ถึงหนองบัวลำภู.....ร่วมฟังสวดพระอภิธรรม

ฝนตกพร้อมกับอากาศหนาวเยือก อากาศเปลี่ยนแปลงเฉียบพลัน

บ่ายโมงเศษ ๆ คณะของคุณมะเดื่อก็เดินทางมาถึง

บ้านของครูน้อย ครูน้อยให้การต้อนรับขับสู้พวกเรา

ด้วยความดีใจ เมื่อเห้นคนบ้านไกลมาถึงบ้าน

ลงมือปรุงเมนูอีสานใต้ ต้อนรับพวกเราทันที

ครูต้อยกับพี่นา ร่วมด้วยช่วยเป็นลูกมือ ส่วนครูมะเดื่อ.....

นั่งเอาใจช่วยคอย.....หม่ำ.....อย่างเดียว ๕๕๕๕

เตรียม " ตำหมักหุ่ง" ขนานแท้ของอีสานเหนือ ฝีมือพี่ ๆ น้อง ๆ

ของครูน้อยจ้ะ

ตำไทย ...เลิศรส

ลาบหมู.......สุดยอด.....

แต่...จานนี้สิ...ของแท้ ! หมักหุ่งปูปลาร้า ตามคำขอของคุณมะเดื่อละ !

แซ่บหลาย....แซ่บหลาย !

พร้อมแล้ว....ลุยโลด.......!

อิ่มหนำกันแล้ว ครูน้อยจึงพาพวกเราไปพักที่บ้านชายนา เพื่อ

อาบน้ำอาบท่า พักผ่อนก่อนที่จะกลับมาร่วมฟังสวดพระอภิธรรม

ในเวลา ๑๘.๓๐ น. ซึ่งต่างจากแถว ๆ บ้านของคุณมะเดื่อที่

วัดทั่วไปจะมีการสวดพระอภิธรรมในเวลาสองทุ่มเป็นส่วนใหญ่

คุณมะเดื่อชอบใจบ้านแถว ๆ นี้มาก เพราะแทบทุกบ้านจะมี

" สวนครัว " และ "สวนเกษตร" ไว้ข้าง ๆ บ้าน ปลูกผัก

ปลูกผลไม้เอากิน เอาไว้ใช้ พืชผัก ผลไม้ งอกงามดีแท้

เจ้าของสวนบอกว่า ไม่ได้ใส่ปุ๋ยอะไรด้วย แสดงว่าดินดี

ครูน้อยบอกว่า ที่นี่ทุกบ้านจะปลูกพืชผักเอาไว้กินเอง น้อยคนนัก

ที่จะต้องซื้อผักกิน ถ้าใครคิดจะปลูกผักขาย ก็คงขายยากสักหน่อย

ทำให้คุณมะเดื่อนึกถึง ชาวบ้านแถว ๆ จ.น่าน ที่คุณมะเดื่อ

เคยไป แทบทุกบ้านก็มีผักพื้นบ้านปลูกไว้กินทั้งนั้น

ผิดกับแถว ๆ บ้านคุณมะเดื่อ....แม้แต่ใบกะเพรา ข่า ตะไคร้

ก็ต้องไปหาเอาที่ตลาด....แต่คิดไปอีกที ... ก็เป็นการ

ส่งเสริมการกระจายรายได้ไปสู่เกษตรกรนะเนี่ยะ อิ อิ

บ่ายสี่โมงเศษ ๆ พวกเราก็กลับมารวมตัวกันที่บ้านงาน

ได้พบกับพี่ ป้า น้า ลุง ชาวบ้านละลอง ที่เป็นเครือญาติ

กัน มารถตู้กัน มาถึงใกล้เคียงกับคุณมะเดื่อ แต่จะกลับ

หลังพิธีฌาปนกิจแล้ว ส่วนคุณมะเดื่อจะเดินทางกลับ

คืนนี้หลังจากพระสวดจบจ้ะ

อากาศที่ก่อนหน้านี้ค่อนข้างร้อน แต่พอห้าโมงเย็นกว่า ๆ

ท้องฟ้ากลับมืดครึ้ม จู่ ๆ ฝนก็กระหน่ำอย่างไม่ลืมหูลืมตา

พร้อม ๆ กับความหนาวยะเยือกตามมา... ก่อนหน้านี้ ไม่มีใคร

นึกถึงเสื้อกันหนาว...เพราะครูน้อยบอกว่า ที่นี่ร้อนมาก

แต่ ณ ปัจจุบัน มันทั้งฝน ทั้งหนาวววว

ได้เวลาพระสวด จึงค่อยซาเม็ด เหลือไว้แต่ความหนาวววว

หลังพระสวดอภิธรรมจบ ก็เป็น "งานเลี้ยงมื้อเย็น" เจ้าภาพ

ช่วยกันยกสำรับกับข้าวออกมาเลี้ยงทุกคนในงาน ซึ่งเป็น

ประเพณีนิยมของหมู่บ้าน ที่แปลกตา ไม่เหมือนแถว ๆ

บ้านคุณมะเดื่อ ที่เจ้าภาพจะแจกเครื่องดื่ม หรือของว่าง

หรืออย่างมากก็จะเป็น ข้าวต้ม หรือเกี๊ยวน้ำ แต่ที่นี่

เลี้ยงกันเป็นโต๊ะ ไปเลย

ประมาณสามทุ่ม คณะของคุณมะเดื่อก้ลาเจ้าภาพเดินทางกลับ

ท่ามกลางความหนาว และสายฝนที่เริ่มโปรยปรายอีกครั้ง

ครูน้อยและพี่ ๆ น้อง ๆ ของครูน้อย นำเสบียงกรังมาให้

เพื่อเอามากินระหว่างทาง ทั้งข้าวเหนียว ไก่ทอด

และ...ปลาทอดชิ้นโต ๆ (สำหรับคุณมะเดื่อ เพราะรู้ว่า

คุณมะเดื่อ..ไม่ถูกกับ...ไก่....อิ อิ )

ราว ๆ ตีหนึ่งเศษ ๆ พวกเราเดินทางมาถึงแถว ๆ อ.สีคิ้ว

จึงแวะหารีสอร์ทเพื่อพักทั้งรถ และคน ฝนและอากาศหนาว

ยังตามมาติด ๆ และดูเหมือนจะหนักกว่าช่วงเย็นอีกด้วย

ด้วยความอ่อนเพลีย จึงตื่นราว ๆ เจ็ดโมงเช้าเศษ ๆ ฝนยังคง

กระหน่ำจั่ก ๆ เหมือนเดิม หนาวยะเยือกมากขึ้น พวกเราจึง

ออกเดินทางต่อไป บางช่วงเจอฝนหนักจนมองไม่เห็น

ถนนข้างหน้าเลยทีเดียว

ฝนตกตลอดเส้นทาง จนถึงบ้าน ในประมาณเวลา ๔ โมงเย็น

ก่อนเข้าบ้าน ไปส่งพี่นา กับครูต้อย ฝนก็กระหน่ำอย่างไม่

ลืมหูลืมตา

หลังจากเข้าบ้านอาบน้ำเปลี่ยนเสืิ้อผ้าแล้ว คุณมะเดื่อกับพ่อบ้าน

ก็เดินทางต่อไปยัง โรงพยาบาลประจวบ ฯ เพราะพ่อของคุณมะเดื่อ

อยู่ที่โรงพยาบาลเตรียมรอลอกตา ในวันที่ ๒๕ มกรานี้ จ้ะ

ทั้งฝนตก และอากาศหนาวตามติดคุณมะเดื่อมาจากหนองบัวลำภู

ไม่ยอมหนีจนถึงวันนี้.....เมืองสามอ่าว สิบกว่าองศา ..ปรากฏการณ์

มหัศจรรย์ที่นานนักแล้วไม่เคยเจออากาศหนาว ๆ แบบนี้ ! นึกว่า

ปีนี้จะไม่เจออากาศหนาวแล้วนะเนี่ยะ เพราะร้อนตลอดเลย

เป็นอันว่า...เสร็จสิ้นการเดินทางในครั้งนี้จ้าาา

[เพชรน้ำหนึ่ง]

-สวัสดีครับ

-ขอร่วมแสดงความเสียใจกับครอบครัวครูน้อยด้วยนะครับ..

-การเดินทางยามนี้..เจอฝน..ดูแลสุขภาพด้วยนะครับครู..

[คุณมะเดื่อ]

หวัดดีจ้ะคุณเพชร ก็เป็นเรื่องน่าเศร้า

สำหรับคนเป็นลูกนะจ๊ะ เดือนเดียวเสียทั้งพ่อ

และแม่ ขอบคุณแทนครูน้อยนะจ๊ะ

[ขจิต ฝอยทอง]

ขอแสดงความเสียใจกับครูน้อยด้วยครับ

ปีนี้หนาวจริงๆครับ

[คุณมะเดื่อ]

หวัดดีน้องขจิต เป็นเรื่องเศร้า ส่งท้ายปีเก่า

และรับปีใหม่เลยจ้ะ คงยากจะทำใจนะ