-----------โลกยุคใหม่ ไดนามิกส์ หลีกไม่พ้น
จนจิตคน ลนลาน ขั้นปั่นป่วน
ถูกกระแส สังคม เล้าโลมชวน
จึงเรรวน ซวนเซ พังเพแกน
-----------เรื่องปากท้อง ข้องกาม เหยียบย่ำจิต
เศรษฐกิจ พิษเผา ดูเศร้าแสน
บ้านและรถ ยศฐา ล่าตามแปลน
ทั่วทุกแดน แขวนสื่อ มือถือแพง
-----------การศึกษา ล่าเกรด เทสทดสอบ
ให้ได้ท๊อป หาจ๊อบง่าย หลายตำแหน่ง
จึงมุ่งมั่น ขยันเรียน เพียรอย่างแรง
จึงต้องแข่ง แย่งยื้อ ซื้อเข้าเรียน
-----------การปกครอง ก็ต้องเปลี่ยน เวียนกฎใหม่
ต้องแก้ไข ให้ทันคน จนปวดเศียร
ทั้งสส. สว. สนช. ก็พากเพียร
ปรับปรุงเปลี่ยน กฎหมาย ไปตามกาล
----------สังคมเขต มีเภทภัย ผู้ร้ายชุม
ชนแบ่งกลุ่ม เป็นชุมแง่ง แบ่งชนชั้น
สังคมโลก ตกในดง สงครามกัน
จึงป่วนปั่น ฟันฆ่า ราวีเวร
----------พวกหนุ่มสาว ก็เข้ายุค ปลุกเสกเซ็กส์
พวกเด็กๆ ก็เอาอย่าง หนัง"สื่อ"เล่น
ปลดเปลื้องผ้า ล่าเหยื่อ เห็นเนื้อเอ็น
จึงพบเห็น เด่นโด่ โชว์เนื้อนาง
-----------พวกผู้ชาย ก็ร้ายแรง แข่งเรื่องรถ
ทรยศ กฎหมาย ไล่กุมขัง
ทั้งเสพสม ดมสูบพี้ ขยี้จัง
ติดตาราง สร้างยี้ห้อ พ่อขี้ยา
----------วัดก็สร้าง หวังล่อ ขอพัดยศ
ไม่คิดปลด เปลื้องทุกข์ ให้สุขา
เป็นซะเอง เก่งทางโลก หมกเงินตรา
จนปัญญา สมาธิ ไม่มีมนต์
-----------แม้หลักธรรม ที่พร่ำสอน ยังย้อนแย้ง
แตกแขนง แทงหน่อ ส่อสับสน
เกิดสำนัก ดักนักธรรม นำมวลชน
ศาสนิกชน บ่นเบื่อ จะเชื่อใคร
-----------มองภาพรวม ร่วมสังคม ปมปัญหา
ล้วนนำมา พากระเจิง เหลิงหลงไหล
ยึดอัตตา พาตน กระโจนไกล
จิตกระจาย ไหลตาม กามคุณ
----------เมื่อจิตจม บ่มในบ่อ จนพออิ่ม
อยากจะชิม ลิ้มรส ซด"ว่างวุ้น"
จากการฝึก ตรึกตาม กรรมละมุน
นั่งดูวุ้น ฝุ่นในจิต พิจเพ่งเพียร
----------เมื่อจิตอิ่ม จะนิ่มนวล ชวนให้คิด
มองเห็นจิต แจ่มแจ้ง แหล่งเสถียร
คิดหยุดอยาก ปากหยุดยื้อ สื่อนวลเนียน
สะอิดเอียน เปลี่ยนเจตน์จิต พิจมรรคา
----------เมื่อจิตโหย ก็โกยกอบ หอบสมบัติ
มารู้ชัด มันกัดเอา เร้าทุกขา
เมื่อปล่อยปละ ละวาง ย่างกายา
เหมือนเหยียบฟ้า เมฆาเมฆ อเนกคุณ
-----------ฝึกจิตจับ นับปล่อย ย่อยผัสสะ
วิปัสสนา พาใจ ให้เกื้อหนุน
การเป็นอยู่ ดูธรรม มาค้ำจุน
จิตไม่วุ่น เห็นวุ้นว่าง อย่างเพียงพอ
----------เมื่อจิตนิ่ง สิ่งต่างๆ จะจางจืด
จากมุมมืด ก็จะแจ้ง เห็นแสงหนอ
กายหยุดกรรม ธรรมย่างเยื้อง ประเทืองทอ
เห็นจิตพ่อ จิตแม่ เป็นแพยาน
-----------นี่คือผล กลผลึก ฝึกจิตได้
อย่าเพิ่งตาย หากไม่ถึง พึงขยัน
เงื่อนไขกล อยู่ที่ชน มาสนกัน
เห็นนิพพาน ในกาลนี้ ที่จิตเอย
---------------------๒๕/๓/๕๘-----------------------
เมื่อจิตอิ่ม จะนิ่มนวล ชวนให้คิด
มองเห็นจิต แจ่มแจ้ง แหล่งเสถียร
ชอบจังเลยค่ะ
เอาเทอร์คอยซ์ (Turquoise)มาฝากค่ะ
บัวพ้นน้ำ...พลัน.. พ้น ภัย..เต่า หอย ปู ปลา...
"ฝึกจิตจับ นับปล่อย ย่อยผัสสะ
วิปัสสนา พาใจ ให้เกื้อหนุน
การเป็นอยู่ ดูธรรม มาค้ำจุน
จิตไม่วุ่น เห็นวุ้นว่าง อย่างเพียงพอ"
ชอบค่ะ
In a way when I meditate these things you tell are hindrances -- things that bind us to a lowly post.
I see becoming unattached is the way foreward -- towards 'freedom' offered in nibaanna.
จัดเจนเลยครับอาจารย์เงาะ
เห้นภาพทั้งระบบ
ขอบคุณมากครับ
ได้อ่านกลอนที่ไพเราะด้วย