(บันทึก)..อยู่ เพื่อกิน..หรือ..กิน เพื่ออยู่..ในแกลลอลี่ ชีวิต วันนี้


กินแบบ..sense zen วันนี้..

พุทธะ จิต พิจารณา รู้ อยู่ ..เป็น ปัจจุบัน..ขณะ..

กิน..เห็น..ความงดงาม..รู้ อยู่ แค่ ใจ...

.

จิต..จด จ่อ พิจารณา....ว่ากิน..อยู่...

ว่าง วาง สงบ หมด เหมือน ที่เห็นบน จาน..

กินเพื่อ อยู่ อยู่เพื่อกิน..เช่น..ปล่อย..วาง....

กินแบบ sense zen ในแกลลอลี่ ชีวิต วันนี้..

(แอบถาม..ตัวเอง ..เสมอๆว่า..กินเพื่อ อยู่ รึอยู่เพื่อ กิน...แล้ว ท่านผู้อ่านเล่า..เคยแอบคิด..แบบยายธี..บ้างไหม..น่ะ..)..พ้อๆกันหน่อย..นะ..

หมายเลขบันทึก: 590335เขียนเมื่อ 18 พฤษภาคม 2015 13:28 น. ()แก้ไขเมื่อ 18 พฤษภาคม 2015 13:28 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

เกลี้ยง แต่หลงเหลือ - ชอบครับ

...พอถึงวัยนี้...บางครั้งก็เบื่อที่จะทำกิน...บางครั้งจึงออกไปนั่งกินอาหารที่คนอื่นทำให้กิน...นั่งมองอาหาร มองผู้คน สถานที่...ก็ทำให้หายเบื่อที่จะกินได้เหมือนกันนะคะคุณยายธี...


Yes! Do we eat to live or live to eat? Work to live or live to work? Sex to live... Chicken to egg...

These cycles of interdependencies are one universal 'never-ending story'. Like what cosmologists think today: born in the Big Bang... expand and contract... collapse into blackholes... born a new universe...

Where is the beginning? ...the end? Where we are now is 'now' ...in the middle... cycling on... ;-)

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท