"โชคชัย บุญมาพึ่ง ตัวเล็กใจใหญ่" ... (อย่าโชคร้ายที่ไม่รู้ว่าตัวเองโชคดี : วีรยุทธ ล้อทองพานิชย์)
คุณอู๋ วิ้งค์วิ้งค์ วีรยุทธ ล้อทองพานิชย์ ได้เขียนหนังสือ "อย่าโชคร้ายที่ไม่รู้ว่าตัวเองโชคดี"
ในบทสุดท้าย เล่าเรื่องของคนที่เป็นแรงบันดาลใจให้กับผู้คนมากมายเอาไว้ ดังนี้
ตัวเล็ก ใจใหญ่
คุณเคยคิดว่าตัวเอง "โชคร้าย" บ้างไหมครับ?
ถ้าเคยเชิญอ่านเรื่องของบุคคลท่านนี้
โชคชัย บุญมาพึ่ง หรือ "ตัวเล็ก" นักศึกษาคณะวารสารศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
น้องตัวเล็กทำงานกับองค์การนักศึกษา ผมเจอเขาตอนที่เขาเชิญให้ผมไปบรรยาย
ที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เมื่อได้พบตัวจริง ผมถึงกับอึ้ง!
ตัวเล็กเป็นลูกชายคนโตที่เกิดมาพร้อมกับความพิการ ตอนที่คลอดเขาเกือบทำให้แม่ตาย
จนโตมาพ่อแม่ของตัวเล็กเลิกกัน แม่ส่งเสียลูกเรียนด้วยค่าจ้างรายวัน วันละ ๒๕๐ บาท
เขาไม่ค่อยมีเพื่อน เพราะเป็นคนพิการที่เดินไม่ได้
เพื่อนที่เล่นกับเขาทุกวัน คือ แม่!
แม่พยายามฝึกเขาให้เริ่มเดินสามขา เนื่องจากขาไม่แข็งแรง จึงต้องใช้มือข้างเดียวที่แข็งแรง
เป็นเท้าข้างที่สามในการทรงตัว เมื่อเขาอายุเจ็ดขวบ ตัวเล็กอยากจะไปโรงเรียนเหมือนเพื่อน
แม่ก็พยายามหาโรงเรียนสำหรับคนพิการที่ไม่เสียค่าใช้จ่าย จนได้เข้าเรียนที่
"โรงเรียนศรีสังวาลขอนแก่น" คุณแม่ของตัวเล็กมีคำพูดปลุกใจที่เขาจำได้เสมอ
"ลูกต้องตั้งใจเรียน อดทน พิสูจน์ให้ทุกคนเห็นว่าลูกก็ทำได้ไม่แพ้คนปกติ"
นี่คือสิ่งที่แม่บอกกับตัวเล็กเสมอ
ช่วงมัธยมปลาย เขากลับมาเรียนที่ "โรงเรียนสตรีสมุทรปราการ"
การที่เขาได้มาเรียนกับคนปกติไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสำหรับเขา
เขาเป็นคนพิการคนเดียวของโรงเรียน ทุกคนมองว่าเขาจะไปรอดหรือเปล่า
จะไหวไหม จะทำได้เหรอ แต่สุดท้ายตัวเล็กผ่านมาได้ด้วยความคิดที่ว่า
"ทุกแรงกดดัน เป็นเหมือนแรงผลักดัน"
แรงกดดันทำให้เขาต้องอดทนและพยายามกว่าคนอื่นหลายร้อยเท่า
เขาอ่านหนังสือ และฝึกทำข้อสอบอย่างหนัก สุดท้ายเขาสามารถสอบเข้าที่
มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ได้สำเร็จ ท่ามกลางความดีใจของแม่
ตัวเล็กเป็นเด็กกิจกรรม เขาเป็นนักศึกษาทุน พยายามทำทุกอย่างด้วยตัวเอง
เพราะไม่ต้องการเป็นภาระของสังคม คติประจำใจของเขาคือ
"ทุกก้าวที่เรากำลังเดิน ไม่มีอะไรมาลิขิตได้ ตัวเราเป้นคนลิขิตว่า
จะเลือกเดินไปเส้นทางไหน เพราะมันคือจุดมุ่งหมายที่เราต้องก้าวข้ามมันไปให้ได้"
หลังจากวันที่ได้รับเชิญไปบรรยายให้แรงบันดาลใจกับนักศึกษา
มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์และได้รู้จักน้องตัวเล็ก แทนที่ผมจะไปให้กำลังใจเขา
เขาต่างหากที่ให้แรงบันดาลใจผม
ชีวิตของ "ตัวเล็ก" ที่ผมนับถือว่า "ใจใหญ่" ได้ให้หลักคิดสำคัญมากครับ
เราทุกคนที่มีร่างกายสมบูรณ์ หลายครั้งที่ท้อแท้หมดกำลังใจ
คิดว่า ตัวเองโชคร้ายที่ต้องมาเจอปัญหา เป็นทุกข์เรื่องนั้นเรื่องนี้
จนมองไม่เห็นคนอื่นอีกหลายล้านชีวิตบนโลกนี้
แต่ถ้าเรามองมุมกลับจะเห็นโลกในมิติที่เปลี่ยนไป
เพราะองค์ประกอบในชีวิตของเรา ทั้งครอบครัว เพื่อน คนรัก การศึกษา
หน้าที่การงาน สุขภาพร่างกาย ฯลฯ ล้นเป็นต้นทุนชีวิตที่ดีในระดับหนึ่ง
ถ้าการมีสิ่งเหล่านี้คือ อีกหนึ่งนิยามของคำว่า "โชคดี"
การหลงลืมสิ่งที่เรามีอยู่แล้วเป็นทุนเดิม นับว่าเป็น "โชคร้าย" อย่างมาก
ขอให้ภูมิใจในความโชคดีที่มีอยู่ รักษาความรู้สึกว่าตนเองโชคดีในทุก ๆ วัน
และนำมาเป็นพลังในการใช้ชีวิต
..............................................................................................................................................................................
ความเป็นนักสู้อยู่ที่หัวใจ
ไม่ใช่อยู่ที่ร่างกาย
ยังท้อใจอยู่ไหมครับ
บุญรักษา คนดีทุกท่าน ;)...
..............................................................................................................................................................................
ขอบคุณหนังสือดี ๆ ...
อู๋ วิ้งค์วิ้งค์. อย่าโชคร้ายที่ไม่รู้ว่าตัวเองโชคดี. กรุงเทพฯ : มติชน, ๒๕๕๗.
ความเห็น (8)
เคยดูรายการทีวี มีสาวชาวต่างชาติ ( แต่ไม่ทราบว่าประเทศใด)
พิการขาทั้งสองข้าง และแขนขวาโดยกำเนิด แต่สู้ชีวิตจนเรียนจบ
แต่งงาน มีลูก ๔ คน แต่ชีวิตครอบครัวไม่ประสบความสำเร็จ
ในที่สุุดชีวิตครอบครัวอับปางลง ต้องเลี้ยงลูกตามลำพัง
เธอทำงานทุกอย่างได้เหมือนคนปกติ หาเงินส่งลูกเรียน
ซื้อบ้านอยู่ แม้ชีวิตจะยากแค้นแสนเข็ญเพียงใด แต่เธอ
ก้ไม่ย่อท้อ เพราะเธอมีกำลังใจ มีคุณธรรมความดี มีจิตเมตตา
เป็นเครื่องนำทาง เธอช่วยเหลือทุกคน และชุมชนทุกครั้งที่มีโอกาส
ในที่สุดความดีก็ตอบแทนเธอ เมื่อมีหน่วยงานต่าง ๆ ตลอดจน
ผู้คนในชุมชนที่เธออาศัยอยู่ ได้ยื่นมือเข้ามาช่วยบริจาคเงิน
สร้างบ้านใหม่ให้กับเธอ ช่วยใช้หนี้ให้เธอ และยังมอบเงิน
ให้กับเธอเพื่อช่วยส่งเสียให้ลูก ๆ ได้เรียนอีกด้วย
จำได้ว่าเธอผู้นี้ชื่อ แม่รีแอน จ้ะ
ขอบคุณครับ คุณมะเดื่อ ;)...
อ่านแล้วทึ่ง
อ่านแล้วเกิดกำลังใจให้ทำงานเลย
ขอบคุณมากๆครับ
สู้ สู้ ครับ อาจารย์ ขจิต ฝอยทอง ;)...
ชอบความคิดเขามากๆครับ ถ้าผ่านอุปสรรคไปไม่ได้ จะเรียกว่าประสำเร็จหรือไม่
ขอบคุณครับ อาจารย์ต้น ;)...
-สวัสดีครับ
-ยอดมนุษย์....คือนาย....โชคชัย...
-เป็นกำลังใจให้ครับ...
ขอบคุณครับ คุณเพชรฯ เพชรน้ำหนึ่ง ;)...