ถึงคุณ


สวัสดีค่ะ คุณศศิธร ที่รัก

หลังจากผ่านช่วงสองสามสัปดาห์ที่ผ่านมา ตัวคุณเองได้รับประสบการณ์ที่ดีมาก ฉันบอกเลยว่าฉันภูมิใจที่ได้เห็นคุณก้าวข้ามอะไรมากมาย ฉันภูมิใจที่คุณได้ชัยชนะอย่างใหญ่หลวงก็คือคุณชนะใจตัวเอง ชนะความกลัว ความกลัวที่สะสมมาเกือบค่อนชีวิตเลยก็ว่าได้ ชนะความขี้เกียจ ชนะอคติที่ก่อขึ้นมาเอง สิ่งเหล่านี้มันเกินความคาดหมายที่ตั้งไว้แล้วค่ะ

ช่วงเวลาสองสามสัปดาห์ที่ผ่านมาชีวิตคุณเจออะไรมามากมายเลยนะคะ โดยเฉพาะกิจกรรมการเรียน คุณใช้งานร่างกายคุณอย่างไม่ปราณี คุณจัดการกับตารางชีวิตคุณไม่ได้ คุณบังคับตัวเอง บังคับใจตัวเองเกือบไม่สำเร็จแต่หลายๆอย่างก็ได้พิสูจน์ให้คุณเห็นแล้วว่าคุณทำได้!! จากการที่ต้องทำงานกลุ่มวิชาหนึ่งซึ่งมันเป็รเรื่องค่อนข้างละเอียด เป็นเรื่องใหม่เป็นครั้งแรกที่ต้องทำ พวกเราก็ตั้งใจทำ ซึ่งอาจจะถูกบ้างผิดบ้าง แต่นั่นก้ไม่ใช่ประเด็น เท่ากับกระบวนการทำงาน ฉันได้รู้อะไรหลายๆอย่างในตัวคุณเช่น คุณต้องหัดเป็นคนที่ยอมคนอื่นบ้าง ไม่ใช่ยอมหักแต่ไม่ยอมงอ แม้ว่าสิ่งที่เราคิดว่าคนอื่นทำไม่ถูกต้อง(ในทางความคิด) แต่ก็ต้องยอมไปเพราะต้องยึดเสียงข้างมากว่า บางครั้งก็ต้องให้อภัยกับการกระทำของบางคน ซึ่งในความคิดแย้งขึ้นมาตลอดเลยว่า ทำไมต้องยอม?? และสิ่งที่คุณได้จากการทำงานครั้งนี้คือ คุณต้องไว้ใจการทำงานของทุกคนโดยไม่ว่าผลที่เกิดขึ้นจะเป็นอย่างไรต้องเรียนรู้และรับผิดชอบร่วมกัน จนในที่สุดทุกคนก็สามารถพยุงงานไปได้สำเร็จ ฉันวัดความสำเร็จครั้งนี้ไม่ใช่ความถูกต้องหรือคำติชมของอาจารย์แต่ฉันวัดที่การใช้ใจทำงานของกลุ่มต่างหาก และอีกประสบการณ์หนึ่งที่ทำให้ยากที่จะลืมคือกิจกรรมการเข้าค่ายลูกเสือวิชาที่ฉันไม่ชอบมาตั้งแต่เด็กสร้างกำแพงกั้นอย่างหนาแน่น ไม่ชอบที่ต้องกระโดดหอเพราะกลัวความสูง แต่ครั้งนี้ฉันลองวัดใจตัวเอง อยากชนะความกลัว อยากชนะใจตัวเอง ให้ได้ ในที่สุดฉันก้ตัดสินใจทำมันลงไป พอเท้าถึงพื้นดิน ฉันบอกกับตัวเองได้อย่างเต็มปากแล้วว่า"ชนะแล้ว" และการเข้าค่ายครั้งนี้ก็ทำให้ฉันฝ่าด่านความกดดัน ความเครียด ความเหนื่อยล้าจากกการนั่งจดบันทึกที่มีแต่เนื้อหาที่เป็นวิชาการ ไหนจะต้องทำงาน ภารกิจต่างๆให้เสร็จทันเวลาอีก อยากตะโกนออกมาดังๆ ณ ตอนนั้นว่า ไม่ไหวแล้วว แต่ข้างในใจก็ค้านออกมาว่า ต้องไหว!! และในที่สุดก็ผ่านพ้นไปและได้รับเกียรติบัตรการันตีว่าฉันฝ่าด่านพิสูจน์ความอดทนของร่างกายและจิตใจมาแล้ว สิ่่งที่ฉันได้รับจากการไปเข้าค่ายครั้งนี้คือ ฉันชนะความกลัวของตัวเอง ฉันทำลายกำแพงอคติที่สร้างมาทั้งหมดกับวิชานี้ลงไปแล้ว ฉันมองเห็นสิ่งที่มีค่าของมิตรภาพ การช่วยเหลือดูแลกัน เอาใจใส่ระหว่างเพื่อน ความสวยงามของความสามัคคี และฉันก็มีอะไรบางอย่างอยากจะบอกคุณนะศศิธร คนทุกคนบนโลกมีทั้งด้านดีและเสีย คุณกล้าที่จะยอมรับหรือเปล่าว่าคุณแสดงแต่ด้านดีออกมา ร้อยเปอร์เซ็นเต็ม ฉันเชื่อว่าไม่มีทางและเป็นไปไม่ได้...แม้แต่ตัวคุณยังแสดงออกมาทั้งสองด้านต้องมีคนที่มองเห็นคุณในด้านที่ไม่ดี แล้วนับประสาอะไรกับคนอื่น เค้าก็ย่อมจะแสดงด้านลบออกมาบ้างเพียงแต่ว่าคุณเองนั่นแหละเป็นคนที่มองเห็นด้านนั้นของเค้า ทำใจและยอมรับนะ ไม่มีใครดีไปหมดทุกอย่าง ทุกๆอย่างในโลกล้วนมีดีและเสียจำไว้...

คงไม่มีใครมองคุณได้ชัดเจนเท่ากับตัวคุณหรอก และจะดีที่สุดคือตัวเองเตือนตัวเอง และอยากให้ยอมรับว่าบางอย่างถ้าไม่ลองทำคุณจะไม่มีทางมั่นใจในคำพูดได้เลยแม้แต่คำพุดตัวคุณเอง

ความกล้าเท่านั้นชนะทุกอย่าง


หมายเลขบันทึก: 588152เขียนเมื่อ 29 มีนาคม 2015 15:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 29 มีนาคม 2015 21:36 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)

ฉันก็เป็น1คนที่เอาชนะใจตนเอง ด้วยตัวเราเอง

ตามมาเชียร์เลย

ชนะตัวเองได้

ก็ปลุกระดมได้

555

ขอบคุณนะค่ะ ที่ได้เล่าและแบ่งปันเรื่องราวดีๆ ให้รับรู้ ขอบคุณค่ะ ^^

มาลงรูปถ่ายประจำตัวโดยไวครับ

555

ขจิต ฝอยทอง

ขอบคุณนะคะอาจารย์ที่จำได้^^

</a>

จำทุกๆคนที่ปลุกระดมและมีความคิดดีๆได้เสมอ

555

ว่างมาเขียนอีกนะครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท