"ถึงเธอ..."


"สวัสดีค่ะ คุณรัตนา ที่รัก"

รัตนา...เธอเป็นยังไงบ้างล่ะ คงสบายดีนะ ไม่คิดมากเหมือนแต่ก่อนแล้วนิ ดีแล้วที่เป็นแบบนี้ มันยังมีอะไรมากมายให้เธอคิดอีกตั้งเยอะ เรื่องบางเรื่องมันผ่านมาแล้ว ก็ให้มันผ่านไป เรื่องที่ดีก็เก็บไว้เป็นความทรงจำ เรื่องร้าย ๆ ก็เก็บไว้เป็นบทเรียนละกัน

เหนื่อยไหม? ที่เป็นแบบนี้ ฉันรู้นะ ว่าหลายต่อหลายครั้งที่เธอ ท้อ และ อยากวางสิ่งที่แบกรับไว้ซะทุกอย่าง แต่เธออย่าลืมสิว่า ยังมีคนที่คอยมองความสำเร็จของเธออยู่...
ก็เข้าใจนะ กับคำว่า "คาดหวัง" เก็บเอามันมาเป็นแรงผลักดันในชีวิตจะไม่ดีกว่าหรอ
เธอยังมีสิ่งดีๆ มากมายในชีวิตลองมันดูสิ...มองไปรอบ ๆ "กำลังใจ" จากคนข้างกายและเพื่อนร่วมอุดมการณ์ครั้งยิ่งใหญ่ของเธอไง เขาสู้ เธอก็ต้องสู้สิ สู้ไปด้วยกัน และฉันเชื่อว่าสักวัน (ไม่ไกลเกินจริง) เธอจะผ่านมันไป...ได้ด้วยดี

รัตนา กาวีเมือง
29/03/58

หมายเลขบันทึก: 588149เขียนเมื่อ 29 มีนาคม 2015 15:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 29 มีนาคม 2015 15:15 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

สู้ต่อไป อาก้อยเค้า

ตามมาเชียร์

ปัญหาแก้ไขได้สบายมาก

สู้ๆครับ

ดีใจที่ได้อ่านบันทึก

ลงรูปได้แล้วนะครับ

สงสัยว่าทำไมรูปมันขาด

สงสัยรูปใหญ่ใช่ไหมครับ

ลอง ตัดรูปประจำตัวให้สั้นกว่าเดิมนะครับ

สู้ๆครับ

ขจิต ฝอยทอง ขอบคุณมากค่ะอาจารย์
ตอนนี้ทำได้แล้วค่ะ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท