คิดถึงพระองค์ท่านจัง​

ก่อนไปวัดพกซองเปล่าติดตัวไปหาแม่กับพ่อด้วย..บอกพ่อแม่และน้อง ๆ ว่า..วันนี้จะไปทำบุญพุ่มกฐินพระราชทาน..ที่วัดในตลาด เป็นกฐินพระราชทานจากในหลวง รัชกาลที่ 9..

..
เท่านั้นแหละ!! แม่ก็วิ่งแจ้นไปหยิบเงินมา ยื่นให้พ่อ 1 ใบ แบงค์ที่อยู่ในมือนั้น..พ่อและแม่..ต่างก็ยกขึ้นท่วมหัว.....พูดพรึมพรำอยู่ในลำคอ
..
สัญชาติญานของความเป็นลูกรู้ทันทีว่า..ท่านคิดอะไรอยู่
..
แต่สำหรับตัวเองแล้ว..มันก็ไม่ต่างกัน
..

..
อดไม่ได้ที่จะถ่ายรูปนี้เก็บไว้...ในห้วงความทรงจำของชีวิต

..
ชีวิตหนึ่งที่เกิดในรัชกาลของพระองค์ และวันนี้ยังได้ทำบุญทำกุศลร่วมกับพระองค์ท่านอีก
..
..
เงินในซองที่รวบรวมได้...มีไม่มากหรอก..
แต่เงินบุญนั้น...หนักเท่ากันเสมอ..ถึงแม้นจะมากหรือน้อยก็ตาม.. ถ้าทำด้วยหัวใจที่พอเพียง..
..
คำสอนของพ่อนั้น..เรียบง่ายเสมอ...
..
..
เขียนสิ่งนี้เสร็จแล้ว..น้ำตามันก็เรื้อนขึ้นมาทันที...
ทำไมคำสอนของพ่อนั้น...เรียบง่ายเหลือเกินก็ไม่รู้...
..
..
..

คิดถึงพระองค์ท่านจัง