จิตที่ชุ่มชื่น...อิ่มเอิบใจ....ซาบซ่านใจ
สุขกาย...สุขใจ....ตรงนั้นแหละคือ...ฌาน
..
..
ถึงแม้นว่า...สมาธิกับฌานจะอยู่ที่เดียวกัน แต่ก็มีความต่างกัน
..
ฌานธรรมชาติ...เป็นความสุขที่ไม่ได้ปรุงแต่ง เกิดขึ้นมาเอง เมื่อเราบรรลุเป้าหมายที่เราต้องการ
..
ฌานที่สร้างขึ้น เกิดจากการสะสมพลังจิต เมื่อพลังจิตมากพอ...ความสุขเหล่านี้ไม่รู้ว่ามาจากไหน..พรั่งพรูเข้าสู่ใจของเรา มากกว่ายิ่งกว่า...ฌานธรรมชาติ
..
..
หากเรากล่าวถึง"วิหารธรรม" แล้ว
วิหารธรรม คือ....ธรรมอันเป็นเครื่องอยู่ของจิต และการพักอยู่ในวิหารธรรม ก็คือ ..การดำรงความสุขนั้น ไว้ที่จิต... ตลอดระยะเวลาอันยาวนาน
..
..
ในสมัยพุทธกาลนั้น...มีอยู่ครั้งหนึ่งพระอานนท์ได้เรียนถามพระสารีบุตรว่า...
..
"ทำไมอินทรีย์ของท่านถึงผ่องใสนัก
สีหน้าของท่าน..ทำไมหมดจดเหลือเกิน...ท่านอยู่ด้วยวิหารธรรมอันใด?
พระสารีบุตร..ตอบพระอานนท์ว่า.. .
"เราสงัดจากกาม ...สงัดจากอกุศลธรรม... และวิเวกอยู่ในฌานทั้ง 4 "
..
..
ธรรมอันเป็นเครื่องอยู่ของจิต..
ใจของเรานั้น..จะอยู่ในฌานที่เราทำเชื้อไว้
..
ขอขอบคุณภาพถ่าย จาก คุณลิขิต - คุณนงนาถ จิตรมณียพันธ์ มา ณ โอกาสนี้ด้วยครับ
เข้าใจ ...เข้าถึงธรรม (ธรรมชาติ)
เราจึง จับ และวางอย่างสุขสงบ....
ขอบพระคุณครับ
สาธุๆ
เป็นกิจกรรมที่ดีมากๆครับ
สาธุครับผม . . .