สวัสดีวันพฤหัส แสนมัวๆ ฟ้าไม่สว่างเลย
วันนี้ฉันมีเวรขายนมในตอนเช้า จึงต้องมาโรงเรียนเช้ากว่าปกติ มาก่อนเจ็ดโมง
โดยจะอยู่กับครูเวรอีกคน วันนี้เป็นการเข้าเวรครั้งแรกของฉัน
เพราะกำหนดเวรใหม่เพิ่งออก
เวรขายนมจะทำอยู่ สามเวลาคือ ช่วงเช้า ช่วงกลางวัน และช่วงเย็นมานั่งเฝ้าแถวเจดีย์
ช่วงที่หนักที่สุด ก็คงเป็นช่วงกลางวัน เพราะฉันต้องรีบไปกินข้าวก่อน ตอน 11 โมง
จากนั้นก็รีบมาสอนในคาบที่สี่ก่อน แล้วก้ลงไปทำเวรขายนม เป้นชีวิตที่เร่งรีบดีจริงๆ
นอกจากเวรขายนมเเล้ว ในโรงเรียนยังแบ่งเวรเป็นจุดต่างๆ ให้ครูได้รับผิดชอบ
ซึ่งก็จะเปลี่ยนเวรเมื่อครบหนึ่งเดือน
วันนี้ได้เป็นครูพี่เลี้ยงของเด็กคนนึง ครูพี่เลี้ยงสอนพิเศษคณิตให้
การใช้ความอดทนนี่เป็นเรื่องที่ยากจริงๆ เด็กไม่อยู่นิ่ง เด็กไม่เข้าใจ
แต่เราต้องพยายามที่จะสอน เรื่องบางเรื่องที่เด็กเรียนมาแล้ว สมควรจะเข้าใจ
กลับไม่เข้าใจ เราก็ต้องกลับไปสอนใหม่ทั้งหมด
เข้าใจระบบ บางทีเด็กก็ถูกยัดเยียดให้เรียนรู้มากไป
ขนาดฉันเป้นผู้สอนที่ต้องสอน ยังรู้สึกหนื่อยแทนเลย
เนื้อหามากมาย ถูกยัดไปในเพียงวันๆเดียว
ไม่มีความเห็น