เคยคิดไหมว่าตอนนี้คุณเดินอยู่คนเดียว หรือว่ามีใครเดินเคียงข้างไปกับคุณบ้าง
ในทางเดินที่แสนยาวไกล ตลอดเส้นทางมีทั้งอุปสรรค เส้นทางเรียบบ้าง ขรุขระบ้าง แต่ทุกคนก็ยังอยากจะใช้เส้นทางสายนี้เพื่อเดินไปยังจุดหมาย ซึ่งแต่ละคนบนเส้นทางแต่ละสายอาจจะแตกต่างกัน บางครั้งอาจจะมาบรรจบกันเพียงเสี้ยวหนึ่งของชีวิต แล้วก็ต้องแยกไปกันคนละทาง เพราะจุดหมายที่ไม่เหมือนกัน
บางคนหาผู้ร่วมเดินทาง
ก่อนที่จะเข้ามาในเส้นทางสายนี้ แต่พอเจอทางแยกกับเดินไปคนละทาง
บางคนหาผู้ร่วมเดินทาง
ก่อนที่จะเข้ามาในเส้นทางสายนี้ แต่พอเจอทางแยกกับเดินไปคนละทาง
บางคนอาจเดินคนเดียวมาหลายปี
โดยคิดว่าฉันสามารถเดินได้ หกล้มก็ลุกเองได้ ดีกว่ามีคนเดินด้วยแล้วต้องมาแยกทางกันทีหลัง
จะมีสักกี่คนบนโลกใบนี้
ที่ผ่านเส้นทางสายนี้โดยไม่มีอุปสรรค โดยไม่เคยหกล้ม ไม่เคยสะดุดหินก้อนใหญ่น้อย ที่คอยเป็นเครื่องบั่นทอนกำลังใจในการไปถึงปลายทางของเส้นทางนี้
จะมีสักกี่คนบนโลกใบนี้
ที่ผ่านเส้นทางสายนี้โดยไม่มีอุปสรรค โดยไม่เคยหกล้ม ไม่เคยสะดุดหินก้อนใหญ่น้อย ที่คอยเป็นเครื่องบั่นทอนกำลังใจในการไปถึงปลายทางของเส้นทางนี้
ชอบมากกับท่อนหนึ่งของบทเพลงที่บอกว่า.....
"...ยังเต็มใจที่จะตามค้นหา และปฏิเสธ ที่จะท้อใจ ยินดีที่จะเฝ้ารอ เพื่อเติมเต็มสิ่งที่หายไป ยังพอใจที่จะตามค้นหา
ว่าคนดีๆที่มีรักจริง อยู่ที่ไหน คอยที่จะเจอเขา แม้ไม่รู้ เมื่อไหร่..."
หากวันนึงที่พบเจอ
ถึงแม้หากว่าคนนั้นยังไม่สามารถร่วมเดินทางด้วยกันได้ในตอนนี้ อย่างน้อยเราก็ยังยินดีที่จะเดินตามไปห่างๆ เพื่อให้รู้ว่า
แม้วันนึงที่เขาคิดว่าไม่เหลือใคร
ถ้าได้หันหลังมามอง จะเห็นว่ายังมีใครอีกคนที่พร้อมจะเดินคู่กันไป รอเพียงแค่เค้าหันมา และหยุดรอ เพื่อให้เดินไปพร้อมกัน บนทางเดินแห่งรัก
แม้วันนึงที่เขาคิดว่าไม่เหลือใคร
ถ้าได้หันหลังมามอง จะเห็นว่ายังมีใครอีกคนที่พร้อมจะเดินคู่กันไป รอเพียงแค่เค้าหันมา และหยุดรอ เพื่อให้เดินไปพร้อมกัน บนทางเดินแห่งรัก
ที่มา : จาก Internet ซึ่งผู้เขียนชอบคำๆ นี้ "ทางเดินแห่งรัก" เพราะฟังดูแล้วมีความหมาย เหมือนกับคนคนหนึ่งตามหารักแท้ แต่ก็ไม่ย่อท้อที่จะตามหามัน ถึงแม้มันจะยากเย็น แต่อีกความหมายถึง หมายถึงทางเดินที่มีแต่ความสุข และเป็นทางที่เราเลือกที่จะเดินมันต่อไป โดยไม่รู้ว่าจะสิ้นสุดลงที่ใด หรือสิ้นสุดแต่เราเองไม่รู้ตัว อิอิ
ถึงแม้ทางเดินแห่งรักจะขรุขระไปบ้างแต่ก็ยังมีแรงจะเดินต่อไป
เห็นด้วยครับ ตอนนี้เป็นอยู่ ถึงตอนนี้จะเดินเพียงคนเดียว แต่มั่นใจว่าสักวัน คงเจอคนที่ใช่ ไม่ท้อครับ สู้ สู้ ครับ เป็นกำลังใจให้อีกคนนะครับ หวังว่าทุกคนคงประสบพบเจอคนที่ใช่เข้าสักวัน ซึ่งไม่รู้เมื่อไหร่ โชคดีครับ
แวะมาทักทายค่ะ
บางคนหาผู้ร่วมเดินทาง
ก่อนที่จะเข้ามาในเส้นทางสายนี้ แต่พอเจอทางแยกกับเดินไปคนละทาง
ตอนนี้ทางเดินของดรีมเป็นทางแยก...แต่ดรีมก็เชื่อว่าซักวันทางแยกนั้นก็จะวนกลับมาบรรจบแลพบเจอกันรวมเป็นทางเดิมอีกครั้ง...แต่มันอาจเป็นทางแยกที่ยาวไกลสำหรับใครหลายๆคน...จนบางคนไม่อยากที่จะรอให้มาบรรจบกัน...สำหรับดรีม...ถึงจะยาวไกลแค่ไหนหรือมองไม่เห็นทางบรรจบ...ดรีมก็เลือกที่จะรอค่ะ
ผมว่ามันอยู่ที่ตัวเราเลือกที่จะเป็นนะครับ
เลือกที่จะเดิน เลือกที่จะเป็น และที่สำคัญ เลือกที่จะใช้ชีวิตกับใครบางคน
ตัวเราเองครับ คือคนกำหนด
แล้วทางเดินแห่งรักก็สิ้นสุดลงเมื่อ 18 พ.ย.50
หนูเขียนได้ดีมาก คมจริงๆ เป็นความฝันและความสุขสำหรับคนหนุ่มสาว
หนทางแห่งรักนี้ยังยาวไกล เมื่อหมดรักใช่ว่าหมดหนทาง มันเป็นเพียงการสะดุดกลางทางเท่านั้น ทางแยกข้างหน้ายังมีอีกมาก ไม่รวมตรอก ซอก ซอย แต่ทุกคนสามารถเลือกทางเดินได้ เพียงแต่ว่าจะเลือกผิดหรือเลือกถูกเท่านั้นเอง ชีวิตเป็นเรื่องละเอียดอ่อน ความรักเป็นเรื่องของความอ่อนไหว ฉะนั้น
ทางเดิน เปรียบประดุจ ความแข็งกระด้างของถนนที่ขรุขระ
ความรัก เปรียบประดุจ ความอ่อนไหว ของหัวใจดวงน้อยๆ
ต้องหลอมรวมทางเดินและความรักเข้าด้วยกันอย่างผสมกลมกลืน ถึงจะเป็นทางเดินแห่งรัก ที่ราบรื่น
ขอให้หนูเป็นเช่นนั้นนะจ๊ะ
อาจารย์เก
หนทางในโลกกว้าง..แสนกว้างใหญ่
หนทางใจในฝัน ..นั้นกว้างเหลือ
หนทางอื่นหมื่นแสนยังคลุมเครือ
หนทางเกื้อกูลกัน...นั้นถูกทาง
หนทางอื่นไม่เท่า..หนทางมิตร
หนทางปิดมิดลง..คงเหินห่าง
ใจที่สุขคงเป็นทุกข์..และอ้างว้าง
ขอร่วมสร้างสรรค์ทาง....เดินแห่งรัก
อาจารย์เก
ขอบคุณอาจารย์เกมากค่ะ
ขอบคุณทางเดินแห่งรักที่ได้ขวัญมีกำลังใจต่อไป