สวน"สอน"


หลังๆสู้ไม่ไหว ต้องยอม แพ้มัน แพ้หญ้าอย่างราบคาบ ชอบคุยว่าตัวเองเก่งนักเก่งหนาไง หยิ่งผยองตลอด อวดศักดาอยู่เรื่อย เจอการเจริญของหญ้าช่วงฝนเข้าไปไม่กี่สัปดาห์ ถึงกับถอดใจเชียวหรือ? ดีเหมือนกัน! ลดตัวตน ลดความเก่งกาจ ความยโสโอหัง ลงไปได้เยอะ(ฮา)​

หลายปีหลังมานี้หรือพอเริ่มมีอายุ อยากมีสวน อยากอยู่บ้านในสวน กลางแมกไม้ ครึ้มเย็นด้วยร่มเงา ทั้งวันกะจะขลุกอยู่ที่นี่ โดยเฉพาะเสาร์อาทิตย์หรือวันหยุด จะหุงหาอาหารจากเตาถ่าน เหมือนเมื่อครั้งเป็นเด็ก พร้อมเปิดเพลงเก่าจากยูทูปเบาๆ เคล้าบรรยากาศสวนที่สรรสร้างขึ้น

“สายลมไล้ สัมผัสแดดอ่อนละมุน ความร่มรื่น แว่วเสียงนก เสียงใบไม้หลุดร่วง ความเงียบสงบ ธรรมชาติ ชอบจริงๆ ก็เมื่อไม่กี่ปีมานี้” เพิ่งจะคุยความรู้สึกหรือความปรารถนาตัวเองให้เพื่อนรักคนหนึ่งฟัง เมื่อช่วงปีใหม่ที่ผ่านมา ทั้งที่มีโอกาสพบกันอยู่เสมอ

ต้นไม้ที่ปลูก ส่วนใหญ่เพิ่งครบขวบปี แต่ยางนาร่วมสองปีแล้ว จากต้นสูงแค่คืบ จนคนลงแรงปลูกอย่างเราก็ไม่แน่ใจว่าจะรอดและเติบใหญ่ได้ ไม่มีประสบการณ์ด้วย ไม่เคยสนใจ ไม่แม้แต่จะชายตามองยามที่เขาปลูกต้นไม้กัน วันนั้นจึงทำตามความรู้สึก ปลูกแล้วก็รดน้ำ รู้และทำอยู่แค่นั้น หาปุ๋ยมาใส่อยู่ครั้งสองครั้งเอง

วันแรกที่ต่อท่อและซื้อสายยางมารดน้ำ เนื่องจากสายยางยาวเป็น 100 เมตร ม้วนจึงใหญ่มาก แถมขนาดใหญ่กว่าที่ใช้ทั่วไป พ่อแม่และลูกชายซึ่งเป็นกำลังหลัก สามคนล้วนไม่เคยทำ มีแค่ใจ มีเพียงความอยาก ขนาดว่าวางแผนกันดีแล้ว ระยะห่างก๊อกน้ำ ความยาวสายยางที่ต้องตัดแบ่งเป็นท่อน เพื่อให้พอดีกับพื้นที่หรือระยะห่างของต้นไม้ แต่เอาเข้าจริงยุ่งเหยิงไปหมด

ลำพังสายเปล่าก็หนักเอาเรื่องอยู่แล้ว พอเปิดน้ำใส่เข้าไป แค่จะดึงขยับรดต้นนั้นต้นนี้ ดูคนอื่นทำคล้ายง่ายสบาย แต่พอทำเองไม่ใช่ แต่ก็ไม่เหลือบ่ากว่าแรง มายากกว่าตรงม้วนสายเก็บ เพราะต้องเก็บสายยางขึ้นรถกลับบ้านทุกวัน แรกรั้วรอบขอบชิดยังไม่มี จะทิ้งไว้ก็กลัวหาย สายยางท่อนเดียวว่าหนักแล้ว พอต้องเก็บพร้อมกันหลายๆท่อน ความหนักจึงเป็นทวีคูณ

