วัฒนธรรมการเรียนรู้ : ความจำเป็นในทางชีวิตสำหรับวันนี้
ความจำเป็นเร่งด่วนในยามเช้าของทุกวัน…วันนี้ผมตื่นขึ้นมารู้สึกว่าวันเวลาหมุนไปเร็วมาก...โดยเฉพาะผมที่มีครัวครอบแล้ว...สิ่งที่ต้องจัดการต้องเรียงลำดับความสำคัญก่อนหลังเช่นวันนี้...
จัดการเรื่องลูกชายวัยซนอายุเกือบ 6 ปี ออกมาจากห้องนอน...มาอาบน้ำ...สวมใส่ชุดนักเรียนทานข้าว...เตรียมพร้อมส่งขึ้นรถโรงเรียนที่มารับประมาณเวลา 07.10 น.
ต่อมาเจ้าลูกชายตัวเล็กอายุ 1 ปี 8 เดือนเศษ...เป็นคนต่อไป...อาบน้ำ...ทานนมเตรียมพร้อมไปส่งที่โรงเรียน...ปกติเราออกจากที่พักพร้อมกันพ่อแม่ลูก...โดยไปส่งลูกคนเล็กและไปส่งแม่ที่ทำงานและผมก็มาที่ทำงาน...
ทุกอย่างต้องก่อนเวลา 07. 30 น.ก่อนที่ผมจะเดินทางมาทำงาน...เรื่องครัว...เรื่องเสื้อผ้า...เรื่องความสะอาดบ้าน...เราทำงานร่วมกัน...อะไรทำได้ก่อนก็ทำก่อน...ร่วมด้วยช่วยกัน...
เป็นการเริ่มต้นเรียนรู้หลังจากเราส่งหลานสาวที่มาช่วยงานบ้านกลับบ้านแล้ว...สำหรับเมนูอาหารภายในครอบครัวเราผมยกให้แม่บ้านดำเนินการ...
การมีครอบครัวก็สนุกกับเรื่องราวในการดำเนินชีวิตไปอีกแบบหนึ่งนะครับ ฮา ๆ เอิก ๆ...ความเห็น (10)
- มีน้องซนๆ ตั้ง 2 คนไว้ชื่นใจ อาจจะยุ่ง แต่มีความสุขใช่ไหมค่ะ
- เค้าบอกว่าเวลามีเท่ากัน 24 ชั่วโมง ดิฉันแทบจะเหมือนวิ่งแข่งในการทำงานทุกวันเลยค่ะ แต่กิจกรรมสำคัญในชีวิตยังอยู่ครบค่ะ ยังได้วิ่งออกกำลังกายตอน 05.30 น. ทุกวันค่ะ
ชีวิตครอบครัว หากลงตัวก็มีความสุขดีนะครับอาจารย์ ...
ดูเหนื่อยดี...แต่เป็นเหนื่อยที่มีความสุข
ให้กำลังอาจารย์ครับ
สวัสดีครับ คุณ Bright Lily
ดีมากครับที่มีเวลาออกกำลังกายได้...ปรบมือให้ครับ
เล่น...ซุกซน...วุ่น ๆ...บางครั้งต้องส่งเสียงว่า...
ฮาโลย...ฮา ๆ เอิก ๆ...แต่ก็สนุกดีครับ...และมีความสุขตามอัตภาพครับ...
ขอบคุณครับ
จาก...umi
สวัสดีครับ คุณจตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
ลงตัวแล้วครับสำหรับครอบครัวผม...
ใช่ครับ...เป็นเหนื่อยที่มีความสุข...ด้วยเห็นทุกคนมีความสุข...ครับ ฮา ๆ เอิก ๆ
ขอบคุณครับ
จาก...umi
ดูแล้วอบอุ่นดีนะคะ .....แต่สำหรับนิวเนี่ยยย.???..เหอ ๆ แค่ตื่นมาอาบน้ำแต่งตัวสำหรับตัวเองก็เกือบจะไม่ทันอยู่แล้ว แง ๆๆๆๆ
สวัสดีครับ คุณ นิว
ที่คุณเล่ามานี้...เป็นความอิสระที่สัมผัสได้นะครับ...
ช่วงเช้าวันเวลาเร็วจริงนะครับ...เตรียมแทบไม่ทัน...
พอเรารีบ ๆ ก็ลืมนั้นลืมนี้...เคยเกิดขึ้นกับชีวิตผมเหมือนกัน...เช่นพอไปถึงที่สอน...สิ่งที่เตรียมสอนไม่ได้หยิบติดมือไป...เลยต้องใช้ความเก๋า...สอน...ฮา ๆ เอิก ๆ...
ขอบคุณครับ
จาก...umi
โห ใช้ความเก๋าเลยยยเหรอคะ...อิอิ... แต่ของนิว ไม่มีความเก๋า...แง ๆๆๆๆ แต่ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เพราะนิวจะใช้วิธีเตรียมทุกอย่างใส่ไว้ในกระเป๋าตั้งแต่ตอนกลางคืน (เหมือนเตรียมหนังสือก่อนไปเรียนพรุ่งนี้เช้า ยังไงยังงั้น ...อิอิ..)
พอเช้าปุ๊บ กระโดดลุกจากเตียง ก็อาบน้ำแต่งตัวไปทำงานเลย อิอิ...นิวตื่น นู่นนนน 7 โมงครึ่งคะ ฮา ๆๆ เอิ๊ก ๆๆ มาทำงานทัน 8:30 พอดี อิอิ...หลังจากนั้นก็เข้าสอนคะ....(เป็นคุณครูที่มาตรงเวลาเป๊ะ...ไม่เคยเข้าก่อนเวลา และออกก่อนเวลาคะ...อิอิ...)
สวัสดีครับ คุณนิว
เท่าที่ฟังเล่ามา...การเตรียมตัวอย่างนี้...ทำให้เราไม่ประมาทนะครับ มีการวางแผนไว้ล่วงหน้า...
นึกถึงเพื่อนผมเขาเป็นคนลืมเก่ง...ทางแก้ของเขาคือ
สิ่งของใด ๆที่ต้องเอาไป...เขาจะเอามากองไว้ใกล้ประตูทางออก....เพื่อหยิบไปตอนออกจากประตู...
แต่ก็ยังลืมอยู่ดีครับ...ฮา ๆ เอิก ๆ...
ผมยังสงสัยเหมือนกันว่าบางครั้ง...หล้งจากสอนเนื้อหาเสร็จแล้ว...นักศึกษาชวนเลิก...หรือไม่วันไหนผมติดราชการ...ไปพบนักศึกษาห้องนั้นแล้วจะสอนชดเชยให้...สิ่งแรกที่รู้ว่าวันนี้ไม่มีการเรียน...พวกเขาจะเฮ...อย่างมีความสุข...และต่อรองเพื่อไม่ให้เราสอนชดเชยก็มี...ฮา ๆ เอิก ๆ...บางทีเราก็ชอบเหมือนกัน...
ขอบคุณครับที่มาเติมเต็มต่อยอด
ขอบคุณครับ
จาก...umi
- ตามมาอ่านเสี้ยวชีวิตประจำวันของอาจารย์ ดีนะคะ ที่คุณแม่ของน้องๆไม่ได้ขึ้นเวรดึก ไม่งั้นอาจารย์วุ่นกว่านี้แน่ค่ะ
สวัสดีครับ คุณ nutim
มีครับที่คุณแม่ขึ้นเวร...ไหนจะทานข้าวไหนจะอาบน้ำ
มะลุมมะตุ้มไปหมด...ต้องใช้วิธีแบบเซียน...ไร้กรอบ...
เช่นอาบน้ำทั้งพ่อทั้งลูกไปด้วยกัน...สนุกดีครับ...
งานอาชีพของแม่เด็กนี้ ผมถือว่าเป็นอาชีพพิเศษจริงๆ...และทำงานพิเศษเวลาเข้ากะต่าง ๆด้วยครับ...
ขอบคุณครับ
จาก...umi