บันทึกของเรา..บุญเก่ายังคงอยู่
- ไปดู Rating ของเพื่อนบ้านคนหนึ่ง (จาก site meter)..ซึ่งไม่ได้เขียนบันทึกหลายวัน พบว่า Rating ยังดีอยู่...มีคนอ่านวันละ กว่า สามร้อยครั้ง
- การที่เราเขียนบันทึกสะสมไว้จำนวนหนึ่ง..ถึงอย่างไรก็คงมีคนเข้ามาอ่านบันทึกของเรา จากการค้นพบใน Google
- แม้วันนี้ไม่เขียน แต่ก็มีคนอ่าน
- วันนี้แม้ไม่มีคนอ่าน พรุ่งนี้ หรือวันต่อๆ ไป ก็คงมีคนเข้ามาอ่าน
- อยากบอกว่า หากเราทำสิ่งดีๆ ย่อมต้องมีคนสนองตอบความดีนั้น
- เป็นกำลังใจให้ผู้เขียนมือใหม่ทุกท่านครับ
- แม้ไม่ไปให้ข้อคิดเห็น แต่ก็ให้กำลังใจทุกคนครับ
|
 |
BeeMan |
PenGuin |
ความเห็น (13)
- เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ
- อย่างตัวเองไม่ได้บันทึกทุกวัน- -ไม่ค่อยมีใครมาแจมต่อยอด
- ก็ยังเขียนอยู่ค่ะ ถ้ามีเวลาและมีเรื่องที่เขียน
- เพราะคิดว่ามีประโยชน์..อย่างน้อยต่อตนเองค่ะ
- แต่ถ้ามีคนมร่วมแจมร่วมต่อยอดก็ยิ่งดีมากๆค่ะ
- แวะมารับกำลังใจจากอาจารย์ค่ะ ถ้าพอมีเวลาก็จะพยายามเขียนค่ะ
แนวคิดเช่นนี้เหมือนกันค่ะ...
ไม่ค่อยได้สนใจว่าตีพิมพ์แล้วจะต้องมีคนมาอ่านมากหรือน้อย...
การเขียน เสมือนเป็นการจัดระบบความคิด...และพยายามที่จะเขียนบันทึกไว้เรื่อยๆ ยกเว้นช่วงที่หาเวลาเข้ามาเขียนยากมาก ก็จะบันทึกใส่สมุดหรือกระดาษไว้...คิดว่า..สิ่งที่เขียนหรือเล่า...มีประโยชน์ อย่างน้อยก็เป็นประโยชน์ที่เกิดต่อตนเอง...ดั่งเช่นที่คุณน้องว่าไว้นั่นแหละค่ะ...
บันทึกนี้...น่าจะเป็นกำลังใจให้แก่ Blogger ท่านอื่นได้เป็นอย่างดีนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ
(^_____^)
กะปุ๋ม
สวัสดีค่ะอ.Beeman
เข้ามารับกำลังใจและให้กำลังใจกับผู้เขียนลง blog ไม่ว่าจะ ratingดีหรือไม่ดี อย่างน้อยก็ต้องมีคนมาเยี่ยมชมแม้จะไม่ได้แสดงความคิดเห็นก็ตาม ซึ่งเดี๋ยวนี้มีการนับจำนวนผู้เข้าเยี่ยมชมด้วย ไม่ต้องเสียกำลังใจ และแสดงความยินดีกับผู้ที่ได้รับความนิยมด้วยค่ะ
ขอขอบพระคุณอาจารย์มากค่ะ ที่มีอะไรดี ๆ ให้ราณีเข้ามาเยี่ยมชม
ลืมไป..ไม่ทราบว่าอ.Beeman ได้ Tag Wallpaper ยังคะ ขออนุญาตค่ะ คลิก
คุณพิชชาครับ
- เรื่องที่เราเขียน..อย่างน้อยก็มีประโยชน์กับตัวเราครับ
- ผมเขียนเรื่องงาน..พอมีใครมาขอเอกสาร..ผมก็ Print เอาจาก GotoKnow ให้
- ส่วนงานนั้นจะยอมรับได้หรือไม่ได้..ผมก็ไม่สนใจแล้ว ถือว่าส่งงานแล้ว
- ส่วน Tag wallpaper ผมเขียนแล้วที่นี่ คลิก
- เวลาไปขอนแก่นทีไร จะได้รับการต้อนรับจากน้องสาวที่หน้าเหมือน อย่างอบอุ่นทุกครั้ง ต้องขอขอบคุณมาก
- นอกจากนั้นก็ มีพี่ชาย JJ หน้าไม่เหมือนกัน...แต่คอยดูแลทุกอย่าง โดยเฉพาะเรื่องอาหารเจ..ครับ
อาจารย์ลูกหว้าครับ
- เข้าใจว่าอาจารย์ลูกหว้าจะมีงานยุ่ง แต่ก็ขยันเขียนบันทึกนะครับ..และตอนนี้ก็มีทั้งเพื่อนๆ พี่ๆ รวมทั้งพ่อครูบาคอยให้กำลังใจอยู่...
