ผูกมิตรไมตรีกับยามรักษาการณ์


ในยามเดือดร้อน ไม่มีใครดูแลรักษารถคู่ชีพได้ ก็ต้องผูกมิตรไมตรีกับเธอไว้ เพื่อเป็นการตอบแทนบุญคุณที่เธอทำ ครูอ้อยจึงนำมาลง ร ที่นี้
หลายวันแล้วที่มีเหตุการณ์แบบนี้......   อย่าเพิ่งตกใจค่ะ 
วันนี้เป็นเรื่องดี  และน่ารัก  อ่านต่อไปนะคะ 
ครูอ้อยเป็นคนไปทำงานแต่เช้า  ที่จอดรถของครูอ้อยไม่ได้อยู่ในโรงเรียน   เนื่องจากบริเวณคับแคบ  และเนื้อที่ที่ครูอ้อยและเพื่อนครูเคยจอดอยู่เป็นประจำนั้น  ต้องเปลี่ยนสภาพเป็นที่พักของผู้ปกครองและนักเรียน  ตามนโยบายรักษาความปลอดภัย 
ครูอ้อยและเพื่อนๆหลายคนต้องระหกระเหิน  นำรถไปจอดตามถนนบ้าง 
แต่ในระยะนี้  ครูอ้อยมีที่จอดรถใหม่  ไม่รู้เป็นที่ดินของใคร  สามารถนำไปจอดได้  แต่ไม่รู้ว่าในอนาคตเจ้าของที่ที่ใจดี  จะมาเก็บค่าเช่าที่จอดรถหรือไม่ 
แต่ไม่เกี่ยวกับการเขียนบันทึกในวันนี้หรอกค่ะ  เรื่องที่เกี่ยวก็คือ  ทุกๆวัน  ครูอ้อยนำรถเข้ามาจอดนั้น  จะมียามรักษาการณ์ที่มี 4 ขาค่ะ
เธอมาหาครูอ้อย  มาทักทาย  มาทำความรู้จัก  มาประจบประแจง  มาบอกว่า  " ผมดูแลรถให้คูณผู้หญิงเป็นอย่างดี..ครับผม
ครูอ้อยก็ทักทายกับเธอค่ะ  ร้องเพลง  ฮัมมมมม..ให้เธอจำได้ 
สาเหตุที่ต้อง  ฮัมเพลง  ไม่ใช่ครูอ้อยอารมณ์ดีหรอกค่ะ  เพราะมีผู้ปกครองหลายคน  บ่นว่า  ....หมาเยอะ  และจะกัดนักเรียน   ครูอ้อยกลัวมันกัด  จึงต้องฮัมเพลงให้เธอจำได้  และทุกวัน  เธอก็จำได้ค่ะ  ดูรูปพวกเธอสิคะ

 
ทุกเช้า  เขาจะมาทักทายครูอ้อย  และเป็นปกติ  หลายวันแล้ว  มาทักทายแบบนี้ เวลาจอดรถค่ะ 
ส่วนใหญ่จะมีสีขาว  สงสัยเป็นพี่น้องกัน  ครูอ้อยจึงตั้งชื่อพวกมันว่า  "  ขาวหนึ่ง  ขาวสอง  และขาวสาม
ส่วนอีกหลายตัวก็มีสีต่างกัน  เจ้าตัวสีน้ำตาล  ไม่ค่อยเสนอหน้า  และคงไม่ชอบถ่ายรูป  จึงไม่มีในภาพค่ะ

 
ตัวนี้ชื่อ.....ขาวหนึ่ง  เมื่อวานตอนเย็น  เธอได้กิน  หมูปิ้ง  1  ไม้  เธอเลยมาทักทายครูอ้อยมั้ง  ตอนเย็นที่ครูอ้อยมาที่รถ  จะเห็นเธอนอนเฝ้ารถครูอ้อย  ไม่ยอมห่าง  เธอจึงได้รับรางวัล  หมูปิ้ง 1 ไม้

 
ส่วนเมื่อเช้านี้เอง  ขาวหนึ่ง  มาทักทาย...อรุณสวัสดิ์กับครูอ้อย  ตั้งแต่ครูอ้อยเลี้ยวรถเข้ามา  จอดสนิทแล้ว เธอมายืนรอหน้าประตูรถ 
นี่ถ้าครูอ้อยฝึกเธอนะคะ  เธออาจจะเปิดประตูรถให้ครูอ้อยก็ได้  อิอิ 
ดูหน้าเธอสิคะ  เหมือนจะบอกว่า  " คุณผู้หญิงครับ ไม่ต้องห่วงนะครับ ขาวหนึ่งจะดูแลรถของคุณผู้หญิงให้ดีที่สุดครับ
และอาจจะพูดต่อว่า " ตอนเย็นอย่าลืม  รางวัลด้วยนะครับ "
ครูอ้อยคิดไปเรื่อยเปื่อย  ก็ควรจะต้องเป็นอย่างนั้นเลย  ครูอ้อยเคยนำรถไปจอดที่อื่น  ยังต้องเสียเงินค่าจอดเป็นรายชั่วโมงเลย  นี่จอดทุกวัน  หมูปิ้ง 1 ไม้  ก็เกินคุ้มแล้วค่ะ 
แต่ที่ครูอ้อยให้...หมูปิ้งนี้ไม่ใช่รางวัลนะคะ  ให้เพราะ...รักเธอค่ะ 
เหมือนกับที่ครูอ้อยให้รางวัลกับคนที่ครูอ้อยรัก   
ให้เพราะ  " รัก "  ขอย้ำ
หมายเลขบันทึก: 78630เขียนเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2007 06:22 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 17:25 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)
ขาว เค้าก็รักครูด้วยเหมือนกัน

ขอบคุณค่ะ  ตาหยู

ขาว..ทำหน้าที่แบบ...ไม่มีเงินเดือน..น่าเห็นใจเธอมากค่ะ

สวัสดีครับครูอ้อย   สุนัขรักษาการณ์  ก็ดี  แต่ก็ครูอ้อยไม่ควรประมาทนะครับ   ผมดูแล้วไม่มีปลอกคอ  แสดงว่า น่าจะไม่มีเจ้าของ  ระยะต่อไปอากาศร้อน และหากเขาเป็นโรคพิษสุนัขบ้ามาจะยุค จึงไม่ควรมองข้ามความปลอดภัย  ลองหาข่าว  หรือบอกกล่าวให้มีการฉีดยา แล้วใส่ปลอกคอให้เรียบร้อย  ไม่เช่นนั้นจะได้ย้ายที่อยู่ไปดอนเมือง  หรือไปเป็นอาหารฮ่องเต้ของผู้นิยมครับ

สวัสดีค่ะคุณMr. tanu polbhun

  • ครูอ้อยก็เคยถูกพวกนี้กัดเมื่อตอนตั้งท้องใหม่ๆ
  • ทรมานน่าดูค่ะ..เพราะต้องฉีดยาที่สะดือ  ตั้งหลายเข็ม  และทุกวันติดต่อกันค่ะ
  • แต่ก็รักและสงสารมันเท่านั้นเองค่ะ

ขอบคุณที่เตือนมาค่ะ..จะระวังค่ะ

ตอนนี้หน้าร้อน...ครูอ้อยไม่กล้าเข้าไปใกล้เธอหรอกค่ะ...กลัว....งับทีเดียวหลายรูค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท