วันที่แปด ประวัติศาสตร์ครั้งเเรก (25 พฤษภาคม 2559)
คาบสอนที่เพิ่มมา...
วันนี้จากการได้สอนแค่ 2 คาบ ได้รับเพิ่มาสอนแทนอีก 4 คาบ เสียงเเทบหายอย่างมาก รวบของเราไปอีก จัดไปเน้น ๆ 6 คาบ เเรกเริ่มกับคาบที่ 1 และ 2 กับการสอนแทนคณิตและภาษาไทย ป.2 ที่ค่อนข้างจะยากนิดหน่อยเพราะมีเด็กเรียนร่วมด้วย ไม่ค่อยฟังเลย ต้องใช้เสียงที่ดังมาก ตอนนี้วลีที่มักจะใช้บ่อย ๆ "เด็กเอ๋ยเด็กดี ไม่มีปัญหา เด็กชอบกินขี้หมา ไม่ชอบนั่งกับที่" จะกลายเป็นวลีติดตัวที่ใช้เเทบทุกห้องทุกชั้นของเด็กประถมต้นเสมอ ๆ ซะเเล้ว เสียงดังเมื่อไหร่ วลีนี้ต้องมาเเน่นอน
กับการ สอนประวัติศาสตร์ครั้งเเรก
วันนี้เริ่มประชันกับชั้นประถมศึกษาปีที่ 1/1 กับรายวิชาประวัติศาสตร์ มาเริ่มต่อในการสอนคาบที่ 3 กับการเรียน "รู้จักปฏิทิน" ที่ครูต้องนำปฏิทินของจริงมาให้นักเรียนดูทั้งปฏิทินแบบแขวน แบบตั้งโต๊ะ และเเบบพกพา ให้เด็กเห็นของจริงว่าปฏิทินนั้นเป็นอย่างไร เด็กต่างสนใจกันอยู่ แต่ก็มีเด็กส่วนหนึ่งที่ไม่ตื่นเต้นเลย เพราะอาจเห็นเป็นสิ่งธรรมดาไม่มีอะไรพิเศษ เป็นการสอนที่เป็นไปอย่างทุลักทุเลพอสมควรกับการสอนเป็นคาบแรกห้องแรก เด็กก็ให้ความร่วมมือกันอยู่ แต่ที่เเน่ ๆ ครูเด็กหน้าตาคล้ายกันมาก ครูจำหน้าไม่ได้เลยว่าใครชื่อไรบ้าง จำผิดบ้างสลับบ้าง แล้วเเต่ละชื่อก็ใช่จะธรรมดาที่ไหน "ยอดชาย คลาสสิก แก้มบุ๋ม1 แก้วบุ๋ม2 นิทาน องุ่น คอตต้อน ฯลฯ" ยิ่งเข้าสอนหลายห้องทั้งป.2 ป.1 ปะปนกันหมดเลย ในการสอนในครั้งนี้ทำให้ฉันรู้เลยว่าใส่เนื้อหาก็ถือว่าพอเหมาะ เเต่คงเน้นหนักใบงานมากไปหน่อย ลืมไปเลยว่าเด็กพึ่งขึ้นมาจากฉันอนุบาลพัฒนาการต่าง ๆ ยังไม่เต็มที่ เราก็ใส่ใบงานไปให้เขียนเยอะเกินไปจนทำให้เด็กบางคนทำไม่ทัน เเต่บางคนก็ตั้งใจที่จะทำและก็ทำออกมาได้ดีเลยทีเดียว ส่วนหนึ่งเราอาจอธิบายรวดเดียวจบ จนทำให้เด็กจดไม่ทัน ทำไม่ทัน ไม่เข้าใจบ้าง
แค่ครึ่งเช้า 3 คาบรวดเสียงเเทบหาย ขอน้ำผึ้งผสมมะนาวด่วน...
ลุยต่อในภาคบ่าย...
เติมพลังกับมื้อกลางวันข้าวผัดต้มจืดก่อนที่จะขึ้นมาในห้องช่วยครูพี่เลี้ยงเคลียร์งานเด็ก ตรวจสมุดจดการบ้านเด็กที่เรารับผิดชอบหน้าที่นี้ไปเเล้ว ไม่ได้พักเลยจริง ๆ ในคาบที่ 4 ต่อด้วยคาบที่ 5 กับประวัติศาสตร์ ป.1/2 บ้างคราวนี้ตั้งใจเเละมุ่งมาก จากในตอนเช้าสอนห้อง ป.1/1 ไปเร่มมีประสบการณ์การสอนเเล้ว เเต่พอมาเจอเด็กเท่านั้นเเหละ เหนื่อย ๆ เหมือนเดิม ในการสอนเราก็สอนไปอย่างช้า ๆ ทีละขั้นตอน ก็รู้สึกโล่งใจมาหน่อยหนึ่งละ ว่าโอเคเเล้ว พอมาในช่วงของใบงานเทานั้นเเหละ ก็อธิบายอย่างช้า ๆ และให้เด็กทำตามทีละขั้นตอน แต่เราลืมไปว่าเวลาในการทำของเด็กเเต่ละคนไม่เท่ากัน สุดท้ายก็อธิบายเร็วไปเหมือนเดิม พลาดเเล้วจริงๆ ไม่น่าเลย...
แต่สิ่งหนึ่งที่เด็กแสดงออกมานั้นคือการตอบคำถาม เด็ก ๆ จะ Active จะยกมือแย่งกันตอบคำถามที่ครุถามเกือบทุกคำถาม เห็นอย่างนี้เเล้วครูอย่างเราก็มีกำลังใจในการสอนเพิ่มมากขึ้นหน่อย ครูจะพยายามพัฒนาฝีมือการสอนของครู เพื่อเด็กนักเรียนตัวเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างพวกเธอนะ
มาจบด้วยการควบคุมการสอนแทนคาบเเนะเเนวต่อเป็นคาบสุดท้ายของชั้น ป.2/2 ที่เสียงเเทบไม่มีเหลือเเล้ว ยังดีที่ได้เพื่อนฝึกสอนด้วยกันมาช่วยคุม เราเลยขอตัวมาเคลียร์งานต่อในห้องของตัวเอง ทั้งงานวิชาประวัติฯ ที่สั่งเด็กทำใบงาน เเละงานเด็กของห้องประจำชั้นเราอีก วันนี้เลยไม่ได้พักเลย...ยืนเเทบทั้งวัน...เหนือยสุด ๆ
ครูจะพยายามพัฒนาฝีมือตัวเองนะนักเรียน รับรองนักเรียนจะไม่ผิดหวัง
ความเห็น (4)
"เด็กเอ๋ยเด็กดี ไม่มีปัญหา เด็กชอบกินขี้หมา ไม่ชอบนั่งกับที่" จะจำไปใช้บ้างถ้ามีโอกาส...ฮา... คาถาถานี้ท่านได้แต่ใดมา....
ผมได้มาจาพระอาจารย๋วัดศรีชมพู อ.เเม่ริม จ.เชียงใหม่ ที่ผมได้ไปสังเกตการสอนวิชาพระพุทธศาสนาที่โรงเรียนบ้านป่าติ้ว อ.เเม่ริม จ.เชียงใหม่ครับ
และผมได้เขียนขอบคุณไว้ในนี้เเล้วครับhttps://www.gotoknow.org/posts/607167
ชอบใจการจำชื่อนักเรียน
พยายามแยกให้ออก
จะได้เรียกได้ถูกครับ
สมัยก่อนผมใช้ท่องเลยครับ
สู้ๆครับ
ปล.รักษาเสียงด้วยนะครับ
ขอบคุณครับอาจารย์
ยิ่งได้สอนหลายชั้นายห้อง นักเรียนยิ่งมาก ชื่อนักเรียนยิ่งมาเรื่อย ๆ ปนกันหมดเลย ต้องเริ่มฝึกจดจำชื่อและหน้าของเด็กละครับ...ไม่งั้นยุ่งแน่ ๆ