- เรียกว่าเขียนบันทึกทีไร หน้าบันทึกไม่แห้งก็แล้วกัน
- สีที่ชอบเดาว่า เป็น สีชมพู
คุณกะปุ๋มครับ
- สมัยก่อน (ยังกับนานมาก) จำได้ว่า คุณกะปุ๋มคอยไปให้กำลังใจในการเขียนบันทึกกับคนโน้นคนนี้..
- เดี๋ยวนี้ก็คงซา..ลงไปบ้าง
- แต่ทำให้เกิดวัฒนธรรมที่ดี..เดี๋ยวนี้ก็มีคนสานต่อหน้าที่นี้ให้แล้ว
- ต่อไปคงได้เห็นหนังสือ..จาก Blog to Book ของ คุณกะปุ๋มนะครับ
อาจารย์ราณีครับ
- การที่อาจารย์ไปเยี่ยมเยียน blog อื่น จึงได้รับการเยี่ยมเยียนกลับ..
- เป็นวัฒนธรรมอย่างหนึ่ง ที่ทำให้เกิดความสนิทสนมและไว้วางใจกันทางบล็อก
- ต่อไป เมือ F2F ก็จะกลายเป็นคอเดียวกัน
- การให้กำลังใจซึ่งกันและกัน..ทำให้อยู่ในเวทีเสมือน GotoKnow ได้อย่างเป็นสุข
คุณแก่นจังครับ
- การเข้ามาแสดงความคิดเห็นของคน GotoKnow ทำให้เรามีกำลังใจที่จะเขียนบันทึกต่อไปได้อย่าง ไม่น่าเชื่อนะครับ
ขอขอบคุณอาจารย์ Beeman...
- ช่วงนี้อาจารย์เขียนเรื่องตัวนับผ่านเว็บ sitemeter หลายครั้ง...
ผมสังเกตว่า
- บันทึกที่มีผู้อ่านย้อนหลังดูจะมากทีเดียว
- วิธีเพิ่มยอดการอ่านย้อนหลังวิธีหนึ่งคือ การติดป้าย (Tag) ให้ชัดเจน
- เรียนเสนอให้พวกเราติดป้ายให้ "สั้น (precise)" เข้าไว้ เพราะจะมีโอกาสได้ผู้อ่านผ่าน search engine เช่น Google ฯลฯ เพิ่มขึ้น
ตัวอย่าง...
- ป้ายยาวๆ มีโอกาสค้นพบน้อย เช่น "วิธีทำเทียนหอมหวลชวนชิม" ฯลฯ
- ป้ายที่สั้นหน่อยมีโอกาสค้นพบมาก เช่น "วิธี" + "เทียนหอม" (แยกเป็น 2 ป้าย)" ฯลฯ
- ขอบคุณ คุณหมอวัลลภครับ
- บันทึกของผมบันทึกนี้ เขียนมาจากข้อมูล site meter ของคุณหมอวัลลภนั่นแหละครับ
- คำแนะนำ มีประโยชน์มากสำหรับผู้ชอบมี Rating สูงๆ
- ส่วนผู้ที่ไม่สนใจ Rating ก็รู้ไว้ใช่ว่าครับ