วันที่ 2 เป็นครูจะทิ้งนักเรียนไม่ได้ (17 พฤษภาคม 2559)
วันที่สองกับการมาโรงเรียนในฐานะนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู (ครูฝึกสอน) ข้อดีของการมาบริการวิชาการทุกวันศุกร์ที่โครงการผลิตและพัฒนาครูสู่ความเป็นเลิศได้จัดให้กับนักศึกษา คือ ช่วยให้นักศึกษามีความคุ้นเคยกับเด็ก ครูและบุคลากรในโรงเรียน ทำให้ปรับตัวได้ง่ายขึ้น แต่ในฐานะครูฝึกสอนก็ยังไม่ชินอยู่ดี สำหรับวันนี้ ตามประสาครูไม่มีห้องประจำ จึงไม่มีนักเรียนที่ต้องดูแลประจำ การควบคุมดูแลเวรตอนเช้าก็ไม่มีประจำ สามารถเดินดูได้ทั่วโรงเรียน ตามความสนใจ แต่ส่วนใหญ่จะเลือกอยู่ดูแลห้องป.6/2 เนื่องจากได้สอนห้องนี้ทุกวันในชั่วโมง ลดเวลาเรียน เพิ่มเวลารู้ เพื่อสร้างความคุ้นเคยกับนักเรียนและเพื่อทำความรู้จักกับนักเรียนให้มากขึ้น ซึ่งนักเรียนห้องนี้ เป็นห้องที่ถือว่าดื้อมาก เท่าที่เคยเจอมา เพราะเขาเป็นเด็กโต ทำให้พูดยากหน่อย เข้าไปหาแรกๆ เด็กทำเหมือนเราเป็นอากาศธาตุ ไม่ฟัง ไม่สนใจ เทคนิคของเราก็คือ เข้าไปหาเขาบ่อยๆ ไปทุกครั้งที่ว่าง แล้วคอยถามสิ่งที่เขาต้องการหรือสนใจ พูดคุยให้ความเป็นกันเอง แต่มีขอบเขต คือให้เขารู้ตัวว่าเราเป็นครู เขาเป็นนักเรียน เหนื่อยหน่อย นานหน่อยกว่าเขาจะฟัง แต่ก็ต้องทนแล้วแหละ
ข้อดีของการแบ่งเขตบริการของโรงเรียน คือ ช่วยให้นักเรียนมีความรับผิดชอบต่อหน้าที่ ฝึกความสามัคคีให้กับนักเรียน นักเรียนบางคนมาโณงเรียนเช้ามาก และไม่ลืมที่จะมาทำความสะอาดเขตบริการของตนเอง การควบคุมดูแลนักเรียนทำความสะอาดเขตบริการก็เสร็จสิ้นไปอีก 1 วัน ภารกิจต่อไป คือ การทำกิจกรรมหน้าเสาธง วันนี้ค่อนข้างวุ่นวาย เพราะต้องลาครูไปทำสัญญา กยศ.ในมหาลัย รู้สึกไม่ค่อยดีที่ต้องลาวันแรก แถมมีสอนคาบแรก แต่จำใจต้องลา ต้องลาครูอยู่หลายท่าน คือ 1. ครูพี่เลี้ยง 2. ครูประจำวิชาที่จะเข้าดูการสอน 3. ครูประจำชั้นที่ต้องสอนในชั่วโมงแรก และ4. ครูหัวหน้าฝ่่ายวิชาการ แล้วต้องพบกับคำพูดประโยคหนึ่งของคุณครูท่านหนึ่ง ท่านพูดว่า "ยังไม่ทันสอน ก็ลาเสียละ ทีหลังอย่าทำอีก" คือจุกและเฟลไปทั้งวัน คำพูดของครู ไม่ได้ทำให้หนูโกรธ แต่ทำให้หนูเสียใจ ที่ทำไมเราต้องมาละเลยหน้าที่แบบนี้ แล้วสัญญากับตัวเองว่าจะไม่มีครั้งต่อไป เราแก้ปัญหาการไม่ได้สอนวันนี้โดยการมอบหมายให้เพื่อนไปดูแลเด็กแทนและพาเด็กไปชั่งน้ำหนัก วัดส่วนสูง งานนี้ต้องขอบคุณเพื่อน
การทำธุระเป็นไปอย่างเร่งรีบและอยากจะกลับไปถึงโรงเรียนให้เร็วที่สุด รวมๆแล้วใช้เวลาทั้งสิ้น 2 ชั่วโมง รวมเวลาเดินทางไปกลับเกือบ 1 ชม.ครึ่ง กลับมาถึงโรงเรียนก็ช่วยครูท่านอื่นๆวัดส่วนสูง ชั่งน้ำหนักเด็กๆ เพราะวันนี้มรสอนชั่วโมงเดียว พอมีเวลาว่างก็แก้แผนการสอน ช่วงพักเที่ยงไปทำหน้าที่ครูเวรสหกรณ์ วันนี้เป็นน้องใหม่ จึงทำได้เพียงนั่งดูครูทำงาน และช่วยอะไรเล็กๆน้อยๆเท่าที่จะทำได้ อาหารกลางวันวันนี้ ป้าทำของโปรดหนูอีกแล้ว ผัดบวบใส่ไข่ อร่อยอย่าบอกใครเลยแหละ อยู่โรงเรียนนี้ต้องอ้วนขึ้นแน่เลย ช่วงบ่ายไม่มีสอน นั่งแก้แผนวนไปค่ะ จนถึงชั่วโมง ลดเวลาเรียนฯ เข้าพบนักเรียนชั้น ป.6/2 อีกครั้ง นักเรียนเริ่มคุ้นเคย แต่ก็ไม่ฟังอยู่ดี รู้สึกเหนื่อยกับห้องนี้มาก เพราะต้องใช้เสียงเป็นพิเศษ วันนี้ยังไม่ได้สอนอะไร เข้าไปเพื่อสอบถามความต้องการที่จะทำกิจกรรมในชั่วโมงนี้ของนักเรียน ซึ่งเสียงส่วนใหญ่บอกว่า อยากระบายสี ก็ตกลงกันไปว่าจะให้ระบายสี แต่ต้องทำให้สวยงามนะ
สำหรับกิจกรรมลดเวลาเรียนวันนี้ เนื่องจากยังไม่ได้เตรียมกิจกรรมมาให้นักเรียนทำ จึงให้นักเรียนทำกิจกรรมตามความสนใจ ผลที่ปรากฏ คือ ดังภาพสุดท้ายสองภาพ บางทีการให้นักเรียนได้ทำอะไรตามความถนัด ความสนใจก็สร้างรอยยิ้ม ความรู้สึกที่ผ่อนคลายให้เขาได้มากเลยทีเดียว ก็เล่นกันไปจนถึงเวลาประมาณ 15.40 น. เข้าแถวทำกิจกรรมหน้าเสาธงก่อนเดินทางกลับ ใช้เวลาประมาณ 15 นาที เมื่อทำกิจกรรมเสร็จก็ส่งนักเรียนกลับบ้านจนครบ ครูนักศึกษาจึงกลับบ้านได้ วันนี้กลับเร็วกว่าเมื่อวาน แต่ก็รู้สึกเหนื่อยพอๆกัน
สำหรับวันนี้ ขอบคุณสำหรับประโยคที่ย้ำเตือนความเป็นครู หนูจะไม่ทำอีกค่ะ หนูสัญญา สวัสดีค่ะ
ใน บันทึกการฝึกสอนของ นางสาวสรชา รอยพนา (ภาคเรียนที่ 1/2559)
ความเห็น (2)
เป็นกำลังใจให้ค่ะครูแคท
ขอบคุณคุณ Fah Ladda ที่เป็นกำลังใจให้กันมาตลอดค่ะ เราจะสู้ไปพร้อมกันนะ :