ชีวิตที่พอเพียง 2583a. พรอันสูงสุด
ชีวิตที่พอเพียง 2583a. พรอันสูงสุด
ผมได้รับแจกหนังสือ พรอันสูงสุด ที่แปลมาจาก The Ultimate Gift โดยนักเขียนตาบอดผู้โด่งดัง Jim Stovallที่เป็นหนังสือขายดี ทั้งในภาคภาษาอังกฤษ และภาคไทย ฉบับแปลเป็นภาษาไทยที่ผมได้รับแจกจากงานปาฐกถาไพบูลย์วัฒนศิริธรรม ครั้งที่ ๓ เมื่อวันที่ ๑๔ มกราคม ๒๕๕๙ เป็นฉบับพิมพ์ครั้งที่ ๑๑ มีการนำหนังสือเล่มนี้ไปทำภาพยนตร์ด้วย
อ่านแล้ววางไม่ลง และประทับใจยิ่งกับพรทั้ง ๑๒ ข้อ และวิธี “ดัดสันดาน” หลานชาย ของมหาเศรษฐีผู้ล่วงลับ ซึ่งผมลากเข้าสู่ทฤษฎีการเรียนรู้ว่า นี่คือ Transformative Learning
มาติดใจที่บทที่ ๑๑ พรแห่งการให้ ทำให้ผมคิดว่าเราติดกับการให้เพื่อให้เรารู้สึกว่าเราเป็นคนเอื้อเฟื้อ เน้นการช่วยเหลือผู้อื่น พอใจ ภูมิใจ เมื่อผู้รับแสดงความขอบคุณ แต่ผมว่านั่นยังไม่ใช่คุณค่าสูงสุดของการให้ คุณค่าสูงสุดของการให้น่าจะเป็นไปตามหลักการของสำนักพุทธฉือจี้แห่งไต้หวัน ที่ผมบันทึกไว้ ที่นี่ ที่สอนให้เราให้ด้วยความขอบคุณผู้รับ ว่าเพราะความยากลำบากของเขา เราจึงมีโอกาสได้เสียสละสิ่งของและเวลาของเรา ช่วยให้เราได้ละวางความโลภ และเพิ่มพูนพลังเมตตาของเรา คือช่วยให้เราได้ปฏิบัติธรรม ดังใน บันทึกนี้
ขอขอบคุณ ดร. สมจินต์ ศรไพศาล ที่มอบหนังสือเล่มนี้
วิจารณ์ พานิช
๑๘ ม.ค. ๕๙
ความเห็น (4)
ดิฉันให้ดอกไม้ไม่สำเร็จค่ะ ไปอ่านบทความอื่นแล้วสามารถให้ดอกไม้ได้ แต่กลับมาใหดอกไม้บทความนี้ไม่ได้ ทำเช่นนี้อยู่หลายรอบ ก็ยังให้ดอกไม้ไใได้อยู่ เลยลองเขียนความเห็นเผื่อจะทำได้ค่ะ
ผมรบกวนพี่ดารนีออกจากระบบแล้วเข้าระบบใหม่ จากนั้นมาให้ดอกไม้อีกครั้งได้ไหมครับ ขอบคุณครับ
ขออภัย ทำได้ก่อนหน้านี้แล้ว ขอบคุณค่ะ
ผู้ให้คือผู้รับ
รับโอกาส รับเส้นทาง สร้างไมตรีจิต
เปลี่ยนความโลภ ในใจ เป็นน้ำมิตร
หล่อเลี้ยงชีวิต ให้เติบใหญ่ ก้าวไกลในทางธรรม