เขียนปกติแล้วเป็นคนที่รู้จักคนง่ายแต่การที่จะคบใครนานๆต้องใช้เวลา  ต้องศึกษาความคิด นิสัยใจคอของคนที่เราจะคบด้วยค่อนข้างนาน มาอยู่ที่มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี จึงมีแต่เพื่อนในสาขาวิชาเอกภาษาอังกฤษ คนจีนทั้ง 6 คนที่เป็นเพื่อนก็หนีกลับไปทำวิจัยที่ประเทศจีน เหลือพี่ๆเพื่อนๆบางคนช่วงนี้ก็กำลังเขียนวิทยานิพนธ์ หลายคนหายไปเลย  ปล่อยให้ผู้เขียนโดดเดี่ยวเดียวดาย ทำงานอยู่ที่มหาวิทยาลัย ที่มหาวิทยาลัยเป็นห้องพัก มีน้องปริญญาโท สาขา เคมี 4 คน เป็นศิษย์เก่าจากมหาวิทยาลัย อุบลราชธานี มาเรียนปริญญาโทต่อที่นี่ เลยได้น้องๆเป็นเพื่อน ออกกำลังกาย เล่นตะกร้อ ฟุตบอล(กีฬานี่ผู้เขียนชอบ) แต่น้องชอบเล่นแบดมินตันและเริ่มไปว่ายน้ำผู้เขียนเลยได้ลูกศิษย์ในการสอนว่ายน้ำเพิ่ม หลังจากที่เคยสอนมานานเมื่อเกือบ 10 ปีก่อน ไม่ทราบว่าเป็นลูกศิษย์ใครบางคนจากมหาวิทยาลัยอุบลราชธานีหรือไม่  อาจารย์อุทัย อันพิมพ์ อาจจะเคยเห็น  ลองมาดูรูปดีกว่า 

    

  จากซ้ายไปขวา น้องวานจากจังหวัดบุรีรัมย์ น้องออมจากจังหวัดมุกดาหาร น้องเจี๊ยบจากจังหวัดอำนาจเจริญ น้องเขียวจากจังหวัดอุบลราชธานี(โอ้โห มาจากคนละจังหวัดทีเดียว)

 

           

  คนริมสุดทางซ้ายมือน้องแอ๊ด(ฮิฮิฮิๆๆ)มาจากจังหวัดกาญจนบุรี(สังเกตไหมครับว่าเป็นเสื้อสุดหล่อเป็นของฝากจากพี่สมพร จากเชียงใหม่)    

     (ขอออกตัวก่อน การถ่ายรูปอาหารให้น่ากินยากมาก คงต้องอาศัยผู้รู้อย่างคุณ Nidnoi หรือหลายๆท่านช่วยแนะนำ ผู้เขียนถ่ายออกมาแล้วไม่ดีเท่ากับการถ่ายรูปดอกไม้ หรือคน ยอมรับว่าเป็น การถ่ายรูปที่ปราบเซียนมาก)  

  

      ส้มตำปลาดุกฟู(เพิ่งเคยเห็น น้องเจี๊ยบบอกว่าสั่งผิด)  

<p>   </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p align="center">        ลูกชิ้นทอด น้ำจิ้มอร่อยมาก</p><p>           </p><p align="center"> ไข่เจียว </p><p></p><p>  </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal" align="center">                          ปลาทับทิมนึ่งมะนาว </p><p></p><p>              </p><p align="justify">   ของแถมเห็นคุณยายคนแก่มาขายต้องซื้อทุกที สงสารแก อยากถามว่าที่จังหวัดที่ท่านอยู่เรียกว่าอะไร                </p><p></p><p></p><p align="justify">  ผู้เขียนมีเหตุผลที่เขียนบันทึกนี้เพราะต้องการสนับสนุนความคิดของท่านอาจารย์ ธเนศ ขำเกิดในเรื่องการอยู่หอพัก ถ้าอยู่ใกล้ๆกัน สามารถช่วยเหลือกันได้ เนื่องจากมีเพื่อนชาวเวียดนามด้วย น้องๆทั้ง 4 คนก็ได้ฝึกการฟังภาษาอังกฤษ ฝึกพูด เป็นการเกื้อกูลกันที่ดี  ขนาดผู้เขียนเองก็ต้องอาศัยน้องทั้ง 4 คนในการถามเส้นทางต่างๆในภาคอีสาน เนื่องจากอยู่แต่มหาวิทยาลัย ไม่ได้ไปไหนเลย แถมไม่เคยมาภาคอีสามาก่อน ถ้าเป็นภาคกลางหรือภาคใต้คงลุยไปได้ทุกที่ ครั้งก่อนไปบ้านพ่อครูบาสุทธินันท์ก็ถามทางน้องทั้ง4 คน นอกจากนี้การไปโรงเรียนบ้านเม็กดำ ที่มหาสารคามของ ผอ ศักดิ์พงศ์ ก็ได้น้องช่วยแนะนำเส้นทาง การมาเรียนในระดับสูงๆ ผู้เขียนเชื่อว่า เป็นการค้นคว้าเองเป็นส่วนใหญ่ แต่การที่ได้กัลยาณมิตรดีๆจากน้องทั้ง 4 คน จะเป็นกำไรชีวิตในอนาคตเรายังได้ติดต่อกันอีก  สังคมอยู่ได้ต้องมีการช่วยเหลือเกื้อกูลกัน  จึงอยากบอกว่า วันธรรมดากับคนพิเศษความรู้สึกจึงพิเศษเป็นธรรมดา</p><p align="justify"></p><p align="center">Run DM Smiley  Dancing Couple Ballerina Belly Dancer</p>

หมายเลขบันทึก: 81968เขียนเมื่อ 5 มีนาคม 2007 10:27 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:51 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (52)

ตามมาอ่านครับ...

มีเรื่องให้อ่าน มีภาพให้ดู และมีเพลงให้ฟัง...

ครบอรรถรสครับ...

  •  น้องๆน่ารักดีนะคะ
  • บ้านพี่เรียก ข้าวเกรียบค่ะ  แต่บางทีก็เรียกข้าวโป่ง
  • ไม่อยากโม้   อิอิ  ว่าพี่เคยทำข้าวเกรียบด้วยนะ  สมัยตอนเด็กๆคุณยายพาทำอ่ะค่ะ  ที่สำคัญ ของการทำข้าวเกรียบให้ย่างแล้วโป่ง  พอง   กรอบน่ากิน  คุณยายพี่บอกว่าต้องเอา เถา ...  เครือตดหมา   ขอโทษนะคะ  เหมือนไม่สุภาพ  คุณยายพี่เรียกแบบนี้และพี่ไม่รู้ว่าที่สุภาพเขาเรียกอะไรอ่ะค่ะ    เพราะปัจจุบันไม่ได้ทำข้าวเกรียบเองค่ะ  สมัยก่อนตอนทำข้าวเกรียบ  พี่ต้องใช้ครกกระเดือ่งด้วยนะคะ  ในการนวดแป้งและ  ตอนมาทำแผ่นก็นั่งทำมือค่ะ  สนุกดี ตอนนั้นครอบครัวพี่ยังอยู่กทม.กันแต่ปิดเทอมหน้าร้อนจะกลับมาเยี่ยมคุณยายและพักอยู่ตลอดปิดเทอม มีอะไรสนุกๆให้ทำเยอะแยะเลยค่ะ
  • น้องบ่าวพัทลุงมาเร็วจัง
  • ที่ใต้เรียกว่าขนมอะไรครับ
  • ขอบคุณคุณ Direct มากครับ
  • ขอบคุณพี่หนิงมากครับ ที่มหาวิทยาลัยมหาสารคามมีขายไหมครับ
  • พี่หนิงเรียกว่าข้าวโป่งนะครับ

แฮะ ๆ พี่ก็รู้คำตอบค่ะ  ข้าวเกรียบ ปิ้ง ค่ะ

       จะเจอเวลามีงานตามวัด  หรืองานเกษตร ที่ ม.อ. ค่ะ  ชอบดูเวลาคุณยายคนขาย เขาไช้ไม้พลิกข้าวเกรีบไปมา

