my father
พ่อเคยถามฉันว่า...โตขึ้นมาหนูอยากเป็นอะไร
สิ่งที่ฉันตอบพ่อตั้งเด็ก...และตอนนี้ก็ยังคงเป็นคำตอบเดียวกัน
หนูอยากเป็นอาจารย์ค่ะ หนูชอบสอนหนังสือ
ฉันเคยบอกพ่อว่า...ฉันอยากเรียนจบจนดอกเตอร์
ฉันไม่ใช่คนเรียนเก่ง...แต่ฉันชอบเรียนหนังสือ
ตอนจบป.ตรีฉันเคยถามพ่อว่า...พ่อไม่อยากให้หนูกลับมาทำงานก่อนเหรอ
พ่อบอกว่ารู้ไหมความฝันของพ่อคือะไร...
ความฝันของพ่อคือการได้เห็นหนูเรียนจบสูงที่สุดเท่าที่หนูอยากเรียน
บางทีฉันเห็นเพื่อนๆทำงาน มีเงินให้พ่อกับแม่ใช้
ฉันก็อดคิดไม่ได้ว่า...ความฝันของฉันมันช่างยาวไกลนัก
ถ้าวันนั้นมาถึง...คนข้างตัวของฉันจะแก่ลงสักแค่ไหน
คนอื่นๆเคยบอกพ่อว่า...ไม่เหนื่อยเหรอลูกสาวเรียนสูงขึ้นเรื่อยๆ
พ่อตอบด้วยรอยยิ้มว่า...พ่อไม่เคยเหนื่อยเพราะเป็นความฝันของฉัน
ฉันไม่รู้เหมือนกันว่าความฝันของฉันจะเป็นจริงไหม...
เพราะมันอีกตั้งยาวไกลเหลือเกิน...
แต่สิ่งหนึ่งที่ฉันอยากบอกก็คือ ฉันโชคดีที่สุดที่ได้เกิดมาเป็นลูกของพ่อกับแม่
ฉันจะตอบแทนพระคุณของท่านทุกๆวัน
สิ่งที่พ่อหวัง...เมื่อยามเจ้าเติบใหญ่
ลูกเอยให้เจ้าจงจำคำนี้
ไม่ต้องรวยล้นฟ้าแต่ขอให้เป็นคนดี
แค่นี้พ่อก็ภูมิใจเกินพอ
ความเห็น (10)
ตามมาเชียร์
ฝันให้ไกลไปให้ถึงนะครับ
ผมเองอ่านแล้วยังหายเหนื่อยแทนเลยครับ คุณพ่อคงดีใจและหายเหนื่อยหากได้มาอ่านความตั้งใจนี้
เป็นกำลังใจให้ครับ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มีให้เสมอมานะค่ะ อาจารย์ขจิต ฝอยทอง ^_^
ขอบคุณนะค่ะท่านพ.แจ่มจำรัส ^_^
เป็นกำลังใจให้นะครับ...:)
ขอบคุณนะค่ะอาจารย์P. Rinchakorn
ดีมากครูฟ้า สู้ๆน้า
^_^ ขอบคุณค่าพี่นัท
ชอบค่ะ เขียนได้ดีมากค่ะ
อ่านแล้วทำให้คิดถึงพ่อแม่ตัวเองหนักเลย ตอนเด็กพ่อไม่เคยถามว่าจะเรียนอะไร แต่มักดุด้วยความ
รำคาญว่านังนีน่าจะไปเรียนเป็นทนาย เพราะช่างซักไซ้ได้ทุกเรื่อง ส่วนแม่ชอบถามว่าโตขึ้นจะเป็นอะไร บอกแม่ว่าจะเรียนให้สูงที่สุด แล้วเป็นครู แม่คงสะท้อนใจเมื่อได้ยิน จะเป็นไปได้อย่างไร วันที่ได้ทั้งสองอย่างยังจำใบหน้าที่แสนปราบปลื้มของท่านได้ แต่ถ้าไม่มีวันนั้นท่านก็คงภูมิใจเกินพอ เพราะลูกเป็นคนดีของสังคมได้
ขอบคุรมากนะค่ะอาจารย์GD ยินดีกับความสำเร็จทั้งสองอย่างด้วยนะค่ะ ฟ้าหวังว่าสักวันฟ้าคงเป็นเหมือนอาจารย์ได้นะค่ะ