เริ่มมืดยุงเริ่มมา วันนั้นฝนปรอยด้วย ดินถมใหม่ หญ้ายังไม่ทันขึ้น พื้นจึงเละเป็นโคลน เคราะห์ซ้ำกรรมซัด(ฮา) อารามรีบหนีฝน สายยางหลายท่อนพันกันอิรุงตุงนัง เปรอะเปื้อน สุดท้ายทั้งสามพ่อแม่ลูก มอมแมม เปียกปอน แปรสภาพเป็นลูกสุนัขพลัน(ฮา) กว่าจะกลับถึงบ้าน กว่าจะล้างทำความสะอาด ลืมไม่ลงเลยทีเดียว เหตุการณ์วันนั้น..

พร้อมเรียนรู้ว่า สายยางขนาดใหญ่ไม่เหมาะกับพื้นที่และต้นไม้เรา ต่อมาจึงซื้อขนาดเล็กลงหรือเท่ากับที่ใช้ทั่วไปมาเพิ่มเติม โดยตัดต่อเข้ากับขนาดใหญ่ของเดิม ทำให้สามารถดึงไปรดต้นนี้ต้นโน้นได้ง่ายขึ้น ยิ่งพอรั้วรวดหนามรอบสวนเสร็จ ยิ่งง่ายขึ้นอีก เพราะไม่ต้องเก็บสายยางทุกครั้งอีกต่อไปแล้ว



เข้าช่วงฝน สบายขึ้นมาก เพราะไม่ต้องรดน้ำต้นไม้ แต่เรื่องยุ่งยากใหม่เป็นการตัดหญ้า หญ้าที่ค่อยๆงอกในช่วงฤดูแล้ง แปลงร่างเป็นคนละคนเลย งอกต้นใหม่ไม่หยุดเพราะได้ฝน แถมโตเร็วมาก เขียว ครึ้ม ยาว แต่ละวันยืดขึ้นเป็นฝ่ามือๆกระมัง(ฮา) อาทิตย์เดียวแน่นทึบอีกแล้ว

แรกๆตัดหญ้าถี่ขึ้น ต่อมาแบ่งโซนตัด ตัดเฉพาะรอบต้นไม้ที่ยังเล็กก่อน หลังๆสู้ไม่ไหว ต้องยอม แพ้มั แพ้หญ้าอย่างราบคาบ ชอบคุยว่าตัวเองเก่งนักเก่งหนาไง หยิ่งผยองตลอด อวดศักดาอยู่เรื่อย เจอการเจริญของหญ้าช่วงฝนเข้าไปไม่กี่สัปดาห์ ถึงกับถอดใจเชียวหรือ? ดีเหมือนกัน ลดตัวตน ลดความเก่งกาจ ความยโสโอหัง ลงไปได้เยอะ(ฮา)

วันใดลมแรง รุ่งขึ้นต้องช่วยกันหาหลักไม้ไปปัก หาเชือกไปมัดช่วยพยุง บางต้นล้มแดดิ้นหงายเหงือกไปกับพื้น ภาพอย่างนี้ มือใหม่อย่างเรามักใจคอไม่ค่อยดี กลัวมันตาย กว่าจะโตมาขนาดนี้ ไม่ใช่ไม่เหนื่อยไม่ยากนะ(ฮา)

หลักต้องปักให้แน่น ไม่อย่างนั้นหลักนั่นแหละ จะฉุดรั้งต้นไม้ให้ล้มตามมันไปเสียเอง มัดแน่นเกินก็ไม่ได้อีก ยอดหรือกิ่งที่สะบัดโยกสู้แรงลมเพียงลำพัง ขณะต้นตรึงแน่นอยู่กับหลัก ไม่สามารถโอนลู่ไปกับลมหรือยืดหยุ่นได้เลยนั้น สุดท้ายไม่ไหว หลังลมแรงกิ่งที่ใหญ่และหนักมักฉีกร่วงไปกองที่พื้นอยู่บ่อยๆ วาบเข้ามาในใจ นี่มันชีวิตต้นไม้หรือชีวิตคนกันแน่ ซึ้งในรสพระธรรมชาติ(ฮา)

น่าจะเป็นดินที่ดี ต้นไม้จึงโตเร็วมาก โดยเฉพาะสัก พะยูง หรือประดู่ บางต้นสูง 3-4 เมตรแล้ว ธรรมชาติไม้ป่าพวกนี้จะโตเร็วในช่วงแรก จากนั้นจะชะลอตัว เห็นการเปลี่ยนแปลงและการเติบโตของทุกๆต้นที่เฝ้าประคบประหงม บางอารมณ์แอบเข้าไปยืนใกล้ชิดสบสายตากับบางต้นอย่างอิ่มเอม

นึกถึงเหตุการณ์ ปัญหาและอุปสรรค ตั้งแต่เริ่มปลูกต้นไม้ขึ้นมาครั้งใด น้ำตาพานจะไหลครับ(ฮา)

หมายเลขบันทึก: 602193เขียนเมื่อ 25 กุมภาพันธ์ 2016 00:38 น. ()แก้ไขเมื่อ 16 สิงหาคม 2016 13:26 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (15)

แค่ลงมือมือทำ เนาะ อ.ธนิตย์ อยู่ที่ใจ

เป็นความสุขที่เรียบง่าย และน่าภูมิใจมากครับอาจารย์

  • ทำในแบบที่เราชอบครับอาจารย์..
  • ขอบคุณอ.เพ็ญศรีครับ
  • อายุมากขึ้น..ความคิดความอ่านบางอย่างของตัวเองเปลี่ยนไปครับ
  • ขอบคุณทิมดาบครับ
  • ต้นไม้ที่ปลูกไว้เมื่อปีสองปีที่แล้วเริ่มโตแล้วครับ..
  • ขอบคุณพี่ใหญ่ นงนาทครับ

ต้นไม้โตมากแล้ว

ผมลืมบอกพี่ไปใช้น้ำหยดได้

ต่อสายดำเล็กๆไม่ต้องรดทุกวัน

ชื่นชม การทำสวนไม่ง่ายเลยนะครับ

แต่ทำแล้วมีความสุข

เอาผักที่ปลูกเองมาฝาก

ปลูกบนชั้น 4 ของที่พัก 555

http://www.gotoknow.org/posts/602064

คิดถึงตอนไปปลูกผักและทำบ่อปลากับนักเรียนเลย 555

เละมาก

http://www.gotoknow.org/posts/599929

สวัสดีครับ

มาอ่านเรื่องราว เห็นความตั้งใจ

เห้นการเจริญเติบโต การเปลี่ยนแปลง

แม้จะท้อแท้เรื่องหญ้าอยู่บ้าง...

เชียร์อีกหนึ่งแรงครับ...อย่าทิ้งฝัน

  • พยายามทำครับ ฮาๆๆ
  • ขอบคุณกำลังใจครับลุงชาติ

  • เดี๋ยวนี้รดน้ำต้นไม้น้อยลงครับ ไม่เหมือนตอนปลูกใหม่ๆ
  • ตอนแรกก็ทำแปลงไว้ ว่าจะปลูกผักกินเองนั่นละครับ แต่ก็กะว่าๆ จนวันนี้เลยครับ
  • ขอบคุณท่านอ.ขจิตครับ

สวัสดีค่ะคุณครูธนิตย์

เห็นแล้วชื่นใจ มีความสุขค่ะ

มาโกทูโนใหม่เพราะคำเชิญจากครูธนิตย์ค่ะ

อ่านสวนสอนแล้วสนุกไปด้วย ช่วงนี้กำลังฮึดงานเขียน(ส่วนตัว)เลยตื้อ ๆ เขียนบันทึกไม่ได้(มานานแล้ว)

จะตามอ่านค่ะ

ขอบคุณค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท