ที่อีสานตอนนีหนาวเหลือเกิน...
ลมหนาวแรงมาก
ชาวเราบ้านนาตามท้องทุ่ง ลุกขึ้นผิงไฟ เพื่อขอไออุ่นแต่ก่อนรุ่ง...
เอาเมล็ดมะขามมาคลุกหมกในกองขี้เถ้าข้าง ๆ ไฟผิง
อย่าเผลอนะ... เดี๋ยวเมล็ดจะไหม้.. แล้วจะไม่มีอะไรขบเคี้ยวแก้เหงายามผิงไฟ...
ลูกหลานจะลุกไปโรงเรียนไหมเนี่ย...
เราเองก็เหมือนกัน... จะลุกไปยามไหนดี... ยามหายหนาว หรืออุ่นขึ้นบ้าง .. ก็แล้วกัน...
...
เป็นอย่างนี้.. วนไปวนมา.. เกือบ 60 ปีแล้วสิเรา...
...
ใจก็คงเหมือนกัน...
...
ยามเธออบอุ่น... คิดถึงฉันบ้างนะ...
...
(จาก... ชาวเรา ที่บ้านนา...)