วันที่ 3 ครูเวรครั้งแรกในชีวิต (18 พฤษภาคม 2559)

ภาพที่ 1 รอฉันรอเธออยู่แต่ไม่รู้เธออยู่หนใด

วันนี้มาทำหน้าที่ครูเวรประจำวันหน้าโรงเรียน หลายท่านที่ขับรถสัญจรไป-มา อาจจะสงสัย ว่าเธอคนนี้มายืนทำอะไรหน้าโรงเรียน เพราะปกติ ครูเวรประจำวันจะยืนในโรงเรียน ตรงบริเวณที่เป็นจุดส่งนักเรียน เพื่อรอรับนักเรียน สาเหตุที่มายืนรอตรงนี้เนื่องจาก เมื่อวานนี่เพื่อนนักศึกษาฝึกสอนเป็นครูเวรและสัวเกตเห็นว่ามีนักเรียนหลายคนที่ผู้ปกครองส่งข้ามถนนมา ถ้าเราไปยืนรับหน้าโรงเรียนอาจจะช่วยทำให้เด็กปลอดภัยขึ้น ผู้ปกครองก็อุ่นใจที่มีครูมายืนรอรับนักเรียนหน้าโรงเรียน ก็ยืนรอกันไปค่ะ แต่วันนี้ครูมาสายกว่านักเรียน ทำให้ไม่ค่อยมีเด็กนักเรียนเข้าโณงเรียนเวลานี้ จะมีก็แต่นักเรียนที่ผู้ปกครองมาส่งสาย ยืนวนไปค่ะ ยืนรอจนกว่าจะถึวเวลาเข้าแถวทำกิจกกรมหน้าเสาธง เป็นอันเสร็จสิ้นภารกิจของครูเวรฝึกหัด

ภาพที่ 2 ครูสุขศึกษา ครั้งแรกในชีวิต

นี่ก็ครั้งแรกในชีวิตอีกเช่นเคย วันนี้มีสอนสุขศึกษา ชั้นป.4/5 ซึงเป็นห้องที่่มีนักเรียนฉลาดมากที่สุด นักเรียนน่ารัก ให้ความร่วมมือในการทำกิจกรรมดีมาก บางคนมีน้ำใจ ช่วยครูเปิดโปรเจกเตอร์ บางคนช่วยบันทึกน้ำหนักส่วนสูง บางคนช่วยครูจัดเพื่อนตอนวัดส่วนสูง แต่บางกลุ่มก็ดื้อ ไม่ฟังบ้าง แต่ไม่เป็นไรค่ะ หนูเอาอยู่ วันนี้สอนเรื่องพัฒนาการทางด้านร่างกาย ช่วงอายุ 9-12 ปี นักเรียนช่วยครูตอบคำถามได้เสียงดังฟังชัด ทำใบกิจกรรมได้สวยงาม เพราะขอตกแต่งเพิ่มเติม นักรักไปอีก อยากเจอนักเรียนแบบนี้ทุกๆห้องจัง เฮ้อ!!!

ภาพที่ 3 คอตรงๆ อย่าเงยหน้า

หลังจากเรียนในห้องเรียนเสร็จก็พานักเรียนมาชั่งน้ำหนัก วัดส่วนสูงกัน ข้อเสียของการพานักเรียนมาทำกิจกรรมนอกห้องคือ ควบคุมยากมาก แต่ก็ได้ใช้เทคนิคใครเรียบร้อยก่อนได้ชั่ง+วัดก่อน งานนี้ เด็กผู้หญิงก็ต้องได้ชั่งนน.+วัดส่วนสูงก่อนสิคะ เพราะเขาเรียบร้อยมาก กว่าจะทำกิจกรรมนี้เสร็จ เล่นเอาซะครูเหนื่อยเลย เพราะต้องใช้เสียมาก

ภาพที่ 4 ขอแหมน่อยเลาะครู (แปลว่า ขออีกนิดค่ะครู)

ช่วงรับประทานอาหารกลางวันวันนี้ ตามประสาคนไม่มีห้องประจำเช่นเคย ก็เร่ร่อนสิคะ ห้องไหนมีนักเรียนจะเติมข้าว+กับข้าวก็ไปช่วยตัก ครูท่านอื่นไม่ได้ขอ นักเรียนไม่ได้ขอ ทำเองค่ะ มาช่วยครูเวรดูแล ควบคุมนักเรียนก่อนรับประทานอาหาร นักเรียนทานแล้ว ครูก็ทานได้ค่ะ

ภาพที่ 5 จดลาบอีสาน

คุณป้าผู้รู้ใจ มิเคยเลยสักครั้งที่จะทำให้ผิดหวัง ไม่ว่าจะเป็นอาหารภาคเหนือ ภาคอีสาน ภาคกลาง ภาคใต้ คุณป้าก็ทำได้อร่อยทุกเมนู มื้อนี้ก็เช่นกัน แล้วอย่างนี้ จะให้หนูผอมได้อย่างไรคะคุณป้า แต่ก็ขอบคุณสำหรับอาหารกลางวันทุกมือนะคะ อร่อยมากจริงๆ วันนี้มีลาบอีสาน+ต้มจืดผักกาดขาว+ฝรั่ง อิ่มไปตามๆกันค่ะ ทั้งครูและนักเรียน

หลังรับประทานอาหารกลางวัน มีสอนต่อในคาบแรกของช่วงบ่าย เวลาประมาณ 12.40 น. ในรายวิชาประวัติศาสตร์ ชั้น ป.1/3 เป็นการสอน ป.1 ครั้งแรกในชีวิตอีแล้วครับท่าน วันนี้มีแต่อะไรใหม่ๆ เมื่อเตรียมตัวเสร็จก็ไปสอนตามเวลา แต่ครูพี่เลี้ยงมารอดูการสอนถึงห้องก่อนแล้ว ตื่นเต้นไปอีก ระหว่างที่รอนักเรียนมาครบก็เช็คโปรแกรม เช็คสื่อกันไป ขัดข้องนิดหน่อยก็แก้ปัญหาได้ การสอนวันนี้ไม่ค่อยราบรื่นเท่าที่ควร เพราะเด็ก ป. 1 ยังไม่มีพื้นฐานในสิ่งที่เราสอน เด็กบางคนยังอ่านหนังสือไม่ออก ก็ต้องแก้ปัญหากันไป โดยมีครูพี่เลี้ยงช่วยควบคุมเด็กอยู่หลังห้อง ช่วยให้เบาแรงไปได้มาก แต่ก็เหนื่อยอยู่ดี เพราะนักเรียนแทบจะไม่รู้เรื่องอะไรเลย ก็ต้องใจเย็นและอดทนหนักมาก สอนไม่ครบตามแผนที่วางไว้+สอนเกินเวลา ต้องขอโทษครูวิชาที่สอนต่อเราค่ะ ทำให้ท่าเสียเวลาไปด้วย หลังจากสอนเสร็จ ครูพี่เลี้ยงก็ให้คำแนะนำและสะท้อนการสอน ซึ่งเป็นสิ่งที่ดีและมีประโยคมาก ทุกสิ่งที่ครูพี่เลี้ยงบอก หนูไม่รู้สึกถึงการตำหนิ แต่เหมือนเป็นการเพิ่มเติมหรือลดทอนในบางขั้นตอนที่ไม่จำเป็น หนูทำได้เพียงกล่าวคำว่า "ค่ะ" และประโยคเด็ดจากครูพี่เลี้ยงวันนี้ " ครูจะไม่ทิ้งหนูไปไหน ครูจะอยู่กับหนูไปจนกว่าครูจะเกษียณ ไม่ต้องกลัวนะ" คือตอนนั้นน้ำตาคลอเบ้าค่ะ ตื้นตันจริง ขอบคุณนะคะครู