"งาม" ... (มีรังไว้ให้รักอุ่น : ศุ บุญเลี้ยง)
งาม
งามใดใครสร้าง
ได้บอบบางเท่ากลีบดอกไม้
เพชรใดแวววาว
สู้ดาวบนฟ้า
ใดใดใสกว่าน้ำค้างยามเช้า
แววใดแวววาวเทียมเท่าแววตา
ผู้คนลืมเลือน...
หลงลืมหรือไร...
จึงใฝ่หาเพชรนิลจินดา
อันค่าน้อยนั้น
เพราะไม่มีเพชรเม็ดใด
เจียระไนได้งามกว่านัยน์ตาฝัน
และนั่นคือเหตุผลสำคัญ
ที่ฉับเลือกเธอ
.........................................................................................................................................
เพชร คือ ของมีค่า
ที่ฉันจะเก็บรักษาเอาไว้อย่างดี
บุญรักษา ครับ ;)...
.........................................................................................................................................
ขอบคุณกวีนิพนธ์ดี ๆ ...
ศุ บุญเลี้ยง. มีรังไว้ให้รักอุ่น. พิมพ์ครั้งที่ ๖. กรุงเทพฯ : กะทิกะลา, ๒๕๕๘.
ความเห็น (4)
-สวัสดีครับอาจารย์
-เพราะ"เพชร"มีค่ายิ่ง...จึงควรรักษา.."เพชร"เอาไว้ อิๆ 555
แหม เข้าทางในทันใด คุณเพชรฯ เพชรน้ำหนึ่ง 555
สุขสันต์วันจักรีค่ะ
งามใด ไหนเท่า งามใจ
อาจารย์ Sila Phu-Chaya สบายดีนะครับ ;)...