วิธีเล่น ก็คือ
1. ให้ท่านบอกเคล็ดลับส่วนตัวของท่าน เรื่องอะไรก็ได้ โดยทริคดังกล่าว ต้องเป็นกลเม็ดเคล็ดลับ ที่ท่านค้นพบมาเอง หรืออาจจะไปอ่านเจอที่ไหน แล้วนำมาใช้พบว่าบังเกิดผล กล่าวคือ เป็นเคล็ดลับส่วนตัวที่ผ่านการพิสูจน์โดยตัวท่านเองมาแล้ว โดยให้บอกมา 2- 5 trick
2. ให้ tag ส่งต่อไปยังเพื่อน หรือคนรู้จัก 2 - 5 คน โดยให้ copy ข้อความวิธีการเล่น (ซึ่งพิมพ์ด้วยข้อความสีแดงนี้) ทั้งหมด ส่งไปให้กับคนที่ท่าน Tag ไปด้วย มาเล่นกันเถอะค่ะ ถือว่าเป็นการแลกเปลี่ยนกัน
ขอบคุณค่ะ ^__^..
................
โดยอนุสนธิจากใครก็ตาม...ที่ส่งต่อมาจากพระอาจารย์ของกระผม...ทริคแทก...ถือเป็น NKM(Network Knowledge Management) ที่น่าสนใจไม่น้อย...และหากไม่ได้ร่วมสังฆกรรมในคราวนี้...ก็คงต้องรีบเข้าพวกเข้ากลุ่มได้แล้วครับ...ท่านผู้ชม
อันที่จริง...เรื่องที่คนเราได้ข้อค้นพบบางอย่าง...อาจไม่กล้าเสนอเป็นทฤษฎี...แต่อาจโดนใจใครบางคน...เมื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันจนตกผลึก...ก็อาจได้ความจริงที่เหนือทฤษฎีก็ได้
Trick ที่ 1 เรื่องครอบครัวต้นทางพัฒนาสังคมและประเทศชาติ...(ผมคิดเรื่องนี้ตั้งแต่หลวมตัวมีภรรยา...อิอิ...จนใคร ๆ เขาก็มีทริคว่า...เชื่อฟังภรรยาประเทศชาติจะเจริญ...555)
อันที่จริงการบริหารความสัมพันธ์ในครอบครัว...น่าจะเป็นหน้าที่ของชายไทยมากกว่าบังคับเรื่องเกณฑ์ทหารด้วยซ้ำ...อิอิ
ดังนั้นชายไทยทุกคน...เมื่อคิดจะมีครอบครัว...คงต้องมีเครื่องมือวัดอุณหภูมิครอบครัวใช้กันทุกหลังคาเรือนครับ...
ตัวอย่างเครื่องมือ...(พบหน้ากันหลังเลิกงาน)...ยื่นลูกอมฮาร์ทบีทให้ 1 เม็ด...ถ้าเธอตอบสนองดีเราก็ไม่ต้องหาทางลดอุณหภูมิ...แต่ถ้าเธอถามว่า...ให้ลูกอมทำไม... เราต้องหันไปดูสีหน้านิดนึง...ถ้าสีหน้าพอคุยเล่นได้...กันลมบูดน่ะที่รัก.(จากปากเธอ...อิอิ)...ถ้าไม่เลวร้ายนัก...ให้แม่อม...ไม่ใช่ลูกอม...อิอิ... แต่ถ้าสีหน้าไม่ดีเลย...ดูซิจ๊ะ ว่าลูกอมอะไร...หัวใจพ่อเป็นของแม่ทุกวัน...อ้วกกกกก(เสียงลูก ๆ ในรถ...555)
Trick ที่ 2 เรื่องสอนลูกเจ้าปัญหา...
ลูกเราทุกคน...จะมีคำถามที่เขาเรียกว่า...เจ้าหนูทำไม...เพราะเหตุว่า...ต่อมการเรียนรู้ของเขา เริ่มถูกกระตุ้นเข้าให้...
พ่อแม่โดยส่วนใหญ่จะเสียโอกาสในการสร้างต่อมเรียนรู้ของลูก(อาจด้วยหลายสาเหตุ...เช่นไม่มีโอกาสเลี้ยงเอง...หรือไม่มีอารมณ์จะคุยกับลูก) แต่สำหรับผมจะคอยจ้องดูวันนั้นของพวกเขา...
และคำถามก็มักจะเป็นคำถามที่ถามง้ายยยยง่าย...แต่ตอบยากกกก
พ่อ ๆ ทำไมไฟถึงร้อนครับ...ก็มือตอมเย็นอ่ะซิลูก(ดันเอามือไปจับไฟ)
พ่อ ๆ ทำไมน้ำลึกครับ...(ผมพาขึ้นมอไซด์ขี่รอบเมือง)... เขาขุดดินออกมากไป ไม่รู้ว่าถ้าเด็กแอบมาเล่นอาจจมน้ำตายได้...(ดันทำท่าอยากเล่นน้ำ...อิอิ)
Trick ที่ 3 เรื่องการตีลูกด้วยจิตวิทยา...
มาถึงตอนนี้ผมชักไม่แน่ใจแล้วว่า...การที่ผมใช้มาตรการตีด้วยใจกับลูกคนกลาง...จะส่งผลดีต่อเขาจริง ๆ...จากการที่ผมใช้กลยุทธ์นี้ใน รักวัวให้ผูก...รักลูกให้ตี...คำสอนดี ๆ ของคนโบราณ...
มาถึงตอนนี้...ลูกชายคนกลางของผม...ไม่มีความกระตือรือล้นในการแข่งขันชิงดีชิงเด่นกับใคร(ทั้งที่ไอคิวเขาสูงที่สุดในบ้าน) จึงเป็นอีกบทเรียนนึงที่ผมจะติดตามเรียนรู้ไปกับเขาว่า...สุดท้ายแล้ว...เขาจะเป็นอย่างไร...
Trick ที่ 4 เรื่องความอดทน สะกดกลั้น...ผลของมันช่างน่าดูชม...
ทุกสิ่งในชีวิตย่อมถูกพิชิตด้วยใจอดทนครับ...หลายคนเคยบอกผมว่า...ความอดทนมีขีดจำกัด...แต่ผมกลับคิดว่า ความอดทนไม่เคยมีขีดจำกัดของมันหรอก...(เราเองน่ะแหละที่มีขีดจำกัด...อิอิ) ที่สำคัญคือ...เราควรติดตามลุ้น(เรียนรู้)ไปกับสิ่งที่เราพยายามทำที่เรียกว่า ความอดทน....ต่างหาก
ทุกครั้งที่เราต้องเผชิญกับปัญหา(สิ่งที่ไม่ต้องการ ไม่ถูกใจ)รุมเร้า...ทางเลือกมีอยู่สองทาง...สู้...หรือหนี...(Concept อ.หมอบุญเลิศ ลิ้มทองกุล) แต่ทั้งสองทางล้วนผูกติดกับเป้าหมายที่เราตั้งมั่น...เพื่อให้ถึงเป้าหมายเราจึงต้องอดทน...
ผมทำงานและดูแลครอบครัวไปพร้อม ๆ กันเหมือนคนทั่วไป...แม้จะมีใครพยายามบอกว่าเราสามารถทำให้รวยได้(โดยเฉพาะทีมขายตรง...555)..ทำให้ได้หน้าที่การงานใหญ่โตกว่านี้ก็ได้(เพื่อนชอบยุ...อิอิ)...ผมก็ไม่เคยเก็บเอามาทำให้เป้าหมายของผมเปลี่ยนไป...จนกระทั่งวันหนึ่ง...
ลูกชายคนโตผมบอก...พ่อครับ...ตอมภูมิใจในตัวพ่อ...
ลูกชายคนที่สองบอก...พ่อของเติ้ลเป็นแบบนี้ครับ...อะไรก็ได้...ยังไงก็ได้...
น้องเมลูกสาวคนเล็ก ...ส่งการ์ดให้ผม ... เธอเขียนด้วยลายมือว่า ...รักคุณพ่อที่สุดในโลก...
...นี่แหละครับที่ผมเชื่อว่าเป็นผลของความอดทน...
วันหนึ่งภรรยาผมนอนดูละครสุดรักสุดดวงใจแล้วหลั่งน้ำตา...พร้อมกับใช้เพลงละครมาสอนลูก...ไม่ต้องรวยล้นฟ้า...แต่ขอให้เป็นคนดี...(ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้เธอบ่นผมตลอดว่า...ทำไมไม่รวยซักที...555)
Trick ที่ 5 เรื่องเรียนรู้ได้ทุกเส้นทาง...
ผมเป็นวิทยากรกระบวนการ....
ผมเป็นวิทยากรให้บริการปรึกษา...
ผมเป็นวิทยากรด้านสังคมจิตวิทยา...
นั่นบังคับให้ผมเป็นผู้ที่ต้องเรียนรู้อยู่ตลอดเวลา... โดยเฉพาะหาเรื่องไปแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับลูก ๆ....
วันหนึ่งผมขึ้นรถทัวร์กลับจากกรุงเทพฯมาถึงนครสวรรค์...ผมมองเห็นหอนาฬิกาจากกระจกด้านในสะท้อนภาพตัวเลขดิจิตอล...เวลา 05.05แต่ไปดูของจริง 20.20 ผมพาลคิดไปตามเรื่องสายลับ โคนันที่เคยดูกับลูก...ว่าเรื่องนี้จะหลอกสายลับที่เก่ง ๆ อย่างโคนันได้มั้ย...
พอกลับถึงบ้านผมเลยตั้งคำถามกับลูกชายทั้งสองว่า...ถ้าเราเอากระจกมาสะท้อนภาพจากนาฬิกาดิจิตอล...จะมีเวลาไหนบ้างที่เป็นภาพเหมือนกันและเท่ากันทุกประการ...ใครใช้เวลาคิดนานก็ได้นะครับ...ใครคิดได้แล้วก็ลองตอบดู...55555
Tag ให้ Handy ปวีณา ธิติวรนันท์ นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี ผศ. ดร. กานดา รุณนะพงศา สวัสดิ์ คนชอบวิ่ง มะปรางเปรี้ยว