ฉันเรียน....
-วันนี้ผมจะพาทุกท่านไปเยี่ยมชมกิจกรรมของ"นักเรียน"ของผมกันนะครับ....หลายท่านอาจจะคุ้นตากับวัยของ"นักเรียน"ที่มักจะหน้าตาสดใส คล่องแคล่วว่องไว แต่สำหรับนักเรียนของผมแล้ว หากท่านได้พบเจอท่านอาจจะแปลกใจว่าทำไมหนอนักเรียนห้องนี้จึงนับอายุรวมๆ กันแล้วถึงได้หลายทศวรรษขนาดนี้...เอาเป็นว่าพร้อมแล้วตามผมไปร่วมเรียนรู้พร้อมๆ กัน ณ ห้องเรียนอันกว้างใหญ่ ของเราได้แล้วคร้าบ!!!!
1.พอถึงเวลานัดหมายแล้ว นักเรียนทั้งชายและหญิงก็เดินทางมาถึงโรงเรียนของเราแล้วล่ะครับ วันนี้อากาศไม่ค่อยเป็นใจนัก คงด้วยอยู่ในสถาวะของพายุที่กำลังพาดผ่านทางภาคเหนือตอนล่าง ทำให้ห้องเรียนของเราที่ไม่มีหลังคาได้รับผลกระทบไปบ้าง แต่ด้วยสุขภาพร่างกายของ"นักเรียนทุกคน"ค่อนข้างแข็งแรง ดังนั้นจึงไม่ถือเป็นอุปสรรคใดๆ ในการที่จะมาโรงเรียนในวันนี้ครับ 555
2.ห้องเรียนของเราไม่มีฝา ไม่มีหลังคา แต่มีบรรยากาศที่ดีมากๆ ครับ ดังนั้นเมื่อมาถึงโรงเรียนแล้ว เราก็เช็คชื่อตามระเบียบข้อตกลง พร้อมกับพบปะทักทายกันครับ...หลังจากนั้นก็เริ่มแจกเอกสารการเรียนรู้ สำหรับวันนี้เราจะเรียนรู้ในหัวข้อ"ระบบนิเวศน์ในนาข้าว/โรคแมลงศัตรูพืช/การตรวจคัดพันธุ์ปน ฯลฯ"นอกจากเอกสารวิชาการที่ได้แจกให้กับนักเรียนแล้ว สนามฝึกปฏิบัติจริงของเราก็มีอย่างพร้อมสรรพ ดังนั้นจึงไม่ต้องห่วงในเรื่องของการเรียนรู้ในวันนี้ครับ..อ้อ...การเรียนในครั้งนี้ เป็นส่วนหนึ่งของการดำเนินงาน"โครงการเพิ่มประสิทธิภาพการผลิตข้าวหอมมะลิ ปี 2560"ซึ่งเป็นงบของกลุ่มจังหวัดภาคเหนือตอนล่างครับ...และก่อนหน้านี้เราก็มีการอบรมกันไปแล้ว ซึ่งผมได้บันทึกเอาไว้ที่นี่ครับ ขึ้น ขึ้น ลง ลง อบรม ดอกปอเทืองกินได้ อบรม การเพาะเห็ดขอน... ครับ....นอกจากนี้การให้ความรู้ด้านวิชาการต่างๆ ที่อ้างอิงมาจากเอกสารก็ต้องนำมาพูดคุยและแลกเปลี่ยนให้เข้าใจกันก่อนครับ เพราะบางครั้งเอกสารทางวิชาการบางเรื่องอาจจะทำความเข้าใจยากไปหน่อยสำหรับกลุ่มผู้เรียนรู้ ดังนั้นจึงเป็นหน้าที่ของผู้จัดการการเรียนรู้อย่างผมต้องนำเอามาแปลความให้เข้าใจง่ายและส่งต่อข้อมูลต่อให้ถูกต้องและครบถ้วนกระบวนความคร้าบ.....
3.การเรียนรู้ในวันนี้ สำหรับตัวผมเองแล้ว ก็ถือว่ามีโอกาสได้ร่วม"เรียนรู้"ไปพร้อมๆ กับนักเรียนของผมด้วยครับ เพราะหากจะนับประสบการณ์ในด้านการประกอบอาชีพทางการเกษตรแล้ว ตัวผมเองก็ยังถือว่าด้อยประสบการณ์นัก ดังนั้นเมื่อต้องทำหน้าที่ในการเชื่อมต่อการเรียนรู้จากเอกสารวิชาการไปสู่พื้นที่ขจริงจึงทำให้ผมต้องฝึกวิทยายุทธและเพิ่มประสบการณ์ชีวิตจากบทเรียนในห้องเรียนอันกว้างใหญ่นี้เอาไว้ให้มากที่สุดครับ และครูที่ดีที่สุดที่ผมได้เรียนรู้ด้วยในวันนี้ก็คือ"นักเรียน"ของผมเองคร้าบ....การลงแปลงเพื่อเรียนรู้แบบนี้อาจจะดูคุ้นชินตาหรือบางท่านอาจจะบอกว่าปกติเกษตรกรก็มักจะลงแปลงอยู่แล้ว..นั่นก็คือสิ่งที่ถูกต้องแล้วล่ะครับ แต่สำหรับวันนี้เรามาลงแปลงเพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้ร่วมกัน เพราะบางครั้งการที่เกษตรกรจะได้มานั่งพูดคุยและแลกเปลี่ยนกันในด้านของอาชีพการเกษตรแล้ว มักจะหาได้ยาก ดังนั้นเมื่อเราทำหน้าที่ในการเชื่อมประสานองค์ความรู้ต่างๆ จากเกษตรกรแล้ว จึงถือว่าการได้ให้เกษตรกรมาลงแปลงเพื่อแลกเปลี่ยนกันแบบนี้จะได้ประโยชน์มากๆ เลยล่ะครับ....
4.ประสบการณ์จริงย่อมจะเห็นชัดแจ้งเสมอครับ...ดังนั้นหลังจากที่เราได้ลงแปลงแล้ว เราก็นำเอาเอกสารทางวิชาการที่เขาเขียนบอกเอาไว้มาเทียบเคียงดู นี่ผมถือว่าเป็นการรีเช็คข้อมูลให้ถูกต้องอีกครั้งหนึ่งครับ เพราะบางครั้งการเรียกชื่อตามหลักวิชาการต่างๆ อาจจะไม่ตรงกับภาษาพื้นถิ่นนั้นๆ ดังนั้นเราจึงต้องนำเอาข้อมูลเหล่านั้นมาเทียบเคียงกัน และเราก็จะได้รับความเข้าใจที่ตรงกันระหว่างหลักวิชาการและหลักปฏิิบัติครับ....สำหรับตัวผมแล้ววันนี้ได้เป็นทั้งผู้จัดการโรงเรียนและได้เป็น"นักเรียน"ด้วยล่ะคร้าบ 5555
5.เราใช้เวลาในการเรียนรู้กันได้สักพักใหญ่ๆ สถานการณ์ของสภาพอากาศก็เริ่มที่จะไม่ค่อยเป็นใจแล้วล่ะครับ ดังนั้นเราจึงต้องปรับเปลี่ยนห้องเรียนของเราไปยังบ้านของ"กำนันไพฑูรย์ ทองมี"ครับ..และเราก็ไปสรุปกิจกรรมการเรียนรู้พร้อมทั้งวางแผนการจัดกระบวนการบริหารจัดการกลุ่มกันต่อจนได้ข้อตกลงที่เห็นพ้องต้องกันดีแล้ว และก็ปิดท้ายด้วยการ"รับประทานอาหารร่วมกัน"ครับ...ว่าแต่วันนี้จะมีเมนูอะไรผมว่าให้ผู้อ่านได้จินตนาการถึงความอร่อยเอาเองก็แล้วกันนะคร้าบ....อ้อ...อาหารมื้อนี้ท่าน"กำนันไพฑูรย์ ทองมี"เป็นผู้ลงมือเองเลยนะครับ....นักเรียนทุกคนต่างก็ชมว่า"อาหารอร่อยมากๆ "เลยล่ะคร้าบ.....
