จากบันทึกเรื่องนี้ ตอนที่ 1 ผมได้สรุปสิ่งที่ได้รับจากการเข้าร่วมงาน มหกรรมการจัดการความรู้แห่งชาติ ครั้งที่ 3 เป็นประเด็นหลักๆไว้ 5 ประการได้แก่
1. ได้สร้าง เสริม เติมพลัง กระชับความสัมพันธ์ ความรู้สึกที่ดี กับเพื่อนร่วมแนวคิด-อุดมการณ์
2. ได้ต่อยอดความรู้ ความคิดจากสิ่งที่ได้เห็น ได้ฟัง ได้แลกเปลี่ยน
3. ได้ตัวอย่าง แบบอย่างทั้งที่เป็นความสำเร็จ ความล้มเหลว ความถูกต้อง ความผิดพลาด มาปรับใช้พัฒนาตน พัฒนางาน
4. ได้รับการเสริมพลังโดยอัตโนมัติในการทำหน้าที่ต่อไปด้วยความหวัง ความเชื่อว่า เราไม่โดดเดี่ยว และมีความสำเร็จรออยู่เบื้องหน้า
5. ได้เพิ่มความเข้มข้นในศรัทธาที่มีต่อผู้ใหญ่ที่เราเคารพนับถือยิ่งขึ้น
แต่ละข้อ สามารถขยายความให้เห็นชัดเจนยิ่งขึ้นได้ดังนี้
1. ได้สร้าง เสริม เติมพลัง กระชับความสัมพันธ์ ความรู้สึกที่ดี กับเพื่อนร่วมแนวคิด-อุดมการณ์
เพื่อนร่วมแนวคิด-อุดมการณ์ ก่อเกิดขึ้นเงียบๆ และทวีจำนวนขึ้นเรื่อยๆ โดยอาศัยการสื่อสารผ่าน Blog ที่ GotoKnow
ที่ว่า "สร้าง" คือการได้รู้จักคน "คนคอเดียวกัน" ใหม่ๆเพิ่มขึ้น อันจะนำไปสู่การ แลกเปลี่ยนเรียนรู้ ผ่าน Blog ได้มากและกว้างขวางขึ้นในโอกาสต่อไป ส่วน "คนคุ้นเคย" ที่ไม่เคยพบกันมาก่อน เมื่อได้พบและพูดคุย ก็นำไปสู่ การเสริม เติมพลังใจ ให้กันและกัน เพราะเราต่าง มีใจร่วมกัน ที่อยากเห็นสังคมเปลี่ยนไป ในแนวทางที่พึงปรารถนา
จากประสบการณ์ส่วนนี้ ทำให้ได้ข้อสรุปว่า ระบบ Blog สามารถ ย่นระยะเวลาในการสร้างเครือข่ายการเรียนรู้ได้อย่างเหลือเชื่อ จากเดิมที่อาจใช้เวลาเป็นปีๆในการศึกษาคนสัก 1 คน เพราะต้องอยู่ในภาวะ "รู้หน้า ไม่รู้ใจ" อยู่นาน กว่าจะเกิดความคุ้นเคย ความมั่นใจ และความไว้วางใจให้กัน แต่ระบบ Blog ที่ GotoKnow ทำให้เกิดการ "รู้ใจโดยไม่พบหน้า" ด้วยการสื่อสาร ความรู้ ความคิด และประสบการณ์ ของแต่ละคน ผ่านบันทึก โดยมีการเปิดเผยตัวตนเป็นหลักประกันว่าข้อมูลที่นำเสนอส่วนมากเชื่อถือได้ จิตวิญญาณ หรือ สำนึกร่วม ของผู้คนก็ค่อยๆเชื่อมโยง สอดประสานได้อย่างลงตัว เครือข่ายของกัลยาณมิตรที่แท้จึงก่อเกิด และเมื่อได้มีโอกาสพบหน้าและพูดคุยกัน แม้เพียงเวลาสั้นๆ ความใกล้ชิด สนิทสนมจึงเกิดขึ้นได้เร็วอย่างเหลือเชื่อ คำว่า "พี่" และ "น้อง" ได้ถูกนำมาใช้แทนคำหน้านามเดิมๆโดยอัตโนมัติ ซึ่งเป็นการลดช่องว่างที่เคยมี ก่อให้เกิดการสื่อสาร แลกเปลี่ยนเรียนรู้ กันได้มากและ เนียน ยิ่งขึ้นกว่าเดิม คำว่า "พี่" และ "น้อง" มี พลังอำนาจ ที่นุ่มนวล เกินกว่าจะใช้คำพูดใดๆมาบรรยาย ผมรู้สึกเช่นนั้นจริงๆครับ .
( To be continued .. but I don't know when ! )
ดีใจที่ได้พบอาจารย์อีกครั้งครับ
เสียดายมากเลยคะ..ที่ไม่ได้เจออาจารย์...
ได้แต่ชะเง้อมองตามที่ ดร.ประพนธ์กล่าวถึง..ในช่วงที่ทำ AAR ในตอนท้ายของงาน...
แต่ก็เชื่อนะคะว่า...จะได้มีโอกาสได้เจอคะ...
(^______^)
กะปุ๋ม
ขอบคุณ ทุกท่านครับ