นานนับเดือนที่ห่างหายไปจากบ้านG2K นาน เพราะเครื่องมือทำงาน ไม่อำนวย ป่วยเข้าโรงซ่อมเป็นเดือน ช่างซ่อมก็ใจดี แนะนำให้ซื้อใหม่ บอกว่าดีกว่าซ่อม เราก็คิดในใจ ว่าซื้อใหม่เราคิดเองได้ แต่เราอยากซ่อมของเก่า ด้วยเครื่องนี้ใช้มานานเกือบสิบปี รู้สึกรัก หวง คุ้นชิน ถึงแพงก็ซ่อม หากซ่อมได้ ท้ายที่สุดก็ยังโชคดีที่ยังใช้ได้ ก็เลยบอกช่างว่า ซ่อมได้ ซ่อมเถอะ แพงไม่ว่า นานไม่ว่า ขอให้ซ่อมได้ ใช้ได้ก็จะรอ นึกถึง วาทกรรมที่พูดกันบ่อยว่า "ถึงแกก้านาย ถึงร้ายก้ารถ" (ถึงแก่ก็ตำรวจ ถึงเก่าก็รถ)ตำรวจถึงแก่ก็จับผู้ร้ายได้ ถึงร้าย(เก่า)ก็รถยนต์ เป็นพาหะนะเดินทางได้ ถึงเก่าก็คอมพ์ ถึงแพงก็ซ่อม ก็เป็นคอมพ์คู่ชีพ ที่ยังใช้ได้ดี จากนี้คงได้แวะเวียนมาทายทักมิตรรักเหมือนเดิม
ยินดีต้อนรับการกลับบ้านครับ ;)...
ขอบคุณอาจารย์ วัส
กิจกรรม อ่าน คิด เขียน เมื่อไม่ได้เขียน ก็รู้สึก ไม่ได้แลกเปลี่ยนแบ่งปันในความคิด
มิน่าหายไปนาน
ดูแลสุขภาพดีๆนะครับ
เดือนหน้าพบกันครับ
ขอบคุณท่านอาจารย์ ขจิต
สุขผู้สูงวัย เป็นไปตามอายุ
แต่คงไม่เป็นไร
11 -13 พบกันที่สวนไอดิน บ้านครูหยิน น่ะครับ
กราบสวัสดีค่ะ ท่านวอญ่า คิดถึงเสมอค่ะ เมื่อไหร่จะชวนกันมาเจียงใหม่อีกคะ ..
สวัสดีครับครู krutoom มีโอกาสขึ้นเหนือ
จะหาโอกาสไปเยี่ยมครับ
ยินดีด้วย..จ้า..ท่าน วอญ่า ผู้เฒ่า..(แทปเลตของยายธีมมีคนล้วงไปจากย่าม..อย่างนี้แก้ไม่ได้..๕๕๕)..
เสียใจด้วยครับคุณ ยาย
เรามักคุ้นชินกับข้าวของเครื่องใช้ ที่ใช้ประจำ
ถึงไกล ก็เพื่อน นะ (เพื่อน GTK เจ้าค่ะ)
ใช่ครับ คุณดารณี ถึงไกลก็เหมือนไกล้ ผ่านบ้าน โกว์
ผมก็เช่นกัน ห่างไปนาน คิดถึง จึงกลับมาอีกครั้งครับ
ขอบคุณครับ
ช่วงนี้ปรับค่าใช้จ่าย
ยกเลิกใช้อินเตอร์เน็ต
พิมพ์กับมือถือ
ไม่สะดวก