6.และนี่ก็คือกิจกรรมของ"นักเรียนรู้" ณ ห้องเรียนของเราครับ....การเรียนรู้ไม่หมดสิ้นสำหรับเรา หรือ ไม่แก่เกินที่จะเรียนรู้ ยังใช้ได้เสมอครับ..เพราะการเรียนรู้ไม่ได้บ่ชี้ชัดว่าจะต้องเรียนรู้ในเรื่องอะไรเป็นสำคัญ หากแต่มันคือการเรียนรู้ตลอดชีวิตนั่นเองครับ...
สำหรับวันนี้......ขอบคุณทุกท่านทีี่มาเยี่ยมชมโรงเรียนของเราด้วยนะคร้าบ....
สวัสดีครับ
เพชรน้ำหนึ่ง
25/07/2560
ความเห็น (12)
สุดยอดเลยครับ สำหรับห้องเรียนคลาสนี้
ชอบห้องเรียนธรรมชาติแบบนี้จังครับ
มาเข้าห้องเรียนธรรมชาติด้วยคนครับ
เอากุ้งมาฝากด้วยครับ
ชอบใจกิจกรรมเหมือนโรงเรียนชาวนาที่สุพรรณฯเลย
ได้ค้นคว้าเรื่องในนาข้าวของตนเอง
ตามมาให้กำลังใจครับ
ยายมา..ฝากเรียน..หน่อย ได้ไหม..จ๊ะ..บวกอีก..ศตวรรษ..นึง..อิอิ..
สนใจว่าเมื่อไรจะมีการรื้อฟื้น..หัวไร่..ปลายนา..มีการปลูกไม้ยืนต้น..ที่ใช้สอยได้..ปลูกไม้หายาก..ให้มีชีวิตอยู่ยืนยาว..ตาม หัวไร่ปลายนา..กันลม..ได้.เก็บกินได้.เลือกทิศทางปลูกให้ถูก..ก็จะไม่มีผลในการที่จะไม่ปลูก..เพราะ..หาว่า..ต้นไม้..บังแดด..
การปลูกไม้ยืนต้นที่หายาก.ยกตัวอย่างเช่น.รวมตัวกันทำสหกรณ์ต้นไม้.ที่จะ.มีค่า..มหาศาล..ในบั้นปลาย.จดทะเบียน.เป็นทุนหมุนเวียน..แก้..จนได้ทาง..หนึ่ง...(หากไม่มีทุนส่วนตัว..เงินที่จะแจกจากรัฐ..ช่วงนี้.."ได้ยินมา๕๕๕"..น่าจะสมานฉันท์..เอามาทำกันได้....นะ.แต่ละตำบล....ในโรงเรียนใต้ฟ้า..นี้..เป็นจุดเริ่ม..เพราะเรามีเพชร..น้ำหนึ่ง..ไง...
ห้องเรียนธรรมชาติ
-สวัสดีครับท่าน พ.แจ่มจำรัส
-ขอบคุณที่มาเยี่ยมห้องเรียนห้องนี้นะครับ
-ลมพัดเย็นดี..
-ขอบคุณครับ
-สวัสดีครับอาจารย์ต้น
-มาๆ ครับ มาเรียนด้วยกัน..55
-ยินดีที่ได้แบ่งปันเรื่องราวดีๆ ของที่นี่ครับ
-สวัสดีครับพี่ครูมะเดื่อ
-ว้าวๆ กุ้งๆ น่ากินมากๆครับ
-ขอบคุณที่มาเยี่ยมนักเรียนของผมนะครับ
-สวัสดีครับครูขจิต
-โรงเรียนชาวนา..
-เราได้เรียนรู้ไปกับผู้มีประสบการณ์ตรงเลยครับครู
-ผมชอบห้องเรียนแบบนี้ 55
-ขอบคุณที่มาเยี่ยมยามนักเรียนรู้นะครับ
-สวัสดีครับยายธี
-ขอขอบคุณยายธีที่เข้ามาเพิ่มแนวคิดดี ดีนี้นะครับ
-ด้วยความยินดีในการที่จะนำไปสู่การปฏิบัติครับ
-ขอบคุณคร้าบ...
-สวัสดีครับพี่หมอแก้ว.....
-ห้องเรียนธรรมชาติสวยงามเสมอครับ
-ยินดีที่แบ่งปันเรื่องราวดีๆ จากชุมชนแห่งนี้ครับ