๒๐๒. วีรกรรมที่เธอสร้างครั้งวัยประถม

เปิดเทอมมา ๒-๓ วัน ย่าได้รับแจ้งจากคุณครูที่สอนเธอว่า...

๑. เธอเข้าห้องน้ำบ่อย

๒. เธอคุยมากเกินไป คุณครูเน้นย้ำว่า...มากกกกกกกก...คริๆๆ

๓. เธอชอบอาสาไปเป็นเพื่อน ๆ ของเธอ ยามเข้าห้องน้ำ

๔. เธอไม่ค่อยฟังคุณครูสอน

๕. เธอเอาขนมมากินขณะคุณครูสอน

ย่าตายสะม้างงงงง!!! ฟ้าคราม...ดูเหมือนเธอเรียบร้อยนะ...แต่!!! เธอไม่เรียบร้อยอ่ะ!!!...สงสัยย่าคงต้องสอนเธอเพิ่มเติมล่ะ ให้รู้เรื่องมารยาทในการอยู่ในห้องเรียนว่า เธอควรทำตัวเช่นไร...กฎ กติกาของสังคม โรงเรียน เธอต้องทราบบ้างจากทางบ้าน ต้องกินเป็นเวลา ไม่ใช่นึกอยากกินก็กิน นึกอยากจะทำอะไรก็ทำ...เรื่องเข้าห้องน้ำย่าบอกไปแล้ว พอวันรุ่งขึ้น เธอมาบอกว่า วันนี้ฟ้าฯ เข้าห้องน้ำ ๓ หน หุหุหุ...เรื่องนี้ย่าก็ต้องสอนเธอเพิ่มเติมว่า ให้หัดเข้าห้องน้ำเวลาไม่ได้เรียน ทำธุระให้เรียบร้อย...แต่เธอจะชอบย้อนมาว่า "ก็เวลานั้น มันไม่ปวดอ่ะ!"...นั่นสิ! ก็เอากับเธอสิแบบนี้...เธอจะมีเหตุมีผลของเธอกับย่าตลอดเวลา...เรื่องคุยมากนี่สำคัญ...พออยู่กับพ่อเพรียง แม่อ้อม ปู่เร ย่าบุษ ตา ยาย เธอก็ไม่พูดมากนะ พูดบ้างหากสงสัย เพราะพวกเราสอนให้เธอคิดเอง ไม่บล็อกความคิดเขา แต่จะคอยบอกเธอ หากเธอทำอะไรเกินเลยไป...แต่พอไปโรงเรียนทำไมคุณครูบอกว่าเธอคุยมากเกินนนนนนน...คริๆๆ...หรือเธอเก็บกด ก็ไม่น่านะ...เมื่อเธออยู่อนุบาล ๑-๒ เธอก็ช่างคุย แต่คุณครูจะมีวิธีของเขา โดยเรียกเธอไปนั่งใกล้ ๆ จะทำให้เธอไม่คุย ตอนอนุบาล ๒ ครูอ๊อดจะใช้ปมของเธอ โดยเธอเป็นคนที่กล้าแสดงออก ให้เธอเป็นผู้นำกลุ่มของโยคะ พูดนำเพื่อน ๆ โดยการพูดไมค์ต่อหน้าผู้ใหญ่ที่มาเยี่ยมชมงานในวันประเมิน ผอ.โรงเรียน...และเธอก็ทำได้และทำได้ดีสะด้วย จนผู้ใหญ่ที่มาในงานเห็นเธอ พอเลิกงานเขายังแอบพูดกัน (ย่าได้ยินเอง) ว่า เด็กคนนี้มันกล้าแสดงออก...เพราะเธอพูดไม่ติดขัด ครูอ๊อดรู้ว่าต้องจัดการเธออย่างไรมากกว่า...เรียกว่า เธอมีจุดดีของเธอตรงนี้ จึงดึงความสามารถออกมาใช้ให้เกิดประโยชน์ต่อโรงเรียน...

สำหรับเรื่องอาสาเป็นเพื่อน ๆ ไปเข้าห้องน้ำ นี่ก็อีก...เธอจะเป็นคนที่มีพวกมาก โดยเฉพาะเพื่อน ๆ...ไปทางไหน เพื่อน ๆ จะเรียกชื่อเธอตลอด ขนาดเมื่อ อ.๒ เธอถูกเพื่อนแกล้ง ขอบตาเขียวกลับมาบ้าน ย่าถามเธอ ๆ ยังไม่บอกว่า เพื่อนแกล้งเธอ...เพราะเธอรักและสงสารเพื่อน กลัวครูทำโทษเพื่อน ยอมจนกระทั่งตัวเองเจ็บเอง นี่คือ จุดดีของเธอ...เธอจึงเห็นใจเพื่อนและไปเป็นเพื่อน ๆ เข้าห้องน้ำ ซึ่งครูบอกว่า ไม่ต้องไป เพราะกลัวพวกเธอจะไปถเลไถลกัน...แต่เธอก็บอกย่าว่า...ก็แค่ไปเป็นเพื่อนแล้วก็กลับมาห้องเรียน เธอมีจิตอาสา...คริ ๆ ๆ นี่คือ เหตุผลของเธอ...

เรื่องไม่ค่อยฟังคุณครูสอน...มันคงมีสาเหตุหลายประการ ต้องดูและฟังหลาย ๆ ประเด็น เพราะย่าเคยสอนเธอในบางเรื่อง...ย่าทราบสำหรับตัวเธอว่า หากเธอรู้อะไรมาแล้ว เธอจะไม่ค่อยสนใจ เพราะเธอบอกว่าเธอทราบแล้ว...ย่าถามว่า ทราบจากไหน เธอบอกว่า "ฟ้าเรียนใน Youtube" มันก็มี เรื่องบางเรื่องเธอเล่าได้มากกว่าที่ย่าถามเธอ...นี่คือ "เธอคนนี้...ฟ้าคราม"...จะเป็นด้วยเหตุผลนี้หรือไม่ ที่ครูสอนแล้วเธอไม่ค่อยสนใจจะฟัง และตอนนี้เธออ่านหนังสือได้ด้วยการสะกดคำ เช่น ใบบัว ใบโบก โยกไปโยกมา...เธออ่านให้ย่าฟัง โดยที่ไม่ต้องให้ย่าสะกดตัวหนังสือให้ ย่าจะเริ่มงง ๆ กับเธอ แต่จะพิสูจน์กันตอนจบเทอมละกัน ว่า เธอเรียนเป็นเช่นไร

เรื่องเอาขนมมากิน ย่าคงสอนเธอเพิ่มให้เธอทราบและรู้ กฎ กติกาในการเรียนในห้องเรียนว่าไม่ควรทำ ต้องบอกเหตุผลให้เธอทราบว่าเพราะเหตุใด จึงไม่ควรนำขนมมาทาน คุณครูบอกว่า...เธอทำให้เพื่อน ๆ เสียสมาธิ คริ ๆ ๆ...ย่าว่า "ดูเธอจะแก่นเกินไปสะแล้ว ฟ้าคราม"...คงอบรมกันขนาดหนัก...แต่เธอมีจุดอยู่อย่างที่ย่ามองดูเหมือนครูอ๊อดมองว่า "เธอชอบการแสดงออก...ขอพื้นที่ให้เธอบ้าง" คริ ๆ ๆ เหมือนเธอชอบอาสาทำให้ นี่คือ นิสัยของเธอ และก็ต้องเป็นหน้าที่ของคุณครูต้องคอยช่วยอบรม สั่งสอนเธอ ส่วนย่าก็คงเป็นอีกแรงหนึ่งที่จะช่วยอบรมให้กับเธอ

วันแรกที่ย่าไปส่งเธอที่โรงเรียน ย่าให้เธอนั่งแถวที่สอง...เธอขอนั่งหน้าสุด แต่ย่าบอกว่า เดี๋ยวแหงนหน้ามองครู เมื่อยคอตายเลย...เธอจึงยอม...แต่ตอนนี้ เธอคุยมากเกิน คุณครูจึงให้เธอเปลี่ยนกับเพื่อนของเธอ โดยให้เธอไปนั่งใกล้ ๆ ครู คริ ๆ ๆ หารู้ไม่ เข้าทางเธอเลยอ่ะ!!!...นางร้ายมากกกกกก...นางฉลาดลึกน้าาาาาา...ดูให้ดี ๆ คร่าาาา คุณครู...อิอิ...

ขนาดตอนชั้น อ.๒ เธอยังกล้าถาม ผอ.โรงเรียนว่า ผอ.เป็นเพื่อนกับย่ารึ? เพราะความที่เธอไม่กลัวใครนี่ล่ะ!!! เธอเหมือนใครหว่า??? คริ ๆ ๆ...ทั้งหมดย่าน้อมรับแต่เพียงผู้เดียว เป็นเพราะการสอนของย่าก็ได้ แต่ก็ต้องสอนเธอเพิ่มเติมอีก ให้เธอเป็นเด็กดี มีคุณภาพในอนาคตให้ได้ค่ะ "ฟ้าคราม"...มีบางคนถามย่าว่า...ทำไมย่าต้องทำด้วย?...เอ! ทำไมถามแบบนี้ล่ะ? ก็หน้าที่คนโตมิใช่รึ? ที่จะต้องช่วยกันสั่งสอนเด็ก ๆ ให้มีความรู้ที่ถูกที่ถูกทาง โตขึ้นเขาจะได้เป็นเด็กดีไง...ตามที่พวกคุณ ๆ ต้องการ...ย่าเริ่มสับสนกับคนในสังคม อิอิ...

ย่าถือว่า ทั้งหมดที่ย่าเล่ามานี่คือ "วีรกรรมที่เธอสร้างครั้งวัยประถม" ก็แล้วกัน...ทุกคนมีวีรกรรมกันทุกคน ว่าแต่จะมากหรือน้อย เหมือนหรือแตกต่างกันเท่านั้นเอง...อย่างไรย่าบุษก็รักฟ้าครามของย่านะคร้าาาาา...Love you so much...

ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ

บุษยมาศ แสงเงิน

๑๙ พฤษภาคม ๒๕๖๑

[ดร. จันทวรรณ ปิยะวัฒน์]

เธอซ่า

[บุษยมาศ]

นั่นสิคะ...อาจารย์ ย่าเริ่มกลัวค่ะ