๓๙๕. ความรัก ความเข้าใจ คือ ส่วนหนึ่งของการศึกษา

ช่วงสายวันนี้..สุภาพสตรี เจ้าของร้านขายวัสดุอุปกรณ์การศึกษา ขับรถนำของที่โรงเรียนสั่งซื้อเพิ่มเติม แต่ไม่มากนัก มาส่งให้ถึงโรงเรียน ..พอลงจากรถประโยคแรกที่ทักทายกัน..”โรงเรียนร่มรื่นดีนะคะ” ผมยิ้มต้อนรับ แต่ไม่พูดต่อว่ากระไร ใจก็คิดไปว่า..ร่มรื่นจริงหรือเปล่า..ด้วยเป็นธรรมเนียมของธุรกิจการค้าขาย..เธออาจต้องการเอาใจลูกค้าก็ได้..ผมเข้าใจดี....

ตอนพักเที่ยง..มีข้าราชการครูเกษียณแล้ว อายุ ๖๕ ปี มาติดต่อขอสอนในโครงการศิลปะสร้างสรรค์..โดยคิดค่าตอบแทนไม่สูงมากนัก ซึ่งผมเคยใช้บริการมาแล้ว เมื่อ ๔ – ๕ ปีที่ผ่านมา ..คำแรกที่ครูศิลปะท่านนี้ทักทายผม เหมือนว่าคุ้นเคยกันมาก่อนแล้ว..”ผมเป็นแฟนคลับ ผอ.ในโกทูโนว์ ผอ.เขียนได้น่าอ่านมาก อ่านเข้าใจง่าย บางเรื่องเป็นประสบการณ์ของ ผอ...ผมอ่านแล้วน้ำตาซึม..” ผมรู้สึกงงนิดหน่อย..ที่ครูศิลปะท่านนี้..ท่านเข้าไปในแวดวงโกทูโนว์ได้อย่างไร..แต่ช่างเถอะ..ท่านมาประสานงานโครงการฯซึ่งเป็นอาชีพของท่าน..แน่นอน..ท่านก็ต้องนำเข้าสู่บทเรียน ด้วยคำพูดดีๆ..ที่ทำให้ลูกค้าอย่างผมประทับใจ..ผมเข้าใจ..

เปิดเรียนได้ ๓ วัน ผมรู้สึกมีความรักความเข้าใจในหลายๆเรื่อง ไม่เคยมีความรู้สึกเช่นนี้มาก่อน แต่ไหนแต่ไร เปิดเทอมจะเครียดมาก..วุ่นวาย..สับสน..ในจิตใจ อ่อนล้า เหนื่อยและเพลีย ทุกวัน

ปีนี้..เริ่มต้นคิดดี คิดใหม่ทำใหม่..เมื่อเรียกนักเรียนชั้น ป.๑ และ ป.๒ มาอ่านหนังสือให้ฟังในตอนเช้า ก่อนเข้าแถวเคารพธงชาติ.. เพื่อต้องการทบทวนความรู้ความจำ..ผมจะกล่าวชมเสื้อผ้าหน้าผม..ของนักเรียน..ถามถึงชีวิตความเป็นอยู่ที่บ้าน..ถามถึงการเดินทาง..ถามถึงพ่อกับแม่และอาหารมื้อเช้าว่าเธอ..กินข้าวเช้ามาหรือเปล่า..นักเรียนทุกคนตอบทุกคำถาม..อย่างตรงไปตรงมา..ตอบผิดก็เรียกเสียงฮา..เป็นที่สนุกสนานครื้นเครง..

การสื่อสารกันอย่างใกล้ชิด ระหว่างผม ในตำแหน่ง ผอ.โรงเรียน กับนักเรียน ทำให้ผมเข้าถึงความรู้สึกนึกคิดและข้อมูลพื้นฐานบางประการของนักเรียน..เป็นบรรยากาศที่เป็นกันเองระหว่างครูกับศิษย์..ที่ทำให้การเรียนรู้ง่ายขึ้น ผมจึงคิดว่า..การสอนถ้าเริ่มต้นด้วยความรักความเข้าใจแล้ว ไม่มีบทเรียนใดยาก และทุกอย่าง..เรียนรู้ได้

ความคิดที่ตามมาของผมก็คือ..ความรักความเข้าใจในลูกศิษย์ของเรา..มันอยู่ในหัวใจของครู ไม่ต้องเสแสร้งแกล้งทำ ไม่ต้องรอให้อาคารสถานที่ใหญ่โต หรือมีความพร้อม..ทำได้ตลอดเวลา นำออกมาใช้ได้เลยเมื่ออยู่โรงเรียน..

๓ วัน ผ่านไปอย่างรวดเร็ว ผมสอนและสร้างอารมณ์ขันในขณะที่สอนมิใช่น้อย..งานมากขึ้น แต่เหนื่อยน้อยลง..ความรักความเข้าใจในภารกิจการสอนนักเรียน..ทำให้มีกำลังใจ..และก่อให้เกิดความคิดบางอย่างตามมาอีก..

เด็กขาดเรียน..อย่าได้ไปต่อว่าเป็นเด็ดขาด..นักเรียนมีปัญหาบ้าง ไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่ง ทำความเข้าใจไว้ก่อน และควรศึกษาหากขาดเรียนบ่อย..เพราะ..แต่ละครอบครัว..พื้นฐานไม่เหมือนกัน

นักเรียนไม่ทำการบ้าน..อย่าไปดุด่าว่ากล่าว..นักเรียนบางคนกลับถึงบ้าน ไม่เจอพ่อกับแม่ กว่าจะได้กินข้าว ก็มืดค่ำ หลายครอบครัวยังมีปัญหาเรื่องปากท้อง ครูต้องเข้าใจ..

นักเรียนใช้เวลาในการเรียนรู้ไม่เท่ากัน..ถึงแม้เขาจะเรียนรู้ได้ แต่อาจต้องอาศัยเวลา เมื่อครูรักและเข้าใจนักเรียน..ก็จะทำให้บรรยากาศการเรียนรู้ร่วมกัน..เต็มไปด้วยมิตรภาพและความสุข ครับ

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๑๘ พฤษภาคม ๒๕๕๙

[คุณมะเดื่อ]

หวัดดีท่านผอ.คนเก่ง

เปิดเทอมมาได้ ๔ วัน

ก็เพิ่งรู้สึกว่า " ได้เป็นครูจริง ๆ "

เหมือนกัน ๕๕๕๕๕