วันที่ 6 เริ่มจริงจัง (23 พฤษภาคม 2559)
เริ่มต้อนเช้าที่สดใสโดยการมาโรงเรียนแต่เช้า พร้อมที่จะทำหน้าที่ครู ขึ้นห้องประจำของตัวเองเพื่อนที่จะเอาของไปเก็บ แต่พบว่ามีนักเรียนชายสองคนกำช่วยทำความสะอาดห้องพักให้อยู่ทั้ง ๆ ที่ยังไม่ได้ ขอหรืออกคำสั่ง ช่างเป็นน้ำใจที่น่ารักจริงๆ
รูปไม่ชัดเพราะนักเรียนวิ่งเช็ด ^^” ขอบคุณนะคะนักเรียนของครู
เมื่อเสียงสัญญาณเตือนให้นักเรียนเก็บอุปกรณ์ ก็จะเต็มไปด้วยความวุ่นวายที่แสนน่ารักของเด็กๆ ชั้นประถมศึกษาตอนต้น ต้องรีบเก็บอุปกรณ์ในการทำความสะอาดและไปเข้าแถวกลัวไม่ทันเพื่อน ตอนแรกก็เดินเป็นแถวพอเพื่อนเริ่มเยอะก็เริ่มเล่น การเข้าแถวหน้าเสาธงนานๆ ช่างเป็นเรื่องยากของเด็กชั้นเล็กๆจริง ต้องมีพี่ๆ คอยมาสะกิดให้หยุดและฟังครูอยู่ตลอด
เข้าสู่ช่วงสอนวันนี้เป็นวันที่รู้สึกสอน ป.3 นักเรียนมีส่วนร่วมและฟังคุณครู มีบ้างบางคนที่คุยกันแต่ เพื่อนในห้องมักจะคอยเตือนเสมอไม่ต้องให้ครูดุหรือว่า จะเป็นการที่เพื่อนเตือนเพื่อนโดยให้นักเรียนจับคู่กับเพื่อนและฝึกพูดบทสนทนาภาษาอังกฤษ ที่แนะนำตัวเองง่ายๆ และเมื่อนักเรียนไม่เข้าใจ จะมีเทคนิคในการให้เพื่อนเป็นตัวอย่างให้ดู พูดช้าๆ และครูคอยช่วยเหลือเสมอ
ก่อนพักเที่ยง ได้ไปสังเกตกิจกรรมการเล่นเกมของครูในรายวิชาพลศึกษา นักเรียนได้มีส่วนร่วมมากๆ และมักจะไม่พังเวลาครูอธิบาย สนใจแต่ที่จะเล่นเกม วิ่งเปลี่ยว
หนูจะต้องชนะ นะคะครู
ช่วงบ่ายสอนวิชาวิทยาศาสตร์ นักเรียนช่างน่ารัก จริงๆ พยายามทำงานและดูวีดีทัศน์อย่างตั้งใจ คุยกันน้อยกว่าปกติ บางคนคุยกันบ้างแต่ก็ยังสามารถทำงานได้ตามที่ครูมอบหมาย
นอกจากหน้าที่ในการสอนแล้ว ครูยังมีหน้าที่ในงานด้านอื่นๆ อีกมากมาย อาทิ เช่นงานที่รับมอบหมายในวันนี้ คือ ลงทะเบียนผู้เข้าเยี่ยมโรงเรียน ซึ่งตั้งแต่ปี 2554 เป็นทบทวน ตรวจสอบความถูกต้องในการลงทะเบียน และตรวจสอบทางด้านการให้บริการสุขภาพ จากโรงพยาบาล สาธารณสุข ต่างๆ
ใช่เลยครับ ตอนเป็นเด็กๆ เราก็สนใจแต่เรื่องเล่น ... วิ่งเปลี้ยว (ที่บ้านผมออกเสียงแบบนั้นครับ) ... จนเมื่อโตขึ้น ได้อ่านงานของ ศาสตราจารย์ ดร.ชัยอนันต์ สมุทรวานิช เรื่อง Plearn (Play+Learn) หรือ เพลิน (เล่นเรียน หรือ เรียนเล่น) จึงเห็นด้วยกับท่านเต็มที่ว่า การเรียนที่ดีต้องทำให้เด็กๆ สนุก โดยเฉพาะถ้าต้องใช้ความพยายามอย่างสนุก จะสุดยอดมาก.... สู้ครับ
การสอนที่เหมือนไม่ได้สอน
เป็นวิทยายุทธขั้นสูง ;)...
ขอบคุณ คุณ อ.ต๋อย ในคำแนะนำนะคะ อย่าว่าแต่ตอนเด็กเลยค่ะ ตอนโตบางครั้งเราก็ยังชอบทำกิจกรรมมากกว่าที่จะนั่งฟัง อธิบายอะไรนานๆ การสอนแบบเพลิน เด็กได้สนุกไปด้วยและได้เรียนไปด้วย
Ongkuleemarn พยายามเข้าใจธรรมชาติของนักเรียน และค่อยๆ เรียนรู้ไปพร้อมๆ กับนักเรียน จะพยายามให้ดีที่สุดค่ะ ^^"