คือตัวฉันเอง
สวัสดีค่ะ คุณศิริพรที่รัก
"คุณอาจจะอยากรู้ว่าทำไมฉันถึงอยากเขียนจดหมายถึงคุณ ก่อนอื่นต้องขอเริ่มออกตัวก่อนเลยว่าไม่มีใครรู้จักเราดีเท่า ตัวเราเอง เพราะฉะนั้นแล้วอย่างน้อยคุณก็ควรจะอ่านจดหมายนี้ให้จบ แล้วเอากลับไปคิดบ้างไม่มากก็น้อย"
เลิกเล่นเฟสบุ๊คและเลิกติดโทรศัพท์ได้แล้ว ไม่รู้ว่าทำไมคุณถึงได้ติดมันนักหนาจนถึงขั้นไม่ยอมหลับยอมนอน ฉันอยากจะบอกว่าในอนาคตคุณจะเข้าใจว่าเวลาที่คุณเสียไปกับการเล่นเฟสบุ๊ค สามารถเอาไปทำอะไรมากมายที่คุ้มค่ากว่านั้นได้ตั้งเยอะ
ดูแลตัวเองให้ดีกว่านี้บ้าง คุณไม่ต้องหาข้ออ้างเลยว่างานเยอะ หรือไม่มีเวลา คุณควรดูแลสุขภาพของคุณให้มากขึ้น คุณนอนดึกทุกวัน ร่างกายก็ทรุดโทรมไปทุกวัน ลองจัดการแบ่งเวลาทำงานและพักผ่อนให้ดี คุณจะรู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องยาก
อยากให้เลิกเครียดกับสิ่งรอบตัวของคุณ คนบางคนเลือกที่จะมองโลก คนบางคนเลือกที่จะฟังโลก แต่คุณกลับเครียดไปกับโลก โลกมันไม่สมบูรณ์ เพราะมนุษย์มันไม่สมบูรณ์ ทุกอย่างรอบตัวของเรามันไม่มีทางที่จะเป็นเหมือนสิ่งที่คุณได้อ่าน ได้เรียน ได้รับรู้ คุณต้องเรียนรู้ที่จะปรับตัวกับมันและอยู่กับมันให้ได้ การปลงบางครั้งก็เป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับคุณ ณ ตอนนี้
อย่ารู้สึกว่าตัวเองรู้สึกด้อย ฉันรู้ว่าคุณไม่ได้เพรียบพร้อมไปซะทุกอย่าง คุณไม่ได้เกิดมาในครอบครัวที่มีฐานะที่ดี คุณเกิดเป็นลูกชาวนา บางครั้งคุณอยากได้ในสิ่งที่คนอื่นได้ แต่คุณกลับไม่มีทางที่จะได้มัน
ฺ อยากให้คุณถามตัวเองว่าคุณพอใจในสิ่งที่คุณทำแล้วหรือยัง การที่คุณมาเรียนครูถึงแม้มันอาจจะเป็นการถูกบังคับเพื่อให้พ่อแม่สบายใจ แต่เมื่อคุณเลือกที่จะเดินมาแล้ว อยากให้คุณอดทนและต่อสู้ เพราะมีใครหลายคนรอดูความสำเร็จของคุณอยู่
>>สุดท้าย อยากบอกคุณว่าอย่าเสียใจกับสิ่งที่คุณทำแล้วไม่พอใจ อยาไปยึดติด อย่าเครียดอะไรกับมันมาก เราก็เป็นเพียงมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่ง อย่าใช้วิธีปิดประตูทางเลือกให้กับตัวเองแล้วหวังว่าคนอื่นจะยื่นมือเข้ามาช่วย เพราะอะไรหรือ? เพราะคนอื่นไม่รู้ว่าคุณต้องการอะไรอยู่แล้ว มองโลกในแง่ดีขึ้นอีกนิด เรียนรู้ว่าทุกอย่างไม่สมบูรณ์ตามที่คุณต้องการ
ศิริพร นำเปี้ย
29/3/58
ความเห็น (2)
เลิกเล่นเฟสบุ๊ค ...ถูกต้องที่สุดค่ะ^^
ขอบคุณคุณ ต้นไม้ต้นนั้น มากนะคะ ดิฉันจะพยายามเล่นให้น้อยลงค่ะ