ส่งพี่น้องขึ้นเครื่องเป็นเบื้องแรก
เราจำแยกย้ายทางระหว่างหน
เพื่อนส่วนมากกลับก่อนเหมือนร้อนรน
เราสองคนตกค้างระหว่างจร
ต่างเครื่องบินต่างหนคนละไฟลท์
ต่างแยกไปต่างเมืองต่างเครื่องร่อน
เรากลับคืน “ชิบายา” หาที่นอน
บันทึกกลอนเอาไว้ให้อ่านกัน
ถึง “ฟูกูดายา” ที่มาพัก
เรือนหลังเล็กน่ารักพำนักฝัน
ชายชราร่างกายผ่านวัยวัน
ทักทายพลันต้อนรับกับไมตรี
ทำหน้าที่ผู้จัดการถึงภารโรง
อยู่เฝ้าโยงเวลาทำหน้าที่
ชา-กาแฟ-น้ำเปล่าเท่าที่มี
อยากดื่มดีขอจงลงมาเอา
ครีม-น้ำตาล ที่นี่ไม่มีหรอก
ลุงท่านบอกแถมด้วยเพียงถ้วยเปล่า
มีห้องส้วมในห้องเป็นของเรา
ห้องน้ำเขาให้ไปใช้ส่วนกลาง
จึงอาบน้ำกินข้าวแล้วเข้าห้อง
ปล่อยใจล่องลอยไปในความว่าง
เช้าเราเตรียมเผชิญการเดินทาง
ข้ามโลกกว้างผ่านจีนบินสู่ไทย
บันทึกเดินทางกลับจากญี่ปุ่น เมย2559
โสภณ เปียสนิท
ยังคงความเก่งและแกร่ง ด้านกลอน เช่นเดิมนะคะ .... ท่าน อจ.สบายดี นะคะ
Dr เปิ้ล ขอบคุณครับ
นานๆ เข้ามาที เลยตอบช้าหน่อย ขออภัยด้วยนะครับ