"ผลผลึก จากจิตสงบ"


-----------โลกยุคใหม่ ไดนามิกส์ หลีกไม่พ้น

จนจิตคน ลนลาน ขั้นปั่นป่วน

ถูกกระแส สังคม เล้าโลมชวน

จึงเรรวน ซวนเซ พังเพแกน

-----------เรื่องปากท้อง ข้องกาม เหยียบย่ำจิต

เศรษฐกิจ พิษเผา ดูเศร้าแสน

บ้านและรถ ยศฐา ล่าตามแปลน

ทั่วทุกแดน แขวนสื่อ มือถือแพง

-----------การศึกษา ล่าเกรด เทสทดสอบ

ให้ได้ท๊อป หาจ๊อบง่าย หลายตำแหน่ง

จึงมุ่งมั่น ขยันเรียน เพียรอย่างแรง

จึงต้องแข่ง แย่งยื้อ ซื้อเข้าเรียน

-----------การปกครอง ก็ต้องเปลี่ยน เวียนกฎใหม่

ต้องแก้ไข ให้ทันคน จนปวดเศียร

ทั้งสส. สว. สนช. ก็พากเพียร

ปรับปรุงเปลี่ยน กฎหมาย ไปตามกาล

----------สังคมเขต มีเภทภัย ผู้ร้ายชุม

ชนแบ่งกลุ่ม เป็นชุมแง่ง แบ่งชนชั้น

สังคมโลก ตกในดง สงครามกัน

จึงป่วนปั่น ฟันฆ่า ราวีเวร

----------พวกหนุ่มสาว ก็เข้ายุค ปลุกเสกเซ็กส์

พวกเด็กๆ ก็เอาอย่าง หนัง"สื่อ"เล่น

ปลดเปลื้องผ้า ล่าเหยื่อ เห็นเนื้อเอ็น

จึงพบเห็น เด่นโด่ โชว์เนื้อนาง

-----------พวกผู้ชาย ก็ร้ายแรง แข่งเรื่องรถ

ทรยศ กฎหมาย ไล่กุมขัง

ทั้งเสพสม ดมสูบพี้ ขยี้จัง

ติดตาราง สร้างยี้ห้อ พ่อขี้ยา

----------วัดก็สร้าง หวังล่อ ขอพัดยศ

ไม่คิดปลด เปลื้องทุกข์ ให้สุขา

เป็นซะเอง เก่งทางโลก หมกเงินตรา

จนปัญญา สมาธิ ไม่มีมนต์

-----------แม้หลักธรรม ที่พร่ำสอน ยังย้อนแย้ง

แตกแขนง แทงหน่อ ส่อสับสน

เกิดสำนัก ดักนักธรรม นำมวลชน

ศาสนิกชน บ่นเบื่อ จะเชื่อใคร

-----------มองภาพรวม ร่วมสังคม ปมปัญหา

ล้วนนำมา พากระเจิง เหลิงหลงไหล

ยึดอัตตา พาตน กระโจนไกล

จิตกระจาย ไหลตาม กามคุณ

----------เมื่อจิตจม บ่มในบ่อ จนพออิ่ม

อยากจะชิม ลิ้มรส ซด"ว่างวุ้น"

จากการฝึก ตรึกตาม กรรมละมุน

นั่งดูวุ้น ฝุ่นในจิต พิจเพ่งเพียร

----------เมื่อจิตอิ่ม จะนิ่มนวล ชวนให้คิด

มองเห็นจิต แจ่มแจ้ง แหล่งเสถียร

คิดหยุดอยาก ปากหยุดยื้อ สื่อนวลเนียน

สะอิดเอียน เปลี่ยนเจตน์จิต พิจมรรคา

----------เมื่อจิตโหย ก็โกยกอบ หอบสมบัติ

มารู้ชัด มันกัดเอา เร้าทุกขา

เมื่อปล่อยปละ ละวาง ย่างกายา

เหมือนเหยียบฟ้า เมฆาเมฆ อเนกคุณ

-----------ฝึกจิตจับ นับปล่อย ย่อยผัสสะ

วิปัสสนา พาใจ ให้เกื้อหนุน

การเป็นอยู่ ดูธรรม มาค้ำจุน

จิตไม่วุ่น เห็นวุ้นว่าง อย่างเพียงพอ

----------เมื่อจิตนิ่ง สิ่งต่างๆ จะจางจืด

จากมุมมืด ก็จะแจ้ง เห็นแสงหนอ

กายหยุดกรรม ธรรมย่างเยื้อง ประเทืองทอ

เห็นจิตพ่อ จิตแม่ เป็นแพยาน

-----------นี่คือผล กลผลึก ฝึกจิตได้

อย่าเพิ่งตาย หากไม่ถึง พึงขยัน

เงื่อนไขกล อยู่ที่ชน มาสนกัน

เห็นนิพพาน ในกาลนี้ ที่จิตเอย


---------------------๒๕/๓/๕๘-----------------------

คำสำคัญ (Tags): #ฝึกจิตให้จบ
หมายเลขบันทึก: 587940เขียนเมื่อ 26 มีนาคม 2015 13:17 น. ()แก้ไขเมื่อ 26 มีนาคม 2015 13:17 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

เมื่อจิตอิ่ม จะนิ่มนวล ชวนให้คิด

มองเห็นจิต แจ่มแจ้ง แหล่งเสถียร


ชอบจังเลยค่ะ

เอาเทอร์คอยซ์ (Turquoise)มาฝากค่ะ


บัวพ้นน้ำ...พลัน.. พ้น ภัย..เต่า หอย ปู ปลา...

"ฝึกจิตจับ นับปล่อย ย่อยผัสสะ

วิปัสสนา พาใจ ให้เกื้อหนุน

การเป็นอยู่ ดูธรรม มาค้ำจุน

จิตไม่วุ่น เห็นวุ้นว่าง อย่างเพียงพอ"

ชอบค่ะ

In a way when I meditate these things you tell are hindrances -- things that bind us to a lowly post.

I see becoming unattached is the way foreward -- towards 'freedom' offered in nibaanna.

จัดเจนเลยครับอาจารย์เงาะ

เห้นภาพทั้งระบบ

ขอบคุณมากครับ

ได้อ่านกลอนที่ไพเราะด้วย

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท