การใช้ภาษาอังกฤษ ที่ถือว่าถูกต้องในที่นี้ อ้างอิงตามมาตรฐานของภาษา
Number ในการเขียนประโยคที่มีตัวเลข
กฎทั่วไป คือ สะกดอักษรจำนวนจากศูนย์ถึงเก้า และใช้ตัวเลข กับจำนวนที่มากกว่า
แต่กฎ ก็ยังมีข้อยกเว้น ถ้าสิ่งที่เขียนมีเลขจำนวนมาก และจะทำการคำนวณ ให้ใช้ตัวเลข
การประมาณ ให้ใช้การสะกดเป็นคำ เช่น
‘his first thousand days’ หรือ ‘about thirty days ago’
เลขจำนวนเต็ม ที่เป็นจำนวนมาก ให้ใช้ ดังตัวอย่างเช่น “50 billion sold”
เมื่อเกี่ยวกับการวัดค่า ให้ใช้ตัวเลข เช่น “4 inches long”
ต้องไม่เริ่มต้นประโยคด้วยตัวเลข เด็ดขาด
ถ้าไม่เขียนเลขที่เกี่ยวข้องด้วยการสะกดคำ
ก็ควรจัดรูปประโยคใหม่ ให้จำนวนเหล่านั้น ไปอยู่ที่ส่วนอื่นในประโยค (อ้างอิง CEEU)
เมื่อพูดถึง ตัวเลขจำนวนหนึ่ง หรือจำนวนที่แสดงเป็นตัวเลข คำที่ใช้ปกติคือ figure
เช่น จำนวนใน unemployment/sales/tax figures. ไม่ใช่ number (อ้างอิง CALD)
การสร้างประโยค
โดยใช้ the number of + นามพหูพจน์ ต้องใช้ร่วมกับ กริยา เอกพจน์ เช่น
The number of people affected remains small.
เนื่องจาก วลีที่ทำหน้าที่เป็น Head noun คือ number มิใช่ people
ดังนั้น กริยา ที่ใช้จึงต้องเป็นเอกพจน์ เพื่อให้เข้ากันได้กับ number
ในทางตรงกันข้าม การสร้างประโยค
โดยใช้ A number of + นามพหูพจน์ ต้องใช้ร่วมกับ กริยา พหูพจน์ เช่น
A number of people remain to be contacted.
กรณีนี้ วลีที่ทำหน้าที่เป็น Head noun คือ people ที่ต้องใช้กริยาพหูพจน์ให้เข้ากัน
ในกรณีหลัง วลี a number of ทำหน้าที่เหมือนหนึ่ง เป็นคำเดียว
เช่นเดียวกับ some หรือ several (อ้างอิง NOAD&ODE)
ให้จำว่า เมื่อสะกดจำนวนเป็นคำ ใช้ hyphen คั่นระหว่าง twenty-one ถึง twenty-nine
จำนวนเต็มเกินกว่าหนึ่งร้อย เขียนเป็นคำ เช่น two thousand, five million และต่อไป
เขียนวันที่และจำนวนยอดเงินรวม และการวัดเฉพาะ ด้วยตัวเลข
= 21 October 2001; $10.50 และ 10.5 cm
สามารถเขียนเวลาได้ทั้งคำและตัวเลข three o’clock/3 o’clock
แต่เวลา 24 ชั่วโมงต้องเขียนเป็น ตัวเลข เสมอ (08.00)
ศตวรรษ เขียนได้ทั้งสองแบบ ‘the 18th century’ หรือ ‘the eighteen century.’
ข้อสำคัญ ในบทความเดียวกัน ต้องใช้แบบเดียวกันตลอด (อ้างอิง A2Z)