          เห็นทีไร อดซื้อไม่ได้ทุกทีค่ะ  แต่ถ้าจะให้อร่อย ต้องรีบทานตอนร้อนๆ นะคะ  เดี๋ยวจะหายกรอบซะ

          อ้อ  เทคนิคการถ่ายรูปอาหาร  คุณnidnoi เธอเคยบอกไว้ว่า  ให้เราเอากล้องจ่อให้เห็นอาหารเต็มหน้าจอเลยค่ะ  แล้วให้พึงระลึกอยุ่เสมอว่า  เราถ่ายอาหาร  ไม่ได้ถ่ายจานใส่อาหาร

กำลังนั่งออกข้อสอบ ติวภาษาอังกฤษ ให้น้องฟางอยู่ค่ะ

       เด็ก  ๆ ไล่ให้แม่อยู่บ้าน สงสัยจะแอบไปหาอะไรมา surprised คุณแม่อีกแน่ ๆ เลย

         เห็นเจ้าตัวเล็ก  ควักกระปุก ได้เงินมา 36 บาท  ทุ่มสุดตัวเลยงานนี้

  • ขอบคุณพี่รัตติยามากครับ
  • ตอนถ่ายรูปไม่ได้คิดถึง ครั้งหน้าจะลองใหม่
  • ที่บ้านผมไม่ได้เรียกแบบนี้ครับ แล้วจะมาเฉลยว่าเรียกว่าอะไร
  • ขอให้มีความสุขในวันคล้ายวันเกิดกับครอบครัวที่อบอุ่นนะครับพี่

ชอบคำนี้ค่ะ 

"ผู้เขียนปกติแล้วเป็นคนที่รู้จักคนง่ายแต่การที่จะคบใครนานๆต้องใช้เวลา  "

ปิ๊กก็เป็นเหมือนกัน  รู้จักเค้าไปทั่ว แต่เพื่อนสนิทจริงๆ มีแค่คนสองคนเท่านั้นเอง

ที่ กทม. เรียกข้าวเกรียบว่าวค่ะ

(เพี๊ยงงง ...อย่าหน้าแตกอีกนะ)

  •  ขอบคุณมากครับคุณจินตนาเอา Skype add เข้าไปแล้วครับ
  • สงสัยอยู่ไม่ไกลกรุงเทพฯ
  • เรียกเหมือนบ้านผม ข้าวเกรียบว่าว

ใช่ ๆ  ค่ะ ข้าวเกรียบว่าว

        ลืมชื่อไปได้ไงเนี่ย 

  • ความผูกพัน มิตรภาพ อาหารอร่อย เพลงไพเราะ...อ้อ! หัวใจเป็นสีชมพูด้วย...เป็นบรรยากาศที่ดีจัง ทำให้คิดถึงสมัยเรียนต่างจังหวัดอยู่หอพัก เพื่อนๆก็เป็นคนต่างจังหวัดทั้งนั้น มิตรภาพที่งดงามนานแสนนานไม่เคยลืมเลยค่ะ...ใช่เลยค่ะ..วันธรรมดากับคนพิเศษความรู้สึกจึงพิเศษเป็นธรรมดา…อะฮา

 

  • ไม่ไหวแล้วครับ
  • หิวข้าว...
  • บ้านผม (บุรีรัมย์)  บ้างก็เรียก "ข้าวโป่ง"  บ้างก็เรียก "ขนมหูซ้าง" (หูช้าง)
  • ที่ปัตตานีทุกวันนี้พออยู่ได้ก็เพราะเพื่อนชาวหอนี่แหละครับ ทั้งนักศึกษาทั้งอาจารย์  ไปมาถามไถ่ พอได้ไม่เหงาครับ
  • เห็นส้มตำแล้วคิดถึงบ้านจังเลย
รีบเข้ามาดู..คนพิเศษ ผิดหวังเล็กๆค่ะ คิดว่าเป็น... บรรยากาศอบอุ่นนะคะ
  • ขอบคุณพี่รัตติยามากครับ นั่นนะซิ ลืมได้ไงเนอะ
  • ขอบคุณพี่หนูทิมมากครับ
  • น้องทุกๆคนน่ารักมากครับ
  • วันธรรมดากับคนพิเศษความรู้สึกจึงพิเศษเป็นธรรมดา
  • ขอบคุณคุณแผ่นดินมากครับ รีบไปกินเลยครับ
  • ขอบคุณอาจาย์วันพิชิตมากครับ เรียกเหมือนน้องออมที่อยู่มุกดาหารเลย
  • บ้างก็เรียก "ข้าวโป่ง"  บ้างก็เรียก "ขนมหูซ้าง" (หูช้าง)
  • ขอบคุณคุณน้อง  ผิดหวังอะไรครับ
  • เดี่ยวตอนเย็นว่างๆจะไปทักทายทุกท่านครับผม
  • ตามมาป่วนค่ะ  โอ้โหจะให้คนอ่านน้ำลายหกหรือค่ะเนี่ยอาจารย์ขจิต
  • ราณีอ่านไปแล้วค่ะของครูธเนศ ขำเกิด  เป็นแฟนพันธ์ของครูเขาเลยค่ะ
  • แถวบ้านราณีก็เรียกข้าวเกรียบว่าวค่ะอาจารย์
  • วันนี้ราณีก็กินตำมะม่วงเหมือนกันค่ะเปรี้ยวสะใจ(ไม่มีอะไรหรอกค่ะ อยากบอกมีอะไรอะป่าวอิๆๆๆ)
พี่ไม่รู้เรียกอะไรนะ น่าจะเป็นข้าวเกรียบว่าว (ภาคกลาง) และก็คงทานได้อย่างเดียวนี่แหละ อย่างอื่นน้ำลายไหลอย่างเดียวแต่ทานไม่ได้  จริงๆทานได้ แต่ไม่ทาน (ขนาดไม่ทานยังบึ่บบั้บแข่งกับน้องหนิงเลย..)
  • นั่นๆ  มีการพาดพิง 
  • ว่าแต่ว่า... 17- 19 มีค. อ้าบย่าวจะเข้าวันไหนคะ จะได้รอกินแกงหวาย  อิอิ  ทวงซะเลย
  • เข้ามาน้ำลายหกเหมือนกันครับผม เอาเดี๋ยวผมจะต่อยอดน้ำลายหกอีกดีไหมเนี่ยครับ
  • นั่นแน่ งั้นมาเล่น Food Tag กันเถอะครับ แนะนำอาหารที่ตัวเองชอบทานหรือชอบทำกันมาคนละสองสามอย่าง อิๆ
  • ขอบคุณครับผม
อ้ายบ่าวคะ  คีย์ใกล้กัน  เลยจิ้มผิดค่ะ ^__*
ตอนนี้เห็นภาพใหญ่แล้ว บ้านหว้าก็เรียก "ข้าวเกรียบว่าว" แต่แผ่นดูฟูกว่านี้อ่ะ ที่พิษณุโลกมีขายตรง สี่แยกไฟแดงด้วย ขายคู่กะถั่วต้ม ใครว่าเค้าไม่รู้จัก อยากถ่ายรูปไม่สวยเอง...
ไหนบอกว่าถ่ายรูปอาหารไม่สวยไงค่ะ....พี่ดูแล้วหิว หิว หิว ค่ะ น่าทานมาก....น้องๆ น่ารัก สมกับเป็นคนพิเศษจริงๆ......ที่บ้านพี่เรียก ข้างพอง หรือ ข้าวโป่งค่ะ.....

บ้านผมก็เรียก ข้าวเกรียบว่าว

อ.ขจิต ขาดไข่เจียวไม่ได้เลยนะคับ อิอิ

  • ขอบคุณอาจารย์ราณีมากครับ
  • เปรี้ยวซะใจขนาดไหนครับ
  • ขอบคุณพี่บางทราย
  • ที่ดงหลวงมีข้าวเกรียบว่าวไหมครับแข่งกับพี่หนิงรับรองพี่ไม่ชนะหรอกครับ
  • ฮ่าๆๆๆๆๆ
  • ขอบคุณน้องเม้งเข้าใจคิดนะครับ ท่าจะดีขอให้ tag คุณ Nidnoi คนแรกนะครับ
  • ขอบคุณพี่หนิงมีพาดพิงครับ
  • แกงหวายท่าทางน่ากินนะครับ
  • ขอบคุณน้องลูกหว้านึกว่าไม่รู้จัก ฮ่าๆๆ
  • ขอบคุณท่านอาจารย์ paew มากครับ
  • น้องๆน่ารักจริงๆ วันนี้มีฉลองวันเกิดน้อง เจี๊ยบด้วยครับ เกิดใกล้พี่รัตติยาเลย
  • ขอบคุณน้องหมู ได้รับหนังสือหรือยังครับ
  • ไข่เจียวอาหารโปรดพี่ครับ
ใครเอ่ย?...หน้าตาคุ้นๆ ครับอาจารย์ขจิต ขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์นะครับ อย่างน้อยๆ คนที่ไปจากอุบลฯคงพอที่จะทำให้คลายความเหงาได้บ้างนะครับ อย่างไรก็ตาม เมื่ออาจารย์เหงา...อย่าลืมนึกถึงพวกเราชาวพัฒนบูรณาการศาสตร์ นะครับ จะรีบส่งกำลังใจไปให้ครับ ด้วยความจริงใจครับ อุทัย
ลืมตอบคำถามครับ ที่บ้านเกิดผม (ขอนแก่น) เรียกข้าวเขิบ หรือข้าวโปร่งครับ ตอนนี้ผมมาอยู่อุบลฯ เขาเรียกว่า ข้าวโปร่ง หรือข้าวเกรียบ ครับ หากต้องการให้ขยายตัวมากๆ ต้องใส่น้ำของรากตดหมาเยอะๆ นะครับ แล้วจะอร่อยมากยิ่งขึ้น

แวะมายิ้ม ยิ้ม ..ก่อนนอน

ว่าแต่ ...

หากต้องการให้ขยายตัวมากๆ ต้องใส่น้ำของรากตดหมาเยอะๆ นะครับ แล้วจะอร่อยมากยิ่งขึ้น

คืออะไรอ่ะคะ  :)

น้องชาย

  • ไม่เคยมีชีวิตเป็นเด็กหอเลยค่ะ
  • แต่ที่บ้านเป็นหอพัก  ก็เลยเห็นชีวิตเด็กหอหลายรูปแบบ

ขนมที่ว่าบ้านพี่เรียก "ข้าวควบ" เจ้า  อร่อย  ออกหวานนิดหน่อยค่ะ กินหน้าหนาว ยิ่งอร่อยค่ะ

  • เห็นกับข้าวมากมายเกิดอาการหิว  เอาน้องหนอนน้อยสิ้นใจมากินดีกว่า
  • ฝากให้ อ.แป๋วด้วยนะคะ  ด้วยความรักและคิดถึงที่สุดในโลก (ไม่กล้าเปิดฝา กลัว อ.แป๋วตี)

 

 

 

น่าจะได้วันนี้คับ

ขอบคุณพี่ขจิตมากๆ

หมูงานสุมหัวมากๆต้องซ่อมคอมอีก 6-7 เครื่อง

ไม่มีเวลาได้บันทึกเลย เลยขอมาป่วนพอคับ

มาเห็นภาพตอนเช้าหิวข้าวหรือครับ

ว่าแต่ เหลืออะไรให้ผมกินบ้างครับ อิอิ 

   อาหารแต่ละอย่างน่าทานทั้งนั้นเลย  ระวังมาถึงนครปฐมจะทานอาหารภาคกลางไม่เป็นนะ
  • ขอบคุณคุณอุทัยมากครับ
  • ได้น้องๆเป็นเพื่อนครับ ดีใจที่มีน้องๆน่ารักแบบนี้ จะไปหาต้น ตูดหมูตูดหมา มาให้คุณจินตนาดู น้องเขาอยู่กรุงเทพฯ ไม่รู้จักหรอก
  • ขอบคุณคุณจินตนาดีใจที่ได้คุยด้วย
  • จะไปหารูปตูดหมูตูดหมามาให้ดูครับ
  • ขอบคุณพี่สมพรมากครับ
  • เข้าไปดูที่คุณหมอเขียนหรือยังครับ
  • พี่เรียกว่า ข้าวควบหรือครับ แปลกดี
  • รถด่วนน่ากินเนอะ
  • ขอบคุณน้องหมูมาก สู้ตายครับ
  • ขอบคุณตาหยู ได้รับ mail แล้วครับ
  • อยากกินอะไรครับ
  • ขอบคุณท่านอาจารย์ธเนศ มากครับ
  • ผมจะหาโอกาสแวะไปทักทายอาจารย์ครับผม

สวัสดีค่ะ รถด่วน  ปิ๊กกินได้นะ เคยลอง  แต่กินได้ไม่เยอะ   รู้สึกว่าเค้าขายแพงด้วยหง่ะ

เห็นกระทู้นี้มีของกินเยอะ เลยนำมาฝากบ้าง ร้อนๆ อย่างนี้ต้อง นี่เลย

ได้หนังสือของพี่ขจิตแล้ว ประทับใจมากๆคับ

ขอบคุณพี่ขจิตอีกครั้งคับ

ตามด้วยน้ำมะนาว หวานเย็น เปรี้ยว ชื่นใจ

ภาพจากเวป : ครัวไกลบ้านค่ะ

ขอบคุณคุณหนู คิดถึงส้มตำใช่ไหมครับ มาเที่ยวบ้านครูบานะครับจะให้น้องออยตำให้กิน ขอบคุณคุณจินตนามากครับ น่ากินมากๆๆๆๆ ขอบคุณน้องหมูมาก ให้น้องพยาบาลอ่านบ้างนะครับ
อื่ม! ตอนแรกก็คิดอยู่ว่าขนมอะไรเหมือนข้าวเกรียบว่าว ใช่จริง ๆ ด้วย อิ ๆ เคยเห็นแต่ยังไม่เคยทานเลยค่ะ .. ส้มตำน่าทานมั่ก ๆ ซู้ดดดด
  • ขอบคุณมากครับ
  • เอที่ภาคใต้มีไหมครับ

มายั่วโมโห...เอ้ย...ยั่วน้ำย่อยคุณหลานแต่เช้าเลยนะคุณลุง

ไปเล่นกีฬาหรือไปกินเป็นหลักกันแน่เนี่ย

ดีๆ สมองต้องได้รับสารอาหารเยอะๆ จะได้อ้วน...เอ้ย...จะได้ฉลาด

อยากทานไอสครีมของคุณจินตนาด้วย คุณลุงจะทานหมดแล้วยัง วิ่งมาไม่ทัน

 

^____<

  • โถนึกว่าหายไปไหน
  • ก็แค่คิดถึง
  • เป็นปีเภททานเร็วครับกลัวเพื่อนๆแย่ง ฮ่าๆๆๆ

มาดูคนพิเศษกับวันพิเศษเจ้าค่ะ

     เดินเท้าเปล่าเข้ามาแบบเบาที่สุดเลยนะเจ้าค่ะ
มุมเขียว หรือมุมเทา แต่ขอทายว่าเป็นมุมเทา
เพราะเราแอบเห็นนิ้วคนเสื้อเขียวชู 2 นิ้วเชียว
พูดเบา ๆ นะ (จะให้จิ้มลูกกระตาหรือกัดหูดีเจ้าค่ะ)

     แต่น้องเขาน่ารัก สดใส ทั้งคู่เลยเนอะ น่าเอ็ดดูจัง
น้องเขาจะเข้ามาอ่านใหมนี่ แต่ไม่เป็นไรหรอก
น้องเขาไม่รู้หรอกนะว่าไม่แสดงตนเป็นใคร
เพราะว่าฉันไม่ใช่คนแถวนี้ ชะ ชะ ไช ยา ไช ยา ไช ยา ไช (ร้องเพลงอีกแล้ว)
เว้นเสียแต่ว่า....(ไม่นะ ไม่เอา สัญญาแล้วว่าจะไม่พูดดดด)

