วันเวลา..ผ่านไปอย่างรวดเร็ว..ไม่ว่าจะเป็นวันที่ร้อนอบอ้าว วันที่ฝนตก หรือวันที่หนาวจัด..อย่างวันนี้..ถึงโรงเรียนเจ็ดโมงครึ่ง..ช่วยนักเรียนเก็บกวาดเพียงครู่เดียว ต้องรีบให้นักเรียนเข้าห้องเรียน เพราะลมหนาวพัดกรรโชกแรงมาก ครูปิดประตูห้องเรียนเพราะความหนาวเย็น..เริ่มสอนกันตั้งแต่แปดโมงเช้า..
ผมเรียกนักเรียน ป.๕ – ๖ ประชุม ๑๐ นาที สอบถาม ป.๖ เกี่ยวกับการเรียนเสริมพิเศษเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ส่วนป.๕ ขอดูสมุดการบ้านคณิตศาสตร์..ก่อนจะให้ทั้งสองห้องเข้าเรียน ผมนัดหมายการประชุมในช่วงเที่ยงวัน..เพื่อจะบอกเล่ากำหนดการเข้าค่ายลูกเสือ..
ตรวจการบ้าน.ป.๕ เสร็จแล้ว รู้สึกหนาวมากขึ้นเรื่อยๆ ต้องออกกำลังกายเสียหน่อย ด้วยการเก็บกวาดใบไม้ในส่วนที่นักเรียนยังทำไม่เรียบร้อย ฮัมเพลงเบาๆให้รู้สึกเพลิดเพลินไปกับงาน ลืมความเย็นยะเยือกไปได้บ้าง เดินผ่านไปทางหน้าห้องสมุด รู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลง.. จะปลูกไม้ดอกไม้ประดับได้ก็คงต้องเพิ่มดินอีกพอสมควร...
งานหลายอย่างยังไม่ลงตัว...โชคดี..คิดถึงช่างไม้ช่างปูน..ช่างที่เป็นผู้ปกครองก็มาพอดี..ก็เลยได้คุยงานกันตลอดแนวว่ามีอะไรบ้าง..ที่ต้องทำในวันนี้
เริ่มจาก..เจาะผนังปูน ให้นักเรียนเดินเข้าออกโรงอาหารกับที่ล้างจานได้สะดวก ..เปลี่ยนขอสับและซ่อมบานหน้าต่าง..ติดป้ายนิเทศ..ที่.ห้องเรียนเกษตร ทำทั้งหมด..ช่างคิดค่าแรง ๕๐๐ บาท ว่าแล้วช่างก็สั่งซื้ออุปกรณ์..จากนั้น..ผอ.ก็เป็นคนออกไปซื้อที่ตลาด...พอสิบโมง..ช่างก็เริ่มงานได้ทันที
เทศบาลโทรมาขอข้อมูลครูนักเรียน ประจำปีงบประมาณ ๒๕๕๙ เพื่อประกอบโครงการอาหารกลางวัน..ก็เลยต้องรีบทำก่อน เสร็จแล้วก็เดินสำรวจงานที่ต้องทำ..แต่ยังไม่ได้ทำ...ว่ามีอะไรบ้าง พบว่า..สวนหย่อมในรั้วอนุบาลกับเก้าอี้นั่งยังไม่เรียบร้อย..โรงเห็ดนางฟ้าชำรุด..ต้องรีบซ่อมแซม
๑๔.๓๐ น.ลดเวลาเรียน...ผมซ่อมเสริมการคูณทศนิยมให้นักเรียน ป.๕ เหลือเวลาอีกยี่สิบนาที ให้นักเรียนชายช่วยกันขนดินใส่บล๊อกปูนหน้าห้องสมุด ส่วนผู้หญิงเก็บผักตบชวาไปเลี้ยงไก่.....
บ่ายสามโมงครึ่ง ถึงเวลาส่งเด็กนักเรียนกลับบ้านที่หน้าประตูโรงเรียน ท่ามกลางฝนตกพรำๆ ส่วน ป.๓ กับ ป.๖ เรียนต่อไปจนถึงสี่โมงครึ่ง..ตามนโยบาย..เพิ่มเวลารู้
ห้าโมงเย็น..ช่างส่งมอบงานเป็นที่เรียบร้อย รวมทั้งได้ซ่อมโรงเห็ดให้ด้วย..ผมเดินเปิดไฟอาคารเรียน พร้อมทั้งสังเกตผลงานที่ได้ทำในวันนี้ วันที่หนาวเหน็บ แต่งานก็คืบหน้าดีนัก..ถ้าได้ขับเคลื่อนเช่นนี้ทุกวัน..แม้ก้าวไม่ทันใคร..ก็สุขใจมิใช่น้อย
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๒๕ มกราคม ๒๕๕๙