มาตรฐานวิชาชีพทางการศึกษา : 4. ระบบวิชาชีพด้านการศึกษา
บันทึกที่ ๑ บันทึกที่ ๒ บันทึกที่ ๓
ผมเข้าร่วมประชุมคณะกรรมการมาตรฐานวิชาชีพ (กมว.) ของคุรุสภา ในฐานะที่ปรึกษา เป็นครั้งที่สี่ ในวันที่ ๑๕ มิถุนายน ๒๕๖๔ วาระการประชุมที่มีแต่วาระประจำทั้งหมด ไม่มีเรื่องเชิงสร้างสรรค์ และเรื่องเชิงระบบเลย นำไปสู่ชื่อบันทึกนี้
วาระเพื่อพิจารณาที่แจ้งก่อนการประชุมมีเพียง ๒ เรื่อง เรื่องหนึ่งเป็นการขออนุมัติให้ผู้ไม่มีใบประกอบวิชาชีพครูท่านหนึ่ง ทำหน้าที่ประกอบวิชาชีพครูและผู้บริหารสถานศึกษา ในสถานศึกษาของกองทัพบก อีกเรื่องหนึ่งเป็นการให้ความเห็นชอบให้ สพฐ. ออกหนังสืออนุญาตให้ประกอบวิชาชีพครูโดยไม่มีใบประกอบวิชาชีพให้แก่ผู้สอบแข่งขันได้ ตำแหน่งครูผู้ช่วยฯ ปี ๒๕๖๔ ที่จะต้องส่งเรื่องต่อไปให้คุรุสภาอนุมัติ
นอกจากนั้นเป็นเรื่องที่ประธานยกขึ้นมาปรึกษาหารือ เรื่องการปรับปรุงข้อบังคับของคุรุสภา ว่าด้วยจรรยาบรรณของวิชาชีพ เรื่องการพัฒนาหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพครู เรื่องการฝึกปฏิบัติการสอนในสถานการณ์แพร่ระบาดของโควิด ๑๙ และ เรื่องแนวทางอนุญาตให้ประกอบวิชาชีพแก่ผู้ไม่มีใบอนุญาต
ผมนึกออกแล้ว กมว. ในรูปแบบการทำงานในปัจจุบัน มุ่ง “รักษามาตรฐานวิชาชีพ” ด้านการศึกษา ในขณะที่ผมมีจริตไปในทาง “พัฒนามาตรฐานวิชาชีพ” เพราะผมมองว่า เวลานี้วิชาชีพด้านการศึกษาตกต่ำ โดยบางส่วนครอบงำโดยผลประโยชน์ที่มิชอบของคนในวงการศึกษาเอง และบางส่วนครอบงำโดยการเมือง เป็นการครอบงำแบบไม่กล้าเปิดเผยพฤติกรรม เพราะเป็นพฤติกรรมที่ผิดทำนองคลองธรรม
วิจารณ์ พานิช
๒ ก.ค. ๖๔
ความเห็น (1)
การศึกษาชาติยังคงตกต่ำกันอยู่มิเสื่อมคลาย
คำถามมักจะเกิดขึ้นเสมอว่า “คุรุสภา” กำลังทำอะไรอยู่ หรือ ไม่ได้ทำอะไรเลย
;)…