ทำกับข้าวกินเอง....ผลจากที่คลุกคลีอยู่กับแม่


..

เช้านี้...พ่อได้เห็นความเปลี่ยนแปลงบางอย่างในตัวของดวงใจ

ปีนี้ดวงใจอายุ 9 ขวบแล้ว..พ่อว่านะ!!..สิ่งที่เปลี่ยนแปลงในตัวลูกนี้.... มันเกิดขึ้นจากอะไร?

..

2 - 3 ปีที่ผ่านมา... ดวงใจขลุกกับแม่มากขึ้น โดยเฉพาะเรื่องการทำกับข้าว

พ่อได้ยินแม่พูดกับดวงใจบ่อย ๆ ว่า....ลูกเป็นผู้หญิงหากเข้าครัวไม่เป็น โตขึ้นมาก็จะลำบากนะ.. ดวงใจก็ซักถามแม่เรื่อยไป ว่าลำบากตรงไหน?อย่างไร? ...พ่อคงไม่ต้องบอกแทนแม่ของลูกหรอกนะ

..

2 - 3 ปีที่ผ่านมานั้น ...ดวงใจจะทำในสิ่งที่แม่สั่งหลาย ๆ อย่าง.. เท่าที่พ่อเคยได้ยินแม่พูด.. อย่างเช่น..ดวงใจหั่นหมูให้แม่หน่อย..ตอนนั้นพ่อเคยแอบเห็นหมูที่ลูกหั่นให้แม่ด้วยนะ..หากพ่อตาไม่ขวาด หมูชิ้นใหญ่เท่าผ่ามือของลูก...เลยทีเดียว

..

วันเวลาที่ผ่านไป..ทำให้ลูกเปลี่ยนไปจริง ๆ

วันนี้พ่อได้เห็นหมูชิ้นน้อยพอดีคำ....จากสิ่งที่ลูกทำ

..

..

ลูกได้เรียนรู้สิ่งนี้จากแม่ ..

ตำราเรียนของลูกท่ีผ่านมานั้น ....มันไม่มีหรอกนะ!! ...ว่า...เราจะหั่นหมูให้พอดีคำได้อย่างไร? หรือว่าเราจะหั่นหมูแบบไหนให้มีดมันไม่บาดนิ้วของลูก

..

แต่วันนี้พ่อเชื่อแล้วว่า...การเรียนรู้จากการปฎิบัตินั้น มันทำให้ลูกเรียนรู้ในชีวิตจริง ได้ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่า...ตำราในโรงเรียนของลูกเลยทีเดียว

..

..

กับข้าวถ้วยนี้..พ่อมองว่าอร่อยที่สุดในความรู้สึกของพ่อ

..

พ่อได้เห็นลูกนั่งกินข้าวมื้อเช้านี้..จนหมดเกลี้ยงจาน!!

และอีกสิ่งหนึ่งนะ...ที่พ่อชอบใจนั่นก็คือ..ทุกครั้งที่ลูกกินข้าวไม่ว่าที่ไหนก็ตาม ดวงใจจะกวาดข้าวที่กินทุกเม็ดจนหมดเกลี้ยงจานเสมอ

..

ไม่เสียแรง..ที่พ่อปลูกฝังสิ่งนี้เอาไว้นะ ....และพ่อเชื่อว่า...ลูกจะทำสิ่งนี้ และปฏิบัติแบบนี้..ติดตัวของลูกไป..ตลอดชีวิตของลูก...พ่อเชื่อเช่นนั้นนะ

หมายเลขบันทึก: 596735เขียนเมื่อ 27 ตุลาคม 2015 10:03 น. ()แก้ไขเมื่อ 27 ตุลาคม 2015 10:18 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)

-สวัสดีครับ

-เป็นบันทึกถึง"ดวงใจ"ที่น่ารักมาก ๆครับ

-อบอุ่นทุกคราที่มาเยือนบันทึกของท่านครับ

-ขอบคุณครับ

น่ากินจัง..จ้ะ..

มีกระปิหวานมาฝากจ้า...

ดีใจกับฝีมือของลูกสาวนะครับ

น่าชื่นชมมาก ๆ จ้ะ โดยเฉพาะคุณแม่ของหลานสาว

ที่เป็นแบบอย่างที่ดียิ่งให้กับลูกสาว

ทำให้สะท้อนใจกับอีกมากมายหลายบ้าน

ที่ " ครัว " อยู่ที่ " ร้านอาหาร"

อย่าว่าแต่ทำกับข้าวเลยจ้ะ

แม้แต่ล้างจาน ก็ทำไม่เป็น


ชื่นชมค่ะ

ครอบครัว คือ เบ้าหล่อหลวม

พ่อ แม่ สอนในเรื่องที่ดี ก็จะดีเช่นนั้น น้อยนัก ที่ไม่ได้ดั่งเบ้าหล่อ

ขอขอบคุณเรื่องเล่าดีๆจากครอบครัวคุณแสงค่ะ

แม้หมูจะชิ้นใหญ่เท่าฝ่ามือ ความรู้สึกของพ่อแม่ก็อร่อยนะผมว่า...

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท