๔๑๓. ไม่คาดหวัง...ก็ไม่ผิดหวัง

เพลงฉ่อย..กิจกรรมลดเวลาเรียน เพิ่มเวลารู้ ของโรงเรียน ก้าวย่าง เข้าสู่ ปีที่สองแล้ว...ปีนี้เริ่มต้นไม่ค่อยจะสวยงามเท่าไรนัก..เนื่องจาก..ภาระงานของโรงเรียนเริ่มมีเข้ามามาก และนักร้องนำ(ไก่)ก็เรียนจบ ป.๖ ไปเรียนต่อ ม.๑ แล้ว เหลือแต่เด็กชายโก้..กับชาวคณะ..ดังนั้น ชื่อ คณะ ไก่โก้โชว์เพลงฉ่อย..ก็ต้องปรับเปลี่ยน

ผมให้เขาคิดชื่อคณะกันเอง..ผลออกมา..ชื่อว่า..ชายโก้..โชว์เพลงฉ่อย...กำลังจะวางแผนให้โก้กับชาวคณะเป็นพี่เลี้ยง..สอนน้อง..ด้วยบทฉ่อย ค่านิยม ๑๒ ประการ ก็พอดีมีงานเข้า

สภาเด็กและเยาวชนจังหวัดกาญจนบุรี..จะนำผลงานไปจัดแสดงในงานสภาเด็กและเยาวชนระดับภาค และติดต่อให้สภาเด็กฯของเทศบาลเลาขวัญ..ที่มีเด็กชายโก้ (ศรายุท กรับทอง) เป็นประธานสภาฯ นำชาวคณะ ไปร่วมประกวดในหัวข้อ..เพลงพื้นบ้าน ต่อต้านยาเสพติด โดยให้ไปในนามของจังหวัด..

วันที่ ๑๓ มิถุนายน ๒๕๕๙ วันสุดท้าย...ของการส่งใบสมัคร เสร็จเรียบร้อย บอกโก้..ให้ฝึกซ้อมการแนะนำตัวไปก่อน และผมบอกทุกคนว่า..เราจะมีงานโชว์เพลงฉ่อย เรื่อง ยาเสพติด ที่นครปฐม นะ

วันที่ ๑๕ มิถุนายน ๒๕๕๙ ผมเขียนบทเสร็จ ให้โก้ไปอ่านเป็นการบ้าน จากนั้นกำหนดการซ้อมก็วางไว้ ๔ วัน คือ ๑๖ – ๑๙ มิถุนายน ใน ๔ วันนี้ มีเสาร์ อาทิตย์ อยู่ด้วย ๒ วัน

เด็กชายโก้...นับว่าสุดยอดมาก ผ่านไปได้เพียง ๒ วัน ก็จำบทได้หมด..ด้วยมีเวลาซ้อมน้อย ผมจึงบอกให้โก้ ไม่ต้องเครียด สบายๆ เล่นมุขเยอะๆ ในบทที่ขับร้องคนเดียว ไม่มีลูกคู่ให้โต้ตอบ ผมก็บอกโก้ให้ทำเสียงให้ฟังดูมีชีวิตชีวา มีลูกเหน่อบ้าง ร้องซ้ำบ้าง ตรงไหนที่ผมเขียนว่า (มุข) ไม่ต้องรอครูคิดมุข โก้จะพูดอะไรก็ได้ ให้พูดตลกๆ ขำๆ กับมือกลองกับมือกรับ...ให้นักดนตรีเข้ามามีส่วนร่วม ..ท้ายที่สุด...ก็นัดหมายฝึกซ้อมวันเสาร์ ๑ ชั่วโมง ดูท่าทางแล้ว งานนี้ ก็น่าจะพอไปได้เนื่องจาก...ทุกคนในคณะ..กระตือรือร้น ให้ความสนใจ ร่วมมือเป็นอย่างดี

วันอาทิตย์..๑๙ มิถุนายน ผมกลับจากประชุมรับนโยบายฯจากเขตพื้นที่การศึกษาฯ กลับเข้าโรงเรียนตามที่นัดหมายนักเรียนไว้....ว่า..จะมอบชุดการแต่งกายให้นักเรียน..และนัดหมายเวลาการเดินทางในวันรุ่งขึ้น...

พอถึงโรงเรียน..ก็พบโก้กับทีมงาน มารออย่างพร้อมเพรียง ผมมอบชุดให้ไปเปลี่ยน เพื่อดูความเรียบร้อย..และตั้งใจจะซ้อมใหญ่ แต่ก่อนซ้อมขอประชุมก่อน...พอทุกคนมากันพร้อมหน้า ด้วยเสื้อผ้าในชุดที่จะใช้แสดงจริง...ผมก็พูดให้ทุกคนรับทราบ...

“....ครูจะบอกพวกเธอว่า..งานนี้ไม่ได้ไปโชว์ธรรมดา เมื่อขึ้นเวที จะมีคณะกรรมการประเมินการแสดงของเธอด้วยเพื่อจัดอันดับที่ ๑ – ๓ มีเงินทุนการศึกษา เกียรติบัตร และโล่รางวัล จากผู้ว่าราชการจังหวัดนครปฐม แต่ครูไม่คาดหวังหรอก และเธอก็ไม่ต้องไปหวังอะไรมาก ครูขอให้เธอเล่น ไปตามบท เล่นให้เต็มที่ ตามที่ถนัดและซ้อมมา เล่นอย่างไรก็ได้ ที่เธอคิดว่า เธอสนุก คนดูก็สนุกกับเธอ...ทำให้คนดูมีความสุขที่ได้มาดูเธอ..แค่นี้พอแล้ว”

“...ให้เธอแต่งชุดที่จะแสดงมาจากบ้าน รถตู้ของเทศบาลจะมารับเธอหกโมงเช้า ครูคงไม่ได้ไปกับเธอ เพราะต้องอยู่ต้อนรับนิสิตที่จะมาจัดค่ายวิทยาศาสตร์ ขอให้เธอดูแลตัวเอง เชื่อฟังพี่ที่เขาพาไป...”

โก้..มีสีหน้างงๆ ผมก็ไม่รู้ว่างงอะไร งงที่รู้ว่า เป็นการประกวดเพลงฉ่อย หรืองงที่ผมไม่ได้ไปด้วย

วันจันทร์ที่ ๒๐ มิถุนายน ๒๕๕๙ นิสิตมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ กำแพงแสนที่มาจัดค่ายวิทยาศาสตร์ กลับไปแล้ว...เย็นมาก.. ผมเตรียมตัวกลับบ้าน ฝนกำลังจะตก คณะของโก้ ก็ยังไม่กลับ แต่ผมก็ไม่ได้วิตกกังวลมากนัก เพราะเจ้าหน้าที่ของจังหวัด ไลน์มาบอกว่า ....

“กำลังเดินทางกลับครับ..พอดีรอฟังผลการประกวดครับ....เราได้ที่ ๒ ครับ แพ้วิทยานาฏศิลป์ไปนิดเดียว แต่ชนะโรงเรียนมัธยมครับ ได้รับโล่รางวัลด้วย ขอบคุณ ผอ.มากนะครับ”

ครับ...ผมไม่รู้ว่า จะสมหวัง หรือ ผิดหวัง เพราะไม่ได้คาดหวังอะไรมากมาย แต่ก็ดีใจครับ

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๒๑ มิถุนายน ๒๕๕๙