วันที่ 8 ข้อสอบยากหรือเราโง่ (26/05/2559)
สวัสดีเช้าวันพฤหัส มาโรงเรียนเช้าเหมือนเดิม แต่วันนี้ไม่ได้ทานขนมจีบกับข้าวต้มเป็นอาหารเช้า เริ่มจะเบื่อ เปลี่ยนเมนูมาเป็นไส้กรอกแทน 555 นี่ไงหน้าตาอาหารมือเช้า รสชาติก็พอไปวัดไปวาได้ รสชาติพื้นฐานอยู่
เช้านี้ไม่ได้ไปเข้าแถวเคารพธงชาติ เพราะต้องไปส่งเจ้าตัวแสบ 3 คนไปซ้อมท่องบทสวดมนต์ เป็นมัคทายกของโรงเรียน ที่หอกิตติ ซึ่งอยู่ในโรงเรียนนี่แหละ โรงเรียนนี้มีทุกอย่างจริงๆ แทบจะไม่ได้ไปวัดเลยล่ะ ส่วนเด็กเราก็เก่งเหมือนกันนะ ท่องบทสวดมนต์คล่องมาก เหมือนกับมานั่งฟังพ่อหนานที่วัดเลย 555 นั่งฟังไปด้วย ก็เกือบนั่งหลับไปด้วย
พอเลิกแถว ก็พากันกลับห้อง มาคุมเด็กทานนม ก่อนจะเข้าสอนคาบแรก วิชาคณิตศาสตร์ สอนเรื่องเดิมตอนแรียนพิเศษ เด็กๆก็ทำได้สบายมาก เหมือนทบทวนให้อีกที เริ่มชินกับการสอน ไม่แสบคอ
คาบ 3 สอนวิชาภาษาไทยอีก ยังไม่ได้พักหายใจก็ต้องสอนอีกละ ดีนะตอนบ่ายไม่มีสอน ภาษาไทยก็เหมือนกัน เรื่องกล้วยๆสำหรับเด็กๆ เพราะเรียนมาแล้ว เราก็พลอยสบายไปด้วย ไม่ต้องเสียแรงอธิบายเยอะเท่าไหร่ แล้ววันนี้ก็สอนเสร็จแล้วทั้ง 2 คาบ
ตอนบ่ายหลังทานข้าวก็ต้องมานั่งตรวจใบงาน ลงคะแนน ทำบันทึกหลังการสอนอีกเพียบ เฮือก...ขอเวลาว่างหน่อย...
บ่ายโมงแล้ว ต้องไปส่งเด็กแข่งการอ่าน ชื่อว่า การอ่านเอาเรื่อง เป็นการอ่านที่เอาเรื่องจริงๆ ยากมาก เป็นข้อสอบเมื่อปีที่แล้ว ที่เอามาคัดเด็กไปแข่งขันระดับเขต ขนาดเรายังว่ายาก เด็กๆจะเหลือหรอ บ่นกันทุกคน ทำไปด้วยกุมขมับไปด้วย สงสารเด็ก ใช้เวลาไปนานมาก เราก็นั่งรอจนเด็กคนสุดท้ายทำเสร็จ นี่แหล่ะคือหน้าตาของข้อสอบ
และนี่คือบรรยากาศในห้องสอบ เด็กๆก็ทำไปด้วย เล่นไปด้วยนั้นแหล่ะ ใหม่ๆก็มีสมาธิ มาเจอข้อสอบแล้วสมาธิหนีหายหมด 555
ขนาดเราเรียนอยู่ปริญญาตรี ยังตอบไม่ค่อยได้ แล้วเด็กหล่ะจะขนาดไหน สรุปแล้วข้อสอบมันยากหรือว่าเราโง่กันแน่ 555
ความเห็น (3)
ข้อสอบบางอย่างของประถมศึกษา
ค่อนข้างยากกว่าระดับของชั้นนั้น
มีการคิดวิเคราะห์มาก
ขอให้มีความสุขกับการสอนครับ
นักเรียนแต่ละคนมีการเรียนรู้ที่ต่างกันค่ะ ดังนั้นข้อสอบจะมาวัดว่านักเรียนฉลาดหรือไม่ฉลาดนั่นไม่ได้หรอกค่ะ ไม่ว่าข้อสอบอะไรก็ตาม การวัดผลที่ดีจึงต้องหลากหลายรูปแบบค่ะ แต่การศึกษาไทยก็ยึดติดการวัดผลที่คล้ายการแข่งขันค่ะ แค่การตัดเกรดอิงกลุ่มก็แสดงถึงการแข่งขันแล้วค่ะ