     คุณ "ขจิต" อย่ามาดึงมือนะ ปล่อยเดี๋ยวนี้!!
อย่ามาห้ามนะ เราจะจิ้มลูกกระตาน้องเขาให้
อ้าว!! เห็นใหมห้ามดีนักจิ้มผิดเลย
โดนลูกกระตาคนเสื้อเหลืองเต็ม ๆ เลย
จุ๊!! อย่าร้องดังไป เดี๋ยวน้องเขาได้ยิน
ทนเจ็บหน่อยแล้วกัน เดี๋ยวก็หาย (ฮิๆๆๆ)

ไม่ทะลึ่งแล้วเจ้าค่ะ เดี๋ยวเจ้าของบันทึกเอ็ดเอา

  • เปิดบันทึกนี้ให้น้องเขาอ่านแล้วครับ
  • ปรากฎว่าน้องเขาซึมๆๆ
  • ผมเลยซึมๆๆตาม
  • ขอบคุณมากครับ

     หากการทิ้งรอยของเรา ทำให้ใครเข้าใจผิด
ต้องขอโทษนะเจ้าค่ะ...ไม่มีเจตนาจริง ๆ
แค่อยากให้หัวเราะบ้างก็แค่นั้นเจ้าค่ะ

     ขอโทษจริง ๆ เจ้าค่ะ (หงอยๆ เลยเรา)

  • ไม่เป็นอะไรครับ
  • ผมได้หัวเราะตั้งหลายครั้ง
  • อย่าโทษตัวเองนะครับ
  • ขอบคุณมากที่มาให้กำลังใจเสมอ ทำให้ทราบว่า ยังมีกำลังใจอยู่อีกมากถึงจะน้อยนิดแต่ความประทับใจมีมากครับ
  • ขอบคุณครับ

     วัดจากอะไรว่ากำลังใจที่ให้น้อยนิด
เอาอะไรเป็นเกณฑ์ตัดสินในการวัด
ความรู้สึกดี ๆ มีให้เสมอ 

     ขอบคุณนะเจ้าค่ะ

  • จริงๆๆแล้วเป็นกำลังใจที่ยิ่งใหญ่ไม่น้อยเลย
  • ไม่ทราบว่าจะขอบคุณอย่างไร
  • บางครั้งสิ่งที่เราทำถึงแม้มันจะไม่ยิ่งใหญ่แต่ความภูมิใจมันใหญ่เกินพอครับผม
  • ขอบคุณความรู้สึกดีๆๆครับผม

อะฮ้า ... ตระกูล อ  อีกแล้ว

     สิ่งที่เราไม่เห็น ไม่ได้แปลว่าสิ่งนั้นจะไม่มี

     บางครั้งสิ่งที่ไม่เห็น อาจจะมีมากกว่าสิ่งที่เห็นก็เป็นได้

     จะเห็นหรือไม่ใช่สิ่งสำคัญ สำคัญคือเราได้ให้ด้วยความจริงใจ มากน้อยอยู่ที่คนรับจะตัดสิน

     ขอบคุณเช่นกันกับสิ่งดี ๆ ที่ให้เรามาตลอด
     และเราจะไม่มีวันลืมเลือนไปจากความทรงจำเจ้าค่ะ 

  • ครับผม เชื่อว่า
  • เราได้ให้ด้วยความจริงใจ มากน้อยอยู่ที่คนรับจะตัดสิน
  • ขอบคุณมากๆๆเลยที่ทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองเกิดกำลังใจและมีค่าที่จะทำสิ่งดีๆๆเสมอๆๆๆ
  • ขอบคุณมากครับ
  • ใช่แล้วครับ
  • อยู่หอใกล้กันสามารถช่วยเหลือซึ่งกันและกันได้เป็นอย่างดี
  • มาอ่านได้บรรยากาศมาก
  • คุยเรื่องกำลังใจครับพี่หนิง
  • ขอบคุณพี่หนิงและน้อง Jod มากครับ
  • การอยู่ใกล้กันจะช่วยกันดูแลได้ครับผม
  • ขอบคุณครับ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท