ปีใหม่ นับเป็นช่วงเวลาแห่งการเปลี่ยนแปลงและเปลี่ยนไป การเดินทางสู่ความใหม่ของชีวิตทุกชีวิต
แต่สำหรับผม ปีใหม่ปีนี้ เป็นช่วงเวลาที่ทำให้เข้าใจสัจธรรมของชีวิตให้มากยิ่งขึ้น
ถึงเข้าใจ เข้าใจขึ้น สะสมมาก จนตกตะกอน แต่ก็ไม่อาจจะเลยความเสียใจ
ที่ตอกย้ำ ทำให้ผมรู้สึกซัดเซ และเดียวดาย หดหู่ไม่ได้
ความตาย ได้มาเยือนบุคคลที่ผมรัก ตั้งแต่วันปีใหม่วันแรกเลย
นับตั้งแต่ เพื่อนรักที่เรียนมาตั้งแต่ ชั้น ม.1 ถึง ม.ุ6
ถัดมาคือหลวงปู่ของทิมดาบ ที่มรณภาพ ทำให้ผมอดเข้าใจรอยยิ้มของหลวงปู่
ที่ผมบอกว่า หลวงปู่อย่าเพิ่งจากไป รออีกนิดหน่อย หลวงปู่จะได้บวชให้ทิมดาบแล้วนะ
และอีกท่านที่ผมรักและเคารพมากๆ คือ ปู่สอน คนปลูกต้นไม้ หรือที่ผมชอบเรียกว่า
"ผีบ้า" ปลูกต้นไม้ แห่งบ้านโนนเสลา อ.ภูเขียว จ.ชัยภูมิ
ผมได้เขียนบันทึกถึงท่านไว้มากมายเลย
https://www.gotoknow.org/blog/adirek13
การปลูกต้นไม้ กับการเข้าใจสัจธรรมชีวิตและสิ่งแวดล้อม
การน้อมนำธรรมะจากพระพุทธเจ้ากับธรรมชาติ
ปู่สอนหลับไปอย่างสงบ และการบอกลูกๆ หลานๆ ว่า
งานศพของท่าน ขอให้จัดแบบโบราณ คืนสู่ธรรมชาติและพื้นดินมากที่สุด
ขอให้จัดงานแบบเรียบง่าย และรบกวนเบียดเบียนทุกชีวิตให้น้อยที่สุด
ผมไม่สามารถไปร่วมงานปู่สอน และส่งปู่สอนพร้อมกับสายหมอกสีขาวเยือกเย็นที่ลอยขึ้นบนฟากฟ้า
ผมได้แต่ยืนสงบและไว้อาลัยให้กับปู่ เบื้องหน้าคือ ต้นไม้ใหญ่ใกล้ห้องทำงานของผม
พร้อมกับลูบลำต้นที่เปลือกหนา แตกระแหง สากๆ มือ แต่อบอุ่นในใจ
ผมได้ยินเสียงปู่ที่ก้องในใจเสมอๆ ว่า
"เราอยากปลูกต้นไม้ ก็ปลูกไปนะ มันโตขึ้น คนมาตัดทำลาย อย่าไปโกรธเขา
ต้นไม้พูดไม่ได้ แต่เราใช้ใจแทนภาษาได้ ให้ต้นไม้สร้างประโยชน์แทนเรา แม้มันตายแล้ว
เพียงเศษซากของมัน ยังมีประโยชน์ต่อสรรพชีวิต"
ขอไว้อาลัยด้วยครับ
จำได้ว่าอ่านบันทึกนี้ตั้งแต่แรกๆ
แต่ไม่มีโอกาสได้ไปที่ปู่สอนเลย
สวัสดีปีใหม่ครับ
เสียใจด้วยนะคะ
เมื่อวานพี่แก้วเดินผ่านเตียงที่แม่เคยนอนรักษา
พร้อมกับแหงนดูพัดลมที่แม่บริจาค
ใจยังแป๊บ
ปู่สอน. คงอยู่ในความทรงจำ..ของคน. ที่เข้าใจ. ต้นไม้..และพูดถึงต้นไม้แทน...ให้กับความรู้สึก...ที่เป็นตัวอักษร..ไม่ได้..
หากญาติท่านใดของปู่สอน..จะนำ. ..เถ้าถ่าน. สุดท้ายมาโปรยปรายในป่าอภัยทานทองผาภูมิ..กลับการคืนสู่ธรรมชาติ. อย่างสมรูณ์...ของท่าน. ในครั้งนี้. ติดต่อ..ผ่านหน้าคุณทิมดาบ..จะได้ไหมเอ่ย...
ยายธีค่ะ..
(ขอให้ท่าน ปู่สอน. ...สู่สุขคติภพ. สู่ธรรมชาติธรรม..ดังปรารถนา..)....เจ้าค่ะ
ได้ดูและเฝ้ามอง ...ต้นไม้เติบโต ... เหมือนดูเด็กๆ เติบโตเช่นกัน