ชีวิตที่พอเพียง : 2887. ควงสาวเที่ยวสมุทรสงคราม

ได้โอกาสจากการได้รับเชิญจาก มทร. กรุงเทพ ให้ไปบรรยายที่บ้านอัมพวา ตอนบ่ายวันที่ ๓ มีนาคม ๒๕๖๐ จึงถือโอกาสสนองข้อเรียกร้องของสาวน้อย ที่ต้องการไปเที่ยวและพักผ่อนนอนค้างที่อัมพวา ๒ คืน คือวันที่ ๓ และ ๔ มีนาคม ๒๕๖๐

เย็นวันที่ ๓ มีนาคม เราไปเที่ยวตลาดน้ำอัมพวา โดยขับรถเข้าไปในวัดอัมพวัน แต่ที่จิดเต็ม เราต้องขับลึกเข้าไปจอดในที่ของเอกชนที่เป็นชาวบ้าน ที่แสดงท่าทีเอื้ออารี เสียค่าจอด ๔๐ บาท เดินลัดเข้าตลาดได้เลย บรรยากาศของตลาดน้ำอัมพวาแทบจะไม่แตกต่างจากเมื่อ ๔ ปีก่อนที่เราไปเที่ยวและเล่าไว้ ที่นี่ คราวนี้เรากินก๋วยเตี๋ยวกะลา ที่มาครั้งก่อนๆ ไม่เห็น แล้วไปซื้อข้าวคลุกกะปิกลับไปกินเป็นอาหารเย็นที่โรงแรม และซื้อหมี่กรอบ ข้าวเม่ากรอบ แม่เล็ก ส้มซ่าสูตรโบราณ โทร 081 809 8019 ไปฝากลูก ร้านนี้เราได้รับคำแนะนำจากคนขายข้าวคลุกกะปิว่าอร่อย ใช้ส้มซ่าของแท้ ซึ่งเมื่อเราลองกินที่โรงแรมก็พบว่าอร่อยจริงๆ จึงเอามาแนะนำไว้

ที่ตลาดนักท่องเที่ยวจีนมากมาย น่าจะเป็นสองในสามของคนที่มาเที่ยวตลาด นักท่องเที่ยวจีนพาลูกมาด้วย

เช้าวันที่ ๔ มีนาคม เราจึงออกตะลุยเที่ยวตลาดน้ำ และชมวัดต่อ

คืนวันที่ ๓ ผมเข้าอินเทอร์เน็ตตรวจสอบวันเปิดตลาดน้ำท่าคา พบว่าเปิดวันขึ้นแรม ๒, ๗, และ ๑๒ ค่ำ แต่วันที่ ๔ เป็นวันขึ้น ๔ ค่ำ ตลาดไม่เปิด เราจึงไปเที่ยว ๒ ตลาดคือ ตลาดน้ำดำเนินสะดวก กับตลาดน้ำบางน้อย ที่เป็นตลาดน้ำคนละขั้วอารมณ์ ตรงตามที่มีคนบอกไว้ในอินเทอร์เน็ต

ตลาดน้ำดำเนินสะดวกอยู่ที่จังหวัดราชบุรี ดังนั้นจริงๆ แล้วผมควงสาวเที่ยวสองจังหวัด

เราขับรถออกจากบ้านอัมพวา รีสอร์ท เวลาประมาณ ๘.๑๐ น. Google Map บอกว่า ท่านจะไปถึงตลาดน้ำดำเนินสะดวกก่อนตลาดเปิด เพราะตลาดเปิดเวลา ๙.๐๐ น. ซึ่งไม่เป็นปัญหาสำหรับเรา เพราะเราไปไหว้พระใหญ่รูปหลวงพ่อคง วัดบางกะพ้อมเสียก่อน แล้วเดินทางต่อ และเมื่อสาวน้อยเห็นป้าย บอกทางไปวัดบางน้อยพระนอนแสนเหรียญ ชื่อพระนอนดึงดูดให้สาวน้อยอยากไป เราจึงแวะไปไหว้พระนอนอีก ออกจากวัดบางน้อยก็ ๙ น. เศษๆ แล้ว

ไปถึงตลาดน้ำดำเนินสะดวกเวลาประมาณ ๙.๑๕ น. มีคนคับคั่งแล้ว นักท่องเที่ยวหลายชาติ ทั้งจีน ฝรั่ง และไทย มีแขกบ้าง อารมณ์ของตลาดน้ำดำเนินสะดวกคือ สถานที่รับนักท่องเที่ยว ไม่ใช่ตลาดของชาวบ้าน สังเกตว่าเสน่ห์ความน่ารักโอภาปราศัยมีน้ำใจของคนไทยเหือดหายไป แทนที่ด้วยวิญญาณธุรกิจ คนขายของ และคนให้บริการพูดห้วนๆ ไม่แสดงน้ำใจ และราคาสินค้าก็สูงแบบขายนักท่องเที่ยวต่างชาติ เดาว่าเขาคงอยากได้ลูกค้าต่างชาติมากกว่าคนไทย

บริการเรือเที่ยวคลองได้รับความนิยมมาก และคงจะทำรายได้ให้แก่คนดำเนินสะดวกมากที่สุด เมื่อเราขับรถเลี้ยวซ้ายออกจากถนน ๓๒๕ เข้าถนน ๖๐๐๖ จะมีป้ายบอกท่าเรือ สำหรับลงเรือชมวิวคลองและตลาดน้ำ เป็นระยะๆ นับสิบท่า และที่คลองดำเนินสะดวกบริเวณตลาดน้ำ ก็มีเรือรับนักท่องเที่ยวมากกว่าเรือขายของ ของที่ขายในเรือเป็นผลไม้เป็นส่วนใหญ่

ส่วนบนบก มีของขายหลากชนิด ที่มากที่สุดน่าจะเป็นเสื้อผ้า เครื่องประดับ ของกิน ทั้งอาหารและขนม ผลไม้ เป็นตลาดที่คนขายไม่ได้ผลิตเอง ต่างจากตลาดน้ำอัมพวา และตลาดน้ำบางน้อย

เราออกจากตลาดน้ำดำเนินสะดวกเวลาประมาณ ๑๐.๑๐ น. เพื่อไปชมตลาดน้ำบางน้อย ที่เป็นตลาดน้ำบนบก (แต่อยู่ริมน้ำ) และเป็นตลาดลูกค้าคนไทย ไม่มีนักท่องเที่ยวต่างชาติเลย และสินค้าขายโดยผู้ผลิตโดยตรง เราเดินไปซื้อผลไม้ที่ “คุณพี่” อายุ ๗๗ ปีสองคนนั่งขายบนเสื่อ และไปกินหอยทอด กับผัดหัวผักกาด ร้อนๆ จากกระทะเดี๋ยวนั้น ขายโดยชาวบ้านที่เป็นชาวสวนแถวนั้นเอง มาขายเฉพาะวันเสาร์อาทิตย์ อาหารไม่อร่อย แต่การพูดคุยออกรส และเราได้ความรู้ชีวิตของผู้คน

เราได้เข้าไปชม พิพิธภัณฑ์ตั้งเซียมฮะ ได้ความรู้เรื่องหม้อไหโบราณ ที่งมได้จากก้นแม่น้ำแม่กลอง ไหหลายแบบเตือนความจำว่าผมเคยเห็นที่บ้านสมัยเด็ก แต่ที่ไม่เคยเห็นและทำให้นึกได้ว่าทำไมหมวกทรงหนึ่งได้ชื่อเดียวกัน คือหม้อตาล พอเดินไปดูอีกที่จึงมีภาพหมวกทรงหม้อตาลของทหารเรือให้ดู พิพิธภัณฑ์นี้อยู่ในอาคารคล้ายห้องแถวคูหาเดียว จัดสิ่งของอย่างเป็นระเบียบ เป็นหมวดหมู่ ของแต่ละชนิดมีเป็นสิบหรือหลายสิบชิ้น คำอธิบายมีน้อย ไม่มีเทคโนโลยีสมัยใหม่ช่วยให้ความรู้แก่ผู้ชม เขาเปิดให้ชมโดยไม่เก็บเงิน แต่มีตู้รับบริจาค ผมบริจาคไป ๑๐๐ บาท ด้วยความคิดว่า หาเอกชนมีจิตใจดีทำพิพิธภัณฑ์ให้ความรู้แก่สาธารณะเข่นนี้ได้ยาก

ตลาดน้ำทั้ง ๓ แห่งมีส่วนที่เหมือนกันคือ สินค้าที่ขายในเรือมีน้อยมาก ที่ตลาดน้ำบางน้อยไม่มีเลย (คือที่ตลาดน้ำบางน้อยไม่เห็นเรือเลย) และที่เหมือนกันอย่างยิ่งคือเสน่ห์ชวนถ่ายรูป (photogenic) ซึ่งถือเป็น “สินค้า” ดึงดูดนักท่องเที่ยวในปัจจุบัน

สมุทรสงครามน่าจะมีรายได้จากการท่องเที่ยวเป็นหลัก และการท่องเที่ยวของที่นี่น่าจะเรียกได้ว่าเป็นการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม ที่แตกต่างจากที่อื่น ตอนเช้า ที่เราขับรถไปตามถนน ๓๒๕ เพื่อไปดำเนินสะดวก เห็นรถทัวร์คันใหญ่ๆ มากมาย แวะหยุดชมสถานที่ต่างๆ รายทาง คันหนึ่งเห็นเขาแวะชมเตาเคี่ยวน้ำตาล ซึ่งเมื่อกว่าสิบปีมาแล้วผมก็เคยไปชม กับคณะ ตอ. ๒๓ (เพื่อนของสาวน้อย)

เย็นวันที่ ๔ เราชวนกันไปกินอหารทะเลที่ครัวน้ำทิพย์ริมคลอง ซึ่งอยู่ใกล้ๆ กินปูม้านึ่งหนึ่งกิโล (สามตัว) ปูทะเลไข่ผัดผงกะหรี่ และผัดผักรวม (ใส่กุ้งตัวโต) อร่อยทุกอย่าง จ่ายเพียง ๑,๒๔๐ บาทเท่านั้น สมุทรสงครามมีร้านอาหารอร่อยมากมายหลายร้าน

วิจารณ์ พานิช

๔ มี.ค. ๖๐

ห้อง ๑๑๑ อัมพวารีสอร์ท แอนด์ สปา

1 ก๋วยเตี๋ยวกะลา

---

2 หมี่กรอบ ข้าวเม่ากรอบ แม่เล็ก ส้มซ่าสูตรโบราณ โทร 081 809 8019

---

3 คลองอัมพวากว้าง

---

4 คลองดำเนินสะดวกแคบ

---

5 ร้านรุกคลองที่ดำเนินสะดวก

---

6 ตลาดดำเนินสะดวกส่วนบนบก

---

7 ตลาดน้ำบางน้อย

---

8 ตลาดอยู่บนบก

---

9 ซื้อผลไม้จาก คุณพี่

---

10 กินหอยทอด

---

11 ภายในพิพิธภัณฑ์ตั้งเซียมฮะ ด้านหน้าสุดคือเตาเชิงกราน

---

12 หม้อตาาล

---

13 ตะเกียงน้ำมันมะพร้าว

---

14 หลวงพ่อคง

---

15 คลองบางน้อยที่หน้าวัดบางน้อย

---

16 พระนอนแสนเหรียญ