วันนี้ได้ทำหน้าที่ครูเวรประจำวัน ธรรมดาแล้วจะเป็นผู้อยู่เบื้องหลังแต่วันนี้ไม่รู้เป็นยังไงอยากจะทำหน้าที่ครูเวรประจำวันอาจจะเป็นเพราะว่าเมื่อวานนี้ได้ยินประชาสัมพันธ์นักเรียนประกาศว่า
ครูเวรวันนี้คือคุณครูกอบเกียรติ ส่วนครูเวรวันพรุ่งนี้คือครูทิพยวิมล และครูประหยัด ฟังดูแล้วทะแม่งๆยังไงอยู่ พรุ่งนี้จะต้องนำมาพูดที่หน้าแถวซะแล้ว
เราเป็นครูเวรสำหรับเด็กหรือเราเป็นครูเวรประจำวันกันแน่ สงสัยว่าทุกวันนี้เด็กๆเห็นเราเป็นครูเวรจริงๆเลยเพราะในแต่ละวันครูที่ทำหน้าที่เวรประจำวันจะต้องออกมาให้ข้อคิดที่บางครั้งนักเรียนเขาไม่ชอบฟังมาร่ายยาวอยู่ได้
แต่อยากให้นักเรียนเป็นคนดีของสังคมต้องทำนิ่งเฉยไม่ได้ เพราะถือว่าเด็กคือผ้าขาวถ้าผิดต้องแนะนำตักเตือน ให้เขาเกิดทักษะในการคิด การเปรียบเทียบว่าอะไรควรไม่ควร
ปรากฏว่าพออกไปพูดลืมเรื่องคำว่าครูเวรกับเวรประจำวันไปเพราะมีเรื่องเกี่ยวกับหน้าที่ของนักเรียนในแต่ละวันมาช่วยกันทบทวนและพูดถึงการเตรียมตัวก่อนจะจบของนักเรียนม.3 หมดเวลาพอดี
เวร(ประจำวัน)ต่อไปจะไม่ลืมเด็ดขาด
น่าคิดนะครับ...ครูครับ
บางทีก็ไม่เคยนึกความหมายในมุมนี้
ให้กำลังใจคุณครูครับ