เรื่องรักแรก.. ของลูกหว้า blog tag ความรัก

รักแรก...แรกรักร้าง...แรมไกล

              เมื่อต้องโดน tag ความรักรับวันวาเลนไทน์  เมื่อนึกถึงความรัก  ผู้หญิงเราคงต้องนึกถึงรักแรกเป็นแน่....ซึ่งนี่คือที่มาของการกลัวคนชื่อ "เอก"  นั่นเอง

              เรื่องราวเกิดขึ้นสมัยเรียนปริญญาตรีที่ม.ช. เรากับคนนั้นที่ชื่อเอก เรียนคณะเศรษฐศาสตร์เหมือนกัน   เป็นเด็กเรียนเหมือนกัน มักจะเจอกันในห้องสมุด    ต่อมาเขาก็เริ่มชวนไปทานข้าว  เราก็ถามไปว่า"ตอนนี้หาเงินเองได้แล้วเหรอ  ถ้าตราบใดที่ยังขอเงินพ่อแม่อยู่อย่ามาเลี้ยงเราเลย"   แล้วเขาก็อึ้งไปเลย.....

                                            

               เวลาผ่านไปเขาก็เริ่มมีท่าทีมากขึ้น  ด้วยความที่ค่อนข้างกล้าก็เลยถามเขาว่า " เธอคิดยังไงกับเราเหรอ"   เขาเองกลับเป็นฝ่ายเขิน   เราก็เลยพูดไปว่า "ตอนนี้หน้าที่หลักของเราคือการเรียน  และแม่ขอไว้เราไม่สามารถมีแฟนได้   จนกว่าเราจะเรียนจบ"  เขาก็เลยบอกว่า"แม่เราก็ขอเหมือนกัน "   เราก็เลยบอกไปว่า "ไว้เรียนจบถ้าเธอยังชอบเราเหมือนเดิมค่อยว่ากันใหม่"

              จากนั้นเราก็ได้แต่มองกันห่างๆ  แต่เพื่อนๆก็ทราบว่าเราเริ่มมีใจให้กันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ   เวลาไปเที่ยวตามดอยต่างๆก็บอกให้เราซ้อน..เขา  .เนื่องจากเขาเป็นคนเรียนเก่ง   ในที่สุดเขาก็จบภายใน 3 ปี

                                                

               เมื่อเขาไปทำงานแล้ว   เราก็คิดว่าคงจะห่างกันไปแล้ว  แต่วันหนึ่งเขากลับมาในวันที่เราเริ่มเรียนปริญญาโท   พร้อมกับชวนเราไปทานข้าวแล้วบอกว่า"วันนี้เอกมีเงินเดือนเองแล้วนะ   จะให้เลี้ยงได้หรือยัง และเราจะขอคำตอบจากเธอด้วย" 

                ครอบครัวบอกว่า"ท่านไฟเขียวให้กับเราเรื่องความรัก  เพราะเราทำตามสัญญากับท่านตลอด  แม้จะแอบหวั่นไหวไปบ้างก็เถอะ"   ใครที่เคยมีความรักกับคนที่เป็นเพื่อน   ความรักจะค่อยๆก่อตัวขึ้นมาจนเราแทบไม่รู้ตัว   บางครั้งก็รู้สึกว่าเราน่าจะมีแฟนที่อายุมากกว่า  ไม่ใช่รุ่นเดียวกัน   แต่ก็เป็นรักแรก....ที่อยู่ในความทรงจำของเรา

                                             

                เขาไปทำงานอยู่ทางอีสาน  นานๆก็จะขึ้นมาเยี่ยมเราสักครั้งนึง   แต่เราก็มัวแต่ห่วงเรื่องเรียน   จนลืมที่จะ "หมั่นคอยดูแล...และรักษาดวงใจ"  ประกอบกับเรามีพี่ๆที่สนิทกันเป็นพี่ผุ้ชายหลายคน  เลยทำให้เขาอาจเข้าใจผิดได้

                ในที่สุด...วันนั้นก็มาถึง   เราโทรไปหาเขาในวันเกิด....น้ำเสียงของเขาเหินห่าง   จนเรารู้สึกได้   เราตัดสินใจถาม"เอก...มีคนอื่นใช่มั้ย"   เขาเงียบไปพักนึง"ใช่"   ตอนนั้นนั่งอยู่เงียบๆ  จนเพื่อนบอกว่าร้องไห้ออกมาเถอะ  อย่าเก็บไว้เลย   เท่านั้นความอดกลั้นก็พังทลาย   นั่งร้องไห้กับเพื่อนตลอดคืนนั้น   หลังจากนั้นก็หันมามุมานะเรื่องเรียนจนได้ A รวดเทอมนั้นไปเลยค่ะ

                                        

                ผ่านมาระยะนึง   เขาโทรมาหาเหมือนจะขอคืนดี   เราเฉยและบอกว่าขอเป็นแค่เพื่อนดีกว่า    ความรู้สึกดีๆมันเปลี่ยนไปหมดแล้ว  ความรักครั้งแรกมันจบไปแล้ว  แต่สิ่งที่ติดค้างอยู่ในใจก็คือ "เรายังรู้สึกตื่นเต้น...ทุกครั้งที่เรียกคนชื่อนี้เสมอ"

                ประสบการณ์รักครั้งแรก  แม้มันจะเจ็บปวด  แต่ก็มีช่วงความทรงจำดีๆของการเป็นเพื่อนสนิท  และไม่เคยกลัวการมีความรัก 

                                              
  
                สิ่งหนึ่งที่สอนเราคือ  เมื่อเรามีความรักต้องหมั่นคอยดูแลซึ่งกันและกัน  แม้ระยะทางจะห่างไกลก็ไม่ควรเป็นอุปสรรค  ควรเชื่อใจ  ซื่อสัตย์ซึ่งกันและกัน เชื่อมั่นว่ารักของคุณจะยั่งยืนนานตลอดไป.....

ตามกติกา...คราวนี้ขอ tag เรื่องความรัก 2 ท่านที่เลือกแล้วว่าน่าจะมีมุมมองความรักที่ดี  ไม่จำเป็นต้องเป็นความรักหนุ่มสาว สามารถเป็นความรักประเภทอื่นก็ได้ค่ะ

1.  ajkae

2.  อ.อ้อม ค่ะ 3.Dek`ComScience