"สวัสดีค่ะ คุณ สายธาร ที่รัก"
ช่วงนี้เป็นยังไงบ้าง สบายดีไหม ไปเข้าค่ายลูกเสือกลับมา คงได้ประสบการณ์เยอะแน่ๆ ได้ข่าวว่าไปโดดหอด้วย คงจะสนุกน่าดูเลย แปลกเนอะเป็นคนไม่ชอบความสูงแต่กล้าที่จะโดหอลงมานับถือจริงๆ อาหารที่ค่ายเป็นยังไงบ้างกลับมาผอมหรืออ้วนกว่าเิม ดูจากลักษณะการกินแล้ว กลับมานี่ต้องอ้วนแน่นอนเลย ตื่นตี 5 ทุกวันร่างกายอ่อนเพลีย ยิ่งกว่าศพเดินได้อีกตะหาก ดูแลตัวเองบ้างนะ เป็นห่วง งานใดเลี่ยงได้ก็ควรจะเลี่ยง ไม่ต้องโหมงาน หนักมาก ผักผ่อนบ้าง ก่อนที่จะไม่สบาย...
เรื่องการเรียนเป็นไงบ้าง เห็นบ่นๆว่างานเยอะ เวลานอนแทบไม่มี การงานเยอะเลยหรอ ยังไงก็สู้ๆนะ บนทางฝันที่เธอเลือกไว้ ท้อได้แต่ห้ามถอย ทุกครั้งที่คิดว่าตัวเองไม่ไหว โทรหาพ่อและแม่เป็นอันดับแรก พอได้ยินเสียงท่านแล้ว ความเหนื่อยที่คิดว่าตนเองทำงานหนัก ท้อเหนื่อย ก็จะหายไปในพริบตา "อย่าบนว่าเรียนแล้วเหนื่อย ... คนที่ส่งเราเรียนเหนื่อยกว่าเป็นหลายเท่า
เส้นทางที่เดินไม่ได้ปูพรมแดง มันอาจจะเป็นขวากหนาม หรืออุปสรรคที่คอยขัดขวาง แต่เราต้องมีอาวุธอยู่ในมือที่จะคอยปราบศัตรูเหล่านั้น...ความฝันและความจริงถึงจะปรากฏขึ้นมาจะกหลายๆสิ่งในตัวเรา อย่าโทษฟ้าที่ทำให้เรามีไม่เหมือนคนอื่น เพราะคนที่มีอาจไม่ใช่คนที่มีความสุขก็ได้ พ่อแม่ให้เราได้ทุกอย่าง รักท่านให้มากๆ ท่านสั่งท่านสอนอย่าเถีงให้รับฟังและทำตาม เพระว่าท่านเลยอาบน้ำร้อนมาก่อน ประสบการ์ตรง ลองผิดลอง
"อย่าหยุดฝัน ถ้ายังทำมันไม่สำเร็จ"
"อย่าหยุดฝัน ถ้ายังทำมันไม่สำเร็จ" ชอบมากค่ะสู้ไปด้วยกันนะ ^_^
ขอบคุณ คุณรัตนา กาวีเมือง จับมือไว้แล้วไปด้วยกัน
อยากอ่านเรื่องเข้าค่ายลูกเสือครับสายธาร
รออ่านๆๆๆๆๆ
สู้ๆนะจ๊ะคุณสายธาร
ขอบคุณนะค่ะ ที่ได้เล่าและแบ่งปันเรื่องราวดีๆ ให้รับรู้ ขอบคุณค่ะ ^^