การเป็นกัลยาณมิตรกับคนดีเนี่ย!!...มันมีความสุขอย่างประหลาดนะครับ...
..
..
เพราะการได้เห็นคนดี....ที่เขาทำอะไรเพื่อสังคม..ใจเราก็พลอยสุขไปด้วย
การได้เห็นสิ่งดี ๆ
ได้ซึมซับสิ่งที่เขาทำ...ใจมันก็อยากทำมั่ง
..
..
สิ่งที่เขาทำลงไปนั้น.....นานพอที่เราจะบอกว่า...เขาทำสิ่งนั้น ไปเพื่ออะไร?
หลายต่อหลายอย่างที่เรามอง.....เรามองเห็น
..
..
สิ่งหนึ่งนะที่..ใครหลายต่อหลายคนคิด เขาทำด้วยใจ ...แล้วเขาจะกินอะไร?
..
เขาก็กินข้าวเหมือนเรา
ใช้ชีวิตเหมือนเรา
..
สิ่งหนึ่ง.. ที่ใจมันทำให้กับเด็ก ๆ
เด็ก ๆ ที่เขาจะเป็นอนาคตของชาติเหล่านั้น
เขาได้สอนบางสิ่งบางอย่างเข้าไปด้วย....
การช่วยเหลือ เกื้อกูล ....ความมีน้ำใจ การไม่ได้คอยจ้องแต่จะเอา...จ้องแต่จะตักตวงผลประโยชน์..เข้าหาตัวเอง.....
..
..
หายากนะ...คนแบบนี้
...
...
เพราะฉะนั้น
..
การที่จะเป็นคนดีได้นั้น....มันต้องเป็นจากเนื้อแท้
..
การทำดีไม่ต้องห่วงหรอกนะว่า..มันจะดีจริงหรือ?
...
....
เพราะการทำดี.....เราเห็นได้จากข้างใน
และการเห็นจากข้างในนี่แหละ!!!ที่เราทำเอง...เราก็จะรู้เอง
..
ไม่ลอง... ไม่รู้นะ
..
..
แล้วเราจะรู้ว่า...เนื้อแท้ในใจเรานั้น....เป็นเช่นไร?....
..
คบกันนานมากเลยนะครับ..อาจารย์
นานจนรู้ได้ว่า....สังคมดีๆ.... คนดีๆ...และความดีนั้น..มีอยู่จริง
อาจารย์ขจิต เป็น ผู้แรงบันดาลใจเสมอ ๆ ครับ ;)...
ขอบคุณพี่แสงมากครับ
มีความสุขกับการทำงาน
ขอบคุณอาจารย์ wassawat ด้วยครับ
เอามาฝาก
อันนี้ของครูธนิตย์
เย้ๆๆ
ขออ้างบันทึกของหมอ ป. ในบันทึก A short essay กลับมาด้วยความระลึกถึง..... อ่านต่อได้ที่: https://www.gotoknow.org/posts/629609
ว่า.....
3. ความสุขที่ยั่งยืน ไม่ใช่การเอาชนะความท้าทาย หรือการได้ครอบครองสิ่งใดมากมาย
แต่คือ เวลา สุขภาพที่ดี และกัลยาณมิตร.....
อ ขจิต ดีเสมอต้นเสมอปลายค